ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1462
เมื่อเย่เฉินนั่งลงในห้องแถลงข่าวก็เต็มไปด้วยผู้คน
สื่อรายใหญ่ได้ส่งนักข่าวมาพร้อมกล้องเลนส์ยาว รอให้กู้ซื่อกรุ๊ปปล่อยข่าวสำคัญ
ในขณะนี้โลกภายนอกไม่ทราบข่าวการฟื้นตัวของกู้เย้นจง
ทุกคนคิดว่ากู้เย้นจงกำลังจะตายแล้ว และวันนี้เขาอาจจะไม่สามารถมาประชุมคณะกรรมการได้ด้วย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาคาดหวังให้กู้เย้นจงปรากฏตัว
เพราะในฐานะที่เป็นสื่อมวลชน พวกเขาชอบจับประเด็นที่สามารถกระตุ้นความสนใจได้
ดังนั้นพวกเขาจึงหวังว่าพวกเขาจะสามารถจับภาพฮีโร่ผู้ล่วงลับของกู้เย้นจง และเพิ่มคำพูดที่เร้าใจได้ นี่เป็นข่าวพาดหัวที่เหมาะสม
แม้แต่ใครก็ได้คิดพาดหัวข่าวแล้ว
ตัวอย่างเช่น "จุดจบของยุคสมัยนี้" ตัวอย่างเช่น "กู้เย้นจงประธานคนใหม่ของกู้ซื่อกรุ๊ปจะพลิกชะตาที่เลวร้ายให้กลายเป็นดีได้หรือไม่"
ตอนนี้พวกเขากำลังรอกู้เย้นจงที่กำลังป่วยเดินโซเซเข้ามาในห้องแถลงข่าว แม้กระทั่งถูกคนใช้รถเข็นเข็นเข้ามา
ในขณะนี้ เจ้าหน้าที่ในสถานที่หยิบไมโครโฟนขึ้นมาและพูดว่า "ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ได้โปรดเงียบ ประธานของเราจะถึง!"
ทันทีที่พูดแบบนี้ ทุกคนก็หันความสนใจไปที่ทางเข้าของสถานที่จัดงาน
กล้อง กล้องหามุมได้แล้วและวางทางเข้าทั้งหมดไว้ในกรอบช่องมองภาพ
ทุกคนกำลังรอเวลาที่ประตูเปิดออกและรอกู้เย้นจงปรากฏตัวขึ้น
ในขณะนี้ ประตูถูกผลักเปิดจากด้านนอกสู่ด้านใน
ไม่แปลกใจที่พวกเขาจำกู้เย้นจงไม่ได้ในทันที
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ภาพลักษณ์ของกู้เย้นจงต่อหน้าสื่อคือเป็นคนแก่
ยิ่งกว่านั้น หลังจากที่กู้เย้นจงป่วยหนัก สื่อบางแห่งก็แอบถ่ายรูปเขาที่โรงพยาบาลในต่างประเทศ เขาดูซีดเซียวจริงๆ อายุห้าสิบแต่ดูเหมือนคนอายุหกสิบกว่า
ดังนั้น จู่ๆก็เห็นกู้เย้นจงซึ่งดูเหมือนอายุสี่สิบ ไม่มีใครสามารถปรับตัวเข้ากับความแตกต่างที่รุนแรงนี้ได้ อีกอย่างนักข่าวของสื่อไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวที่อยู่รอบตัวเขา และเป็นเรื่องปกติที่จะจำไม่ได้ทันที
เมื่อกู้เย้นจงเดินเข้ามา นักข่าวบางคนก็อุทานออกมาว่า “เชี่ย! คนที่เดินอยู่ข้างหลังคือประธานกู้เย้นจงจริงๆ!”
หลังจากที่เขาอุทานออกมาก็มีคนถามทันทีว่า "ไร้สาระ! กู้เย้นจงใกล้ตายแล้วมั้ยอ่ะ ชายคนสุดท้ายที่ดูเหมือนว่าเขาอายุสี่สิบปี จะเป็นคนเดียวกันได้เหรอ?"
นักข่าวพูดอย่างเฉียบขาดว่า "เมื่อสิบปีที่แล้ว ฉันได้สัมภาษณ์ประธานกู้ เขาในตอนนั้นเหมือนตอนนี้เลย! ทั้งหน้าตาและท่าทางของเขาช่างเหมือนในความทรงจำของฉันเลย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...