ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 146
บทที่ 146เป็นหมอเทวดาจริงๆ (2)
ซือเทียนฉีคิดว่า ต่อให้ตนเองมีชีวิตอยู่อีก50ปี อยากมากก็ตามทันปลายส้นเท้าของเย่เฉินในตอนนี้เท่านั้น
คนคนนี้มีวิชาการแพทย์ล้ำลึก แต่ที่น่าอัศจรรย์ก็คือ สามารถทำยาที่วิเศษณ์เช่นนี้ออกมาได้ นี่มันช่างเป็นการมีอยู่ของเทพเซียนจริงๆ
เฉินเสี่ยวจาวหลานสาวของซือเทียนฉี ในตอนนั้นใบหน้าก็แดง เมื่อครู่เธอเพิ่งไม่ยอมแพ้กับเย่เฉินไป แต่ตอนนี้ ยอมศิโรราบแล้ว！
ในตอนนี้เย่เฉินก็พูดกับซือเทียนฉีนิ่งๆ ว่า “ท่านซือ ยาที่คุณซื้อมา ถึงแม้จะดีต่ออาการบาดเจ็บภายในของคุณ แต่มันก็ยังขาดตัวยาไปหลายตัว สรรพคุณออกฤทธิ์ได้เพียง20เปอร์เซ็นต์ รอผมเอายาที่ทำสำเร็จมาให้คุณ แล้วคุณกินมันลงไป อาการบาดเจ็บภายในของคุณก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง”
“รบกวนอาจารย์เย่ด้วย ผมขอคำนับให้เลย！”
ซือเทียนฉีมีใบหน้าที่ขอบคุณ แล้วก็นั่งคุกเข่าลงพื้นน้ำตาเอ่อนั่งกำมือ
เฉินเสี่ยวจาวก็นั่งคุกเข่าคำนับพร้อมกับซือเทียนฉี พูดด้วยใบหน้าแดงๆ กับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ ขอบคุณมากค่ะ！”
ซือเทียนฉีพูดอีกว่า “อาจารย์เย่ คุณไม่อยู่ที่การแพทย์แผนจีนหนานกวง แต่ว่าผมอยู่สายนี้มาหลายปี เส้นสายและหน้าตาก็คงจะมีอยู่บ้าง พระคุณของอาจารย์เย่ ผมไม่มีอะไรจะตอบแทน วันข้างหน้าต้องการตัวยาใด หรือให้ผมไปทำอะไรให้ เชิญสั่งตาแก่อย่างผมมาได้เลย”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ
อย่ามองซือเทียนฉีว่าเป็นเพียงหมอคนหนึ่ง แต่ตระกูลซือเป็นหมอกันมาตลอด เป็นหมอเทวดาอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ในด้านตัวยาสมุนไพร เส้นสาย และทรัพยากร เกรงว่าตระกูลซ่งก็เทียบไม่ได้
สามารถได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลซือ วันข้างหน้าตนเองจะหาตัวยามาทำยา ก็จะสะดวกมากขึ้น
ในตอนนั้นเอง ท่านซ่งที่นิ่งมาโดยตลอด ก็ส่งเสียงไอออกมา แล้วลืมตาขึ้น！
สายตาของทุกคน ถูกเขาดึงดูดไปทางนั้น พอมองไป ก็ดีใจไม่น้อย
ท่านซ่งที่สลบไปนานยังไม่ฟื้น แต่ตอนนี้กลับลุกขึ้นมาจากเตียงเองแล้ว！
นี่มัน......นี่มัน.......
ชายวัยกลางคนตระกูลซ่งก็รีบเดินขึ้นหน้าไป แล้วพูดถามกับคุณท่านว่า “พ่อครับ รู้สึกอย่างไรบ้าง?”
สายตาของท่านซ่งมองลูกชายสุดที่รักอย่างสับสน สายตาเต็มไปด้วยความการที่ได้ตายแล้วได้เกิดใหม่ แล้วถอนหายใจพูดว่า “พ่อคิดว่าจะตายเสียแล้ว ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะได้ฟื้นขึ้นมาอีก”
ชายวัยกลางคนตระกูลซ่งก็ชี้ไปทางเย่เฉิน แล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พ่อครับ ครั้งนี้ต้องขอบคุณอาจารย์เย่ ที่ช่วยพ่อไว้”
ท่านซ่งหันหน้าไปมองเย่เฉิน แล้วเห็นเขาอายุยังน้อย ก็อึ้งเล็กน้อย แล้วก็ตั้งสติขึ้นได้ พร้อมกับยกมือคำนับพูดว่า “พระคุณที่หมอเทวดาช่วยไว้ ผมจะไม่มีวันลืมเลย”
เย่เฉินก็ยิ้มๆ แล้วพูดว่า “เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”
พูดจบ เย่เฉินก็ชี้ไปทางซือเทียนฉีและหลานสาวของเขาเฉินเสี่ยวจาว พร้อมพูดว่า “ท่านซือและหลานสาว ก็ออกแรงไปไม่น้อย เพื่อช่วยเหลือคุณ ไม่ใช่ผลงานของผมเพียงคนเดียว”
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...