ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 150
บทที่ 150 เรื่องปวดหัวของลูกสาวมหาเศรษฐี (2)
เย่เฉินถามอย่างสงสัยอีก “ก้าวผ่านทางโลกไปแล้ว งั้นหรือ? หมายความอย่างไร?”
ซ่งหวั่นถิงตั้งใจพูด “จริงๆ แล้วคุณเย่ก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่มีความสามารถมาก ความสามารถที่มีก็ไม่ได้โอ้อวด ปกติก็จะไม่เผยตัวตน แต่เมื่อคนที่มาจี้ถึงขีดความอดทนของคุณ คุณก็ตอบสนองกลับไปอย่างไม่ลังเล ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว ไม่เหลือโอกาสให้ฝั่งตรงข้าม ได้สู้กลับ คุณสมบัตินี้ ไม่ใช่คนธรรมดาจะมีมันได้”
พูดไป ซ่งหวั่นถิงก็พูดต่ออีกว่า “ที่สำคัญก็คือ ฉันไม่เข้าใจ คุณมีความสามารถขนาดนี้ ทำไมไปอยู่ที่ตระกูลเซียว เพื่อเป็นลูกเขยเขา? ตระกูลเซียวเป็นเพียงตระกูลธรรมดาทั่วไป จะให้เทพเซียนอย่างคุณไปพำนักอยู่ได้อย่างไร?”
เย่เฉินไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่ถามกลับว่า “แล้วคุณคิดว่า ถ้าผมไม่อยู่ที่ตระกูลเซียว แล้วควรจะไปอยู่ที่ไหน? หรือจะคุณจะบอกว่า มีที่ไหนที่คู่ควรให้ผมไปอยู่ที่นั่น?”
ซ่งหวั่นถิงตั้งใจพูด “ฉันคิดว่า คุณควรจะไปแต่งงานกับตระกูลใหญ่ๆ คนเก่งอย่างคุณ มีตระกูลใหญ่ๆ มากมายอยากจะยกลูกสาวให้
คุณอยู่แล้ว”
เย่เฉินยิ้มพูด “แล้วมันจะมีความหมายอะไรการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์เดิมก็ไม่มีปัจจัยความรักอยู่เลยสิครับหรือว่าสาวๆ ตระกูลใหญ่จะยอมแต่งงานกับชายที่ตนเองไม่ได้รักงั้นหรือ? หรือจะยอมให้ตระกูลควบคุมชีวิตตนเองทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือ?”
ซ่งหวั่นถิงก็พูดไปตามเหตุผล “แน่นอนสิคะ ทุกตระกูลใหญ่ๆ จะเข้มงวดกับลูกสาวในตระกูลอย่างมาก เช่นจะต้องเข้าเรียน
ในโรงเรียนระดับสูง ไม่ใช่เพราะต้องการความรู้ แต่เพื่อที่จะเรียนรู้มารยาททางสังคมคนรวย อีกอย่างก็คือ ถ้ายังอายุไม่ถึง
หรือเวลาไม่ถึง ในตระกูลจะห้ามพวกเราไปสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ชายภายนอก ไม่ให้พวกเรามีความรักเองได้เลย”
“ห้ะ” เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “อายุตั้ง21แล้วนะครับ ตระกูลใหญ่ของพวกคุณ ทำไมถึงยังได้หัวโบราณคร่ำครึ
กว่ายุคศักดินาของพวกเราเสียอีกครับเนี่ย?”
“นี่มันไม่ใช่ระบบศักดินา” ซ่งหวั่นถิงตั้งใจพูด “นี่คือกฎเกณฑ์การอยู่รอดของชนชั้นระดับสูง”
เย่เฉินถอนหายใจอีกครั้ง “ดูเหมือนว่า ตระกูลใหญ่ๆ ก็จะมีเรื่องน่าปวดของตัวเองอยู่เหมือนกันนะ ยิ่งมีเงินยิ่งโลภ”
ตอนที่พูด เย่เฉินก็ถอนหายใจในใจ คิดดูว่าถ้าตนเองกลับตระกูลเย่ไป ตระกูลเย่ก็คงจะควบคุมตนเองดั่งเคย หรืออาจจะดูถูกตระกูลเซียว แล้วบังคับให้ตนเองหย่ากับเซียวชูหรัน แล้วหาลูกสาวสูงศักดิ์มาแต่งกับตนเอง ดูเหมือนว่า จะกลับตระกูลเย่ไม่ได้แล้ว
ในใจคิดเช่นนั้น เย่เฉินก็เอ่ยปากถามว่า “เอ่อ ผมเห็นคุณก็ถึงอายุที่พร้อมจะแต่งงานแล้วนี่ครับ ไม่ทราบว่าทางตระกูลคุณ
ได้ตระเตรียมเรื่องงานแต่งบ้างหรือยัง?”
ซ่งหวั่นถิงส่ายหน้า บอกว่า “เดิมทีมีกำหนดไว้ กำหนดให้ลูกพี่ผู้ชายของฉันซ่งหรงวี่ เดิมทีคู่หมั้นของเขาเป็นลูกสาวตระกูลใหญ่
ทางฝั่งเหนือที่คุณปู่ฉันจัดการ แต่ว่าตอนนี้คุณปู่เพิ่งจะหายป่วย ฉันคิดว่าไม่นานนี้ก็จะจัดเตรียมเรื่องงานแต่งของฉันแล้วละ......”
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...