เย่เฉินไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่ต่งรั่งหลินว่านั้นคือใคร
แค่คิดว่ามีคนรวยมากมายในเย่นจิง และยังมีเสี่ยที่ร่ำรวยอีกมากมาย เสี่ยเหล่านี้ล้วนเป็นเพลย์บอยที่ค่อนข้างซ่ามากกันทั้งนั้น จึงไม่แปลกใจเลย
เมื่อเขาและต่งรั่งหลินมาถึงประตูคฤหาสน์ตระกูลต่ง ก็มีรถหรูทุกประเภทจอดอยู่ที่นี่แล้ว
นอกประตูมีชายวัยกลางคนสองคนต้อนรับแขกอย่างอบอุ่น ต่งรั่งหลินมาข้างหน้าและรีบแนะนำให้พวกเขา:"พ่อคะ ลุงคะ หนูจะแนะนำให้พวกคุณรู้จัก นี่คือเพื่อนที่จินหลิงของหนู เย่เฉิน"
ชายวัยกลางคนสองคนเงยหน้าขึ้นมองเย่เฉิน ลุงใหญ่ของต่งรั่งหลินพูดว่า: "ไม่เคยได้ยินตระกูลที่มีนามสกุลเย่ในจินหลิงเลย?"
ต่งรั่งหลินรีบอธิบาย:"เย่เฉินไม่ใช่สมาชิกในตระกูล เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนในมหาวิทยาลัยของหนูค่ะ"
ตอนนั้น เย่เฉินได้ถูกคุณท่านใหญ่เซียว ส่งไปที่เรียนที่มหาวิทยาลัยจินหลิงเป็นเวลา 1 ปี ในเวลานั้นเขาไม่ใช่แค่เป็นเพื่อนร่วมชั้นกับเซียวชูหรัน แต่ยังเป็นเพื่อนร่วมชั้นต่งรั่งหลินอีกด้วย
ต่งรั่งหลินในตอนนี้ สาเหตุที่ไม่ได้บอกว่านี่คือสามีของเซียวชูหรัน ที่จริงแล้ว เธอก็อยากจะเหลือทางเลือกให้ตัวเอง เผื่อว่าสักวันเธอมีโอกาสพัฒนากับเย่เฉินจริงๆ หลังจากพากลับบ้าน ครอบครัวของเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเป็นสามีของเซียวชูหรัน มันน่าอายเกินไป
ได้ยินมาว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นของต่งรั่งหลิน ลุงใหญ่ของเธอก็ดูถูกเหยียดหยามเล็กน้อย และพูดว่า:"ในเมื่อเป็นเพื่อนร่วมชั้นในวิทยาลัย ก็ไปจัดที่นั่งให้เขา"
ทันใดนั้นพ่อของต่งรั่งหลินกระซิบว่า:"รั่วหลิน พ่อเพิ่งได้ยินลูกพี่ลูกน้องของเธอว่า เดี๋ยวคุณชายตระกูลกู้จะมา เธอควรใช้โอกาสนี้มาทำความรู้จักกับคุณชายตระกูลกู้"
ต่งรั่งหลินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และพูดว่า:"หนูจะไปทำความรู้จักกับเขาทำไม เพลย์บอยตระกูลกู้สองคนนี้ ไม่มีเรื่องดีๆ เลย และชื่อเสียงของพวกมันก็เสียมานานแล้ว!"
แต่ว่า ต่งรั่งหลินไปจินหลินตั้งนาน ขนาดหน้าของประธานตี้เหากรุ๊ปก็ไม่ได้เห็นด้วยซ้ำ ดังนั้นพ่อของต่งรั่งหลินก็ค่อยๆ หมดความมั่นใจ
เขายังเคยคิดว่า ครั้งนี้จะไม่ให้ลูกสาวกลับไปที่จินหลิง เสียเวลาไปครึ่งปีก็ไม่ได้อะไร สู้กลับมาเร็ว ๆ และหาลูหลานตนะกูลใหญ่ที่พึ่งได้ในจินหลิงดีกว่า
พอดีเลย เมื่อกี้หลานชายเข้ามา และพูดอย่างมีความสุขว่า วันนี้เขาทุ่มหน้าสุดตัว ใช้ทุกวิถีทางในที่สุดเขาก็เชิญคุณชายตระกูลกู้มาได้ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่า นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับลูกสาว
แต่ว่า ในใจต่งรั่งหลินไม่มีคุณชายตระกูลกู้เลย
แม้แต่คุณชายตระกูลเย่ที่ลึกลับ ตอนนี้เธอก็ไม่สนใจแล้ว หลังจากที่เย่เฉินเคยช่วยชีวิตเธอไว้ ในใจของเธอก็มีแต่เย่เฉิน และไม่มีใครสามารถเข้าไปในดวงตาของเธอได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...