เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1501

เย่เฉินนั่งอยู่บนรถของกู้เหว่ยเลี่ยง ระหว่างทางมุ่งหน้าไปยังบ้านตระกูลกู้ ต่งรั่งหลินก็โทรศัพท์เข้ามา บอกว่า “เย่เฉิน ฉันจองตั๋วเครื่องบินที่พวกเราสองคนจะกลับจินหลิงเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า โอเคไหมคะ?”

“ได้ครับ” เย่เฉินตอบกลับ “ตั๋วเครื่องบินราคาเท่าไร? ผมโอนให้คุณ”

ต่งรั่งหลินเอ่ยอย่างตำหนิ “ตั๋วเครื่องบินใบเดียวก็เท่านั้น ยังต้องให้เงินฉันอีกหรอ? คุณเห็นฉันเป็นคนนอกมากเกินไปแล้วล่ะมั้ง！”

เย่เฉินเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “คุณช่วยผมจ่ายเงิน ผมจะไม่ให้คุณได้ยังไงกันล่ะ”

ต่งรั่งหลินอุทานฮึ เอ่ยถามว่า “งั้นคุณช่วยชีวิตฉันตั้งหลายครั้ง ฉันจะไม่ตอบแทนคุณได้ยังไงกันล่ะคะ? คุณเย่เมื่อไรจะให้โอกาสฉันได้พลีกายถวายชีวิตคะ?”

เย่เฉินเพียงครู่เดียวก็ไปต่อไม่ถูก เอ่ยขึ้นอย่างจนปัญญาว่า “ก็ได้ครับ เรื่องตั๋วเครื่องบินผมก็ไม่เกรงใจกับคุณแล้ว พรุ่งนี้เช้าเจอกันที่สนามบินก็แล้วกัน”

ต่งรั่วหลินเอ่ย “งั้นก่อนแปดโมงคุณต้องถึงสนามบิน ห้ามตื่นสายโดยเด็ดขาด”

เย่เฉินตอบกลับ “วางใจครับ ผมจะถึงสนามบินให้ตรงเวลา”

วางสายลง กู้เหว่ยเลี่ยงที่อยู่ด้านข้างเอ่ยถามขึ้นอย่างตื่นตระหนกว่า “คุณเย่ พรุ่งนี้คุณก็จะกลับจินหลิงแล้วเหรอครับ?”

“ใช่”

กู้เหว่ยเลี่ยงถามขึ้นอีก “คุณเย่ งั้นคุณจะกลับมาอีกเมื่อไรครับ?”

“ยังไม่แน่ใจ”

กู้เหว่ยเลี่ยงในใจผิดหวังถึงขีดสุด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน