ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1459

ในขณะนี้ กู้เย้นเจิ้งรู้สึกเจ็บปวดในใจ

คำพูดของเย่เฉินทำให้เขาตระหนักว่า สิ่งนี้กำลังช่วยพี่ใหญ่และปลดอาวุธตัวเอง

ในบริษัทไม่สำคัญว่าคุณมีพนักงานหรือแผนกกี่แผนก สิ่งที่สำคัญคือคุณมีเสียงในบริษัทมากแค่ไหน

สิทธิ์ในการออกเสียงที่สอดคล้องกับหุ้นนั้นเท่ากับอาวุธของการต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในของบริษัท

ถ้าฉันยอมมอบสิทธิ์ในการออกเสียงทั้งหมดในตอนนี้ ก็เท่ากับปล่อยให้ตัวเองยอมจำนนอาวุธทั้งหมดและละทิ้งความเป็นไปได้ที่จะถูกต่อต้านโดยสิ้นเชิง

พูดตามตรง เขาไม่ต้องการให้คนอื่นควบคุม

แต่เมื่อคิดในทางกลับกัน เขาไม่มีทางเลือก

ไม่เห็นด้วย?

ไม่เห็นด้วยก็ไม่มีหนทางอื่นแล้ว เพราะตอนนี้ร่างกายพี่ใหญ่กำลังฟื้นตัวและด้วยความช่วยเหลือจากคุณชายเย่ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย

ตอนนี้เขายังเล่นแง่กับตัวเอง บีบเขาให้จนมุม ถ้าเขาไม่ตกลง พวกเขาอาจเปลี่ยนแผนการ ถึงตอนนั้นพวกเขาไม่ใช่แค่จะปล่อยไปง่ายๆแต่อาจจะใช้วิธีเด็ดขาดทำลายล้างสิ้นซาก!

เมื่อคิดถึงเช่นนี้ เขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณชายเย่ ฉันตกลงกับข้อเสนอของคุณ และจะมอบสิทธิ์ในการออกเสียงทั้งหมด!”

กู้เย้นกางกำลังรอพี่รองเพื่อแสดงความคิดเห็น เขามีบุคลิกที่อ่อนแอและไม่มีความคิดเห็นใดๆ อย่างไรก็ตามเขาและพี่รองได้สร้างเรื่องนี้ขึ้นมา ดังนั้นโดยธรรมชาติเขาต้องตามพี่รองเพื่อก้าวและถอยกลับด้วยกัน

ดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวว่า “คุณชายเย่ ฉันไม่มีข้อโต้แย้ง!”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและพูดกับกู้เย้นจง "ลุงก้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ให้เรื่องทางกฎหมายเข้ามาร่างข้อตกลงการโอนสิทธิ์ในการออกเสียง และเปิดเผยต่อสาธารณะ"