ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1482
ทันใดนั้น ต่งรั่งหลินพูดกับขงเต๋อหลงว่า:"พี่ ฉันจะแนะนำให้พี่รู้จักกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนของฉัน!"
ทันทีที่พูดจบ เย่เฉินก็หันกลับมาด้วยรอยยิ้ม เมื่อขงเต๋อหลงเห็นเขา ก็ราวกับว่าเขาได้เห็นผีทันที!
เขาตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะได้สติกลับมา และจากนั้นก็เริ่มกัดฟันด้วยความแค้น:"ดีเลย! ไอ้แซ่เย่! กูแม่งกำลังเครียดที่หามึงไม่เจอพอดี มึงแม่งกลับกล้ามาบ้านย่ากู วันนี้มันตายแน่!"
ต่งรั่งหลินตกใจและโพล่งออกมา:"พี่ พี่หมายความว่าไง? เย่เฉินเป็นแขก ทำไมพี่ถึงพูดกับเขาแบบนี้?"
ขงเต๋อหลงกัดฟันพูดว่า:"เธอรู้รึเปล่าว่าทำไมพี่ถึงได้รับการผ่าตัด?"
โพล่งออกมา:"ฉันได้ยินแม่บอกว่า พี่กลืนสร้อยคอ"
"ใช่!"ขงเต๋อหลงพูดอย่างโกรธเคือง:"ทำไมฉันถึงกลืนสร้อยคอ? ก็แม่งเป็นเพราะไอ้สารเลวนี้!"
เย่เฉินหัวเราะเยาะ:"คุณชายขง พูดอย่างมีเหตุผลหน่อย และเป็นคนใจกว้างหน่อย ผมบังคับคุณให้กลืนสร้อยคอนั้นเหรอ? หรือผมงัดปากคุณ แล้วยัดเข้าไปในท้องคุณเหรอ?"
ข่งเต๋อหลงไม่ได้พูด
พูดยังไงล่ะ?
ที่เย่เฉินพูดก็ไม่ผิด เขาไม่ได้บังคับให้ตนกลืนสร้อยคอจริงๆ แต่เขาแพ้พนันกับเขา และรู้สึกอับอาย ดังนั้นจึงกัดฟันและกลืนมันเข้าไป
แต่ว่า คนที่ผิดนั้น ก็คือเขาไม่ใช่เหรอ?
เมื่อคิดเช่นนี้ ขงเต๋อหลงก็ด่าอย่างรุนแรง:"ไอ้แซ่เย่! มึงแม่งอย่ามาพูดไร้สาระกับกู! บัญชีนี้ กูจะต้องคิดกับมึง!"
เย่เฉินเมินเขา แต่กลับมองไปที่นายหญิงใหญ่ต่ง ยื่นกล่องของขวัญที่เขาเอามาให้ และพูดอย่างจริงจังว่า:"นายหญิงใหญ่ต่ง นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ชูหรันและผมเตรียมไว้ให้คุณ หวังว่าคุณจะชอบครับ"
หญิงชรารู้ดีว่าหลานชายของเธอมีนิสัยอย่างไร
แม้ว่าเธอจะได้ยินมาว่า เย่เฉินอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดของหลานชายเธอ แต่พอดูแล้ว อาจจะเป็นเพราะหลานชายของตนหาเรื่องใส่ตัว แกว่งเท้าหาเสี้ยน และเย่เฉินคงไม่ใช้คนผิด
ดังนั้น เธอจึงพูดอย่างจริงจังว่า:"เต๋อหลง โตขนาดนี้แล้ว ทำไมถึงพูดจาผิวเผิน ของขวัญเป็นตัวแทนของจิตใจ ไม่ว่าจะสูงหรือต่ำ"
เมื่อขงเต๋อหลง ได้ยินแบบนั้น เขาก็หยิบกล่องของขวัญออกมาจากกระเป๋าทันที เมื่อเปิดออกมา ก็บรรจุพระศรีอริยเมตไตรยที่แกะสลักด้วยหยกสีเขียว
มองแวบแรกก็รู้ว่าคือหยกจักรพรรดิ์เนื้อแก้วที่มีน้ำดีเยี่ยม วัสดุดีเยี่ยม ไม่มีตำหนิ และการแกะสลักก็สมบูรณ์แบบ นอกจากนี้ยังมีเพชรรูปวงกลมอยู่ข้างๆ ซึ่งค่อนข้างพราว
เขายื่นสร้อยคอหยกให้นายหญิงใหญ่ต่ง พูดอย่างไม่ยอมแพ้ว่า:"คุณย่า พระหยกองค์นี้ คือจักรพรรดิ์เนื้อแก้ว มูลค่าไม่ต่ำกว่า 30 ล้าน พัดเห่ยๆนั้นไม่กี่ร้อย บ้านตระกูลพันมีเต็มไปหมด สองสิ่งนี้วางด้วยกัน สูงต่ำมันได้ตัดสินแล้ว! ขยะก็คือขยะ และต่อให้บรรจุดีแค่ไหน มันก็ไม่มีค่า!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...