ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 146

บทที่ 146เป็นหมอเทวดาจริงๆ (2)

ซือเทียนฉีคิดว่า ต่อให้ตนเองมีชีวิตอยู่อีก50ปี อยากมากก็ตามทันปลายส้นเท้าของเย่เฉินในตอนนี้เท่านั้น

คนคนนี้มีวิชาการแพทย์ล้ำลึก แต่ที่น่าอัศจรรย์ก็คือ สามารถทำยาที่วิเศษณ์เช่นนี้ออกมาได้ นี่มันช่างเป็นการมีอยู่ของเทพเซียนจริงๆ

เฉินเสี่ยวจาวหลานสาวของซือเทียนฉี ในตอนนั้นใบหน้าก็แดง เมื่อครู่เธอเพิ่งไม่ยอมแพ้กับเย่เฉินไป แต่ตอนนี้ ยอมศิโรราบแล้ว！

ในตอนนี้เย่เฉินก็พูดกับซือเทียนฉีนิ่งๆ ว่า “ท่านซือ ยาที่คุณซื้อมา ถึงแม้จะดีต่ออาการบาดเจ็บภายในของคุณ แต่มันก็ยังขาดตัวยาไปหลายตัว สรรพคุณออกฤทธิ์ได้เพียง20เปอร์เซ็นต์ รอผมเอายาที่ทำสำเร็จมาให้คุณ แล้วคุณกินมันลงไป อาการบาดเจ็บภายในของคุณก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง”

“รบกวนอาจารย์เย่ด้วย ผมขอคำนับให้เลย！”

ซือเทียนฉีมีใบหน้าที่ขอบคุณ แล้วก็นั่งคุกเข่าลงพื้นน้ำตาเอ่อนั่งกำมือ

เฉินเสี่ยวจาวก็นั่งคุกเข่าคำนับพร้อมกับซือเทียนฉี พูดด้วยใบหน้าแดงๆ กับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ ขอบคุณมากค่ะ！”

ซือเทียนฉีพูดอีกว่า “อาจารย์เย่ คุณไม่อยู่ที่การแพทย์แผนจีนหนานกวง แต่ว่าผมอยู่สายนี้มาหลายปี เส้นสายและหน้าตาก็คงจะมีอยู่บ้าง พระคุณของอาจารย์เย่ ผมไม่มีอะไรจะตอบแทน วันข้างหน้าต้องการตัวยาใด หรือให้ผมไปทำอะไรให้ เชิญสั่งตาแก่อย่างผมมาได้เลย”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ

อย่ามองซือเทียนฉีว่าเป็นเพียงหมอคนหนึ่ง แต่ตระกูลซือเป็นหมอกันมาตลอด เป็นหมอเทวดาอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ในด้านตัวยาสมุนไพร เส้นสาย และทรัพยากร เกรงว่าตระกูลซ่งก็เทียบไม่ได้

สามารถได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลซือ วันข้างหน้าตนเองจะหาตัวยามาทำยา ก็จะสะดวกมากขึ้น

ในตอนนั้นเอง ท่านซ่งที่นิ่งมาโดยตลอด ก็ส่งเสียงไอออกมา แล้วลืมตาขึ้น！

สายตาของทุกคน ถูกเขาดึงดูดไปทางนั้น พอมองไป ก็ดีใจไม่น้อย

ท่านซ่งที่สลบไปนานยังไม่ฟื้น แต่ตอนนี้กลับลุกขึ้นมาจากเตียงเองแล้ว！

นี่มัน......นี่มัน.......