เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1511

เดิมที ต่งรั่งหลินยังรู้สึกเพียงแค่ ข้ออ้างของเย่เฉินสามารถพอคล้องจองกับอดีตไปได้ แต่มักจะมีบางจุดที่ทำให้เธอรู้สึกว่ายังมีความไม่ปกติอยู่บ้าง

แต่ว่า คำพูดเย้ยหยันตัวเองนี้ของเย่เฉิน ได้กวาดทิ้งความสงสัยเพียงเล็กน้อยที่อยู่ในใจของต่งรั่งหลินออกไป

เธอคิดถึงตอนที่เข้าเรียนแรกๆ เย่เฉินอยู่ในมหาวิทยาลัย ถูกคนดูถูกต่างๆนาๆ แม้แต่เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ถิ่นกำเนิดยากจนแบบเดียวกัน ต่างก็ยังสามารถกำเริบเสิบสานรังแกเขาได้

แต่เขา กลับไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับใครมาก่อน ยิ่งไม่โต้เถียง ทะเลาะวิวาทกับใคร ดูเหมือนทุกเรื่องล้วนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขา

ด้วยนิสัยเช่นนี้ของเย่เฉิน ไม่มีทางนำเรื่องที่เขารู้จักกับกู้ชิวอี๋พูดออกมาได้จริงๆ

อีกทั้ง ต่อให้เขาพูดออกมา ก็ไม่มีใครเชื่ออย่างแน่นอน

คิดถึงตรงนี้ เธอกลับมีความรู้สึกนับถือเย่เฉินขึ้นมาเล็กน้อยแทนเสียด้วยซ้ำ

รู้จักตระกูลกู้ จับคู่เป็นพี่ชายน้องสาวกับคุณหนูตระกูลกู้ กลับไม่เคยนำเรื่องนี้บอกกับใคร ยอมถูกคนอื่นดูถูก ก็ไม่เคยคิดใช้ประโยชน์กับความสัมพันธ์นี้ จุดนี้หาได้ยากมากจริงๆ

แต่ว่า เธอยังคงแอบมีความกังวลอยู่เล็กน้อย

เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้ เธอเห็นเย่เฉินและกู้ชิวอี๋ทีท่าสนิทสนมกัน ดังนั้น มักจะรู้สึกว่าระหว่างสอนคนนี้ ดูเหมือนไม่ค่อยปกติสักเท่าไร

ดังนั้นเธอก็เลยเอ่ยถามเย่เฉินอย่างลองหยั่งเชิงว่า “เย่เฉิน ชูหรันรู้ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณกู้หรือเปล่า?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน