ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1496
เย่เฉินหยิบพัดจีบที่กู้เย้นจงมอบให้มาจากมือขงเต๋อหลง แล้วมอบให้คุณย่าของต่งรั่งหลินด้วยมือตนเอง ก่อนจะพูดว่า “คุณย่าต่งครับ นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยของผมกับชูหรัน หวังว่าคุณจะรับไว้ นอกจากนี้ เรื่องเมื่อสักครู่รบกวนงานเลี้ยงของคุณ ผมต้องขออภัยคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย หวังว่าคุณจะยกโทษให้”
นายหญิงใหญ่ประหลาดใจอยู่บ้าง รีบร้อนพูดว่า “คุณเย่เกรงใจไปแล้ว เรื่องเมื่อกี้ หลานฉันทำไม่ถูกเอง ว่ากันถึงที่สุดแล้วยังคงเป็นพวกเราที่บกพร่องในการอบรมสั่งสอน ก่อความเดือดร้อนให้คุณ”
พูดจบ เธอก็มองพัดจีบเล่มนั้น พร้อมกับเอ่ยปากขึ้นว่า “คุณเย่ พัดเล่มนี้ราคาสูงเกินไป นายหญิงใหญ่อย่างฉันรับไม่ไหวจริงๆ”
เย่เฉินรีบกล่าวว่า “คุณย่าต่ง ของขวัญก็คือน้ำใจอย่างหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับราคา คุณก็อย่าเกรงใจไปเลยครับ บอกตามตรงพัดนี้ผมเองก็ไม่ได้ใช้เงินซื้อมา เป็นของที่ประธานกู้ซื่อกรุ๊ปมอบให้ ผมก็แค่ยืมดอกไม้มาถวายพระ คุณก็อย่าเกรงใจผมแบบนี้เลย”
คุณท่านใหญ่ต่งที่อยู่อีกด้านรู้แต่แรกแล้วว่าพัดนี้เป็นของกู้เย้นจง ในใจจึงหวังอย่างยิ่งว่านายหญิงใหญ่จะรับไว้
เพราะอย่างไร พัดเล่มนี้ก็ราคาสูงมาก และเบื้องหลังของมันก็ยิ่งมีราคาสูงกว่า
หากมีพัดเล่มนี้ ตระกูลต่งกับตระกูลกู้ก็นับว่ามีความเกี่ยวข้องกันทางหนึ่ง หากในอนาคตกู้เย้นจงเห็นแก่หน้าพัดเล่มนี้ สามารถฉุดดึงตระกูลต่งได้ นั่นก็เท่ากับเป็นประโยชน์ใหญ่หลวงแล้วไม่ใช่เหรอ?
ดังนั้น เขาจึงเอ่ยปากขึ้นว่า “โธ่เอ๋ย คุณเย่เกรงใจกันเกินไปแล้วจริงๆ! พวกเราตาเฒ่ายายเฒ่าเองก็ขอบคุณอย่างมากเช่นกัน! ต่อไปหากคุณเย่ต้องการเรียกใช้ตระกูลต่งเรื่องใด แค่เอ่ยมาหนึ่งประโยค ตระกูลต่งจะทำอย่างสุดกำลัง!”
คุณท่านใหญ่พูดเช่นนี้ ก็เท่ากับว่ารับของขวัญชิ้นนี้ไว้แล้ว
เย่เฉินเองก็รู้ว่าคุณท่านใหญ่มีความคิดเช่นเดียวกับเขา จึงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “คุณปู่ต่งเกรงใจเกินไปแล้ว!”
เมื่อเป็นเช่นนี้ นายหญิงใหญ่จึงได้แต่เก็บพัดจีบไว้
กู้เหว่ยเลี่ยงเห็นเช่นนี้ ก็เอ่ยปากกำชับว่า “ผมจะบอกพวกคุณให้ คุณเย่ในสายตาลุงใหญ่ของผม มีฐานะสูงส่ง เท่ากับเป็นลูกชายครึ่งหนึ่งของเขา ต่อไปหากพวกคุณทำให้คุณเย่พอใจ ตระกูลกู้ย่อมไม่มีทางปฏิบัติไม่ดีต่อพวกคุณ!”
แต่ว่าเธอก็นึกถึงเซียวชูหรันเพื่อนสนิทของตนเองขึ้นมา
เธอคิดไม่ตก ทำไมเซียวชูหรันถึงโชคดีเช่นนี้ มีผู้ชายที่แสนดีขนาดนี้ ยอมแต่งงานเข้าบ้าน และต้องการคุ้มครองอยู่ข้างกายเธอ นี่มันช่างโชคดีเหลือเกิน!
หากเปลี่ยนเป็นตัวเองล่ะก็ คงคลอดลูกโหลหนึ่งให้เย่เฉินไปนานแล้ว ทุกวันช่วยสามีเลี้ยงลูก ตั้งอกตั้งใจผ่านวันเวลาไปพร้อมกับเขา
แต่เซียวชูหรันล่ะ
จนถึงป่านนี้ถึงกับยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างสามีภรรยากับเย่เฉิน...
พอคิดมาถึงตรงนี้ ตนเองก็รู้สึกไม่คุ้มค่าแทนเย่เฉิน...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...