ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1495

พอได้ยินว่าจะให้ตนเองไปแบกปูนที่ไซต์งานก่อสร้าง ขงเต๋อหลงก็ส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งด้วยความตกใจทันที!

เทียบกันแล้ว อยู่หมู่บ้านชุมชน มีค่าใช้จ่ายพันหยวนทุกเดือน ยังแค่ได้รับความลำบากและทุกข์ใจนิดหน่อย หากไปแบกปูนที่ไซต์งานก่อสร้างจริง นั่นอาจจะต้องทิ้งชีวิตครึ่งหนึ่งไว้ที่ไซต์งานแล้ว

ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าติดๆ กันโดยแทบไม่ต้องคิด “คุณเย่ ผมรับเงื่อนไขเหล่านั้นที่คุณว่ามา จะไม่ต่อรองกับคุณอีกแล้ว! ขอเพียงอย่าให้ผมไปไซต์งานก่อสร้างก็พอ...”

นี่ถึงทำให้เย่เฉินพอใจ ก่อนจะกล่าวเสียงเย็นว่า “ถึงจินหลิงแล้วก็ปรับปรุงตัวเองให้ดีๆ เช้าจรดเย็นอย่าเอาแต่ทำตัวอวดเบ่ง ด้วยนิสัยถูกพ่อแม่ตามใจไม่สนหัวใครอย่างนาย อยู่เย่นจิง ไม่แน่ว่าอาจจะก่อหายนะที่ใหญ่กว่านี้จนทำร้ายตระกูลขงกับตระกูลต่งเข้า!”

สองพี่น้องต่งเจียงเหอและต่งเจียงไห่ที่อยู่อีกด้าน อดหดคอขึ้นมาไม่ได้

คำพูดนี้ของเย่เฉิน สำหรับพวกเขาแล้ว นำมาใช้ได้อย่างชาญฉลาดอยู่บ้าง

อุปนิสัยอย่างขงเต๋อหลง หากพวกเขาสองคนไม่คอยขัดเกลา ไม่แน่เขาอาจจะก่อหายนะใหญ่ขึ้นมาได้จริงๆ!

เรื่องนี้วันนี้ก็เป็นตัวอย่างได้อย่างดี พอไม่ระวัง เขาไม่เพียงล่วงเกินเย่เฉิน ยังล่วงเกินคุณชายใหญ่ตระกูลกู้ด้วย หากคุณชายใหญ่ตระกูลกู้ต้องการเอาจริงกับเขาขึ้นมาจริง ตระกูลต่งต้องพบกับภัยพิบัติอย่างแน่นอน

โดยเฉพาะลูกชายคนโตของตระกูลต่งต่งเจียงไห่ ในใจโมโหเป็นอย่างยิ่ง

ขงเต๋อหลงไม่ใช่คนตระกูลต่ง แม้จะเป็นลูกของน้องสาวตนเอง แต่ยังคงเป็นคนนอกตระกูลอยู่ดี หากให้คนนอกตระกูลผู้นี้ทำลายทั้งตระกูลของตนเอง นั่นก็เท่ากับร้องไห้โดยไร้น้ำตาอย่างแท้จริง

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดอยู่บ้าง “เสี่ยวหลงเอ๋ย! พอถึงจินหลิงแล้ว แกต้องปรับปรุงตัวให้ดี พยายามกำจัดโรคนิสัยเสียเหล่านั้นของแกออกไป อย่าเที่ยวก่อเรื่องไปทั่วเหมือนอย่างตอนนี้อีก ฟังเข้าใจหรือไม่?”

ขงเต๋อหลงพูดอึกๆ อักๆ ว่า “เข้าใจแล้วครับน้าชายใหญ่...”