ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1476

ตอนที่นายท่านเชิญล่ายชิงหวากลับมาจากต่างประเทศ เขาได้จัดให้เขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ตระกูลเย่ และปกติได้รับการรับใช้อย่างพิถีพิถันมาก

แต่ว่า หลังจากที่สร้างภูเขาเย่หลิงซาน ล่ายชิงหวาต้องการย้ายออกจากตระกูลเย่ และอาศัยอยู่ที่นี่

นายท่านมิอาจปล่อยให้อาจารย์ดูโหงวเฮ้งอาศัยอยู่ที่หลุมฝังศพของบรรพบุรุษตระกูลเย่หรอก แม้ว่าภูเขาเย่หลิงซานจะถูกสร้างขึ้นมาอย่างดี แต่ก็มีพื้นที่ที่ให้พนักงานทำงานอาศัยอยู่ แต่นายท่านยังคงรู้สึกว่า ไม่สามารถให้ผู้สูงอายุอย่างล่ายชิงหวาอาศัยอยู่ที่นี่

แต่ว่า ไม่ว่าเขาจะยื้อแค่ไหน ล่ายชิงหวาก็ยืนยันที่จะย้ายไป

เพราะเขาเฝ้ารอโอกาส รอให้ประตูแห่งชีวิตในแฉกของเขาเปิดออก รอให้เย่เฉินปรากฏขึ้น และมอบยาอายุวัฒนะที่สามารถยืดอายุขัยให้กับเขาได้เป็นเวลาสิบปี

ตอนนี้ โอกาสที่รอมาเป็นเวลาสี่ปีได้มาถึงแล้ว และถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว

ดังนั้น เขาจึงพูดกับผู้รับผิดชอบว่า:"รบกวนฝากบอกผู้นำตระกูลพวกคุณด้วย บอกว่าที่ฉันสัญญากับเขาไว้ ได้ทำหมดแล้ว ยิ่งกว่านั้นฉันออกมานานเกินไป และคิดถึงบ้าน จึงไม่ไปบอกลาเขาแล้ว ถ้ามีโอกาส ไว้พบกันใหม่!"

พูดจบ เขาคำนับให้ทุกคน และเมื่อเขามองไปที่เย่เฉิน เขาหยุดครู่หนึ่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง

จากนั้น เขาหันกลับมาและเงยหน้าขึ้นหัวเราะ และอุทานอย่างสดชื่นว่า:"หัวเราะไปบนท้องฟ้าแล้วเดินออกไป ฉันจะไม่ใช่คนธรรมดา!"

หลังจากพูดจบ ก็ก้าวออกไปแล้ว

กู้เย้นจงอดชื่นชมไม่ได้:"คนแก่ร้อยปียังคงมีออร่าแบบนี้ มันพิเศษจริงๆ!"

เย่เฉินยิ้มที่ข้างๆ และในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลเย่ตามล่ายชิงหวาออกไป เขาพูดกับกู้เย้นจงว่า:"ลุงกู้ เราก็ไปกันเถอะ"