เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1497

จากนั้น งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

เย่เฉินถูกนับถือเป็นแขกกิตติมศักดิ์ อยู่ด้วยกันกับต่งรั่งหลินและกู้เหว่ยเลี่ยง นั่งอยู่ข้างกายนายหญิงใหญ่

หลังเริ่มงานเลี้ยง คนจากตระกูลต่งก็สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาดื่มเหล้าให้กับเขา โดยสีหน้า น้ำเสียง การกระทำล้วนเต็มไปด้วยการประจบประแจงทั้งสิ้น

เย่เฉินกลับไม่ได้วางมาดอะไร มีคนมาดื่มเหล้าให้ก็ดื่ม ต่อให้ขงเต๋อหลงมาดื่มให้เพราะเห็นคนอื่นทำกัน เขาก็ดื่มลงไปอย่างเบิกบานใจ

ในขณะที่กู้เหว่ยเลี่ยงดื่มเหล้าให้เย่เฉินด้วยความระมัดระวัง ก็เอ่ยด้วยสีหน้าหมองเศร้าว่า “คุณเย่ น้องชายยังมีเรื่องอยากจะขอร้องคุณ...”

เย่เฉินรู้ว่าเขาอยากพูดอะไร ก็แค่อยากฟื้นฟูความสามารถทางด้านนั้นเท่านั้นเอง

แต่เนื่องจากพวกเขาสี่คนสองตระกูล กระทำไม่ดีต่อกู้เย้นจงสามคนครอบครัว ตอนนี้เย่เฉินไม่มีทางให้พวกเขาฟื้นคืนกลับมาดังเดิมอย่างแน่นอน

คนเป็นผู้ใหญ่ ต้องจ่ายค่าตอบแทนสำหรับการกระทำของตนเอง ไม่อย่างนั้นจะเป็นบทเรียนและจดจำไปอีกนานได้อย่างไร

ดังนั้นเขาไม่รอให้กู้เหว่ยเลี่ยงพูดจบ ก็เอ่ยตัดบทเสียงเรียบว่า “กู้เหว่ยเลี่ยง เรื่องในวันนี้นายได้เห็นตั้งแต่ต้นจนจบ นายคงจะรู้ว่าทำไมฉันถึงต้องให้ขงเต๋อหลงไปปรับปรุงตัวที่จินหลิงเป็นเวลาหนึ่งปีสินะ?”

“ใช่ๆๆ!” กู้เหว่ยเลี่ยงพยักหน้าติดๆ กัน แล้วพูดว่า “คุณเย่ คุณเป็นคนตรงไปตรงมา ยุติธรรม เป็นธรรมดาที่ผมจะเชื่อถือ เพียงแต่เรื่องนี้...คุณสามารถจัดการเหมือนอย่างขงเต๋อหลงได้หรือไม่ กำหนดเวลาให้พวกเรา? และมันจะดีกว่าไหมถ้าทำให้ในใจพวกเรามีความหวัง คุณว่าไง?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน