ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1511
เดิมที ต่งรั่งหลินยังรู้สึกเพียงแค่ ข้ออ้างของเย่เฉินสามารถพอคล้องจองกับอดีตไปได้ แต่มักจะมีบางจุดที่ทำให้เธอรู้สึกว่ายังมีความไม่ปกติอยู่บ้าง
แต่ว่า คำพูดเย้ยหยันตัวเองนี้ของเย่เฉิน ได้กวาดทิ้งความสงสัยเพียงเล็กน้อยที่อยู่ในใจของต่งรั่งหลินออกไป
เธอคิดถึงตอนที่เข้าเรียนแรกๆ เย่เฉินอยู่ในมหาวิทยาลัย ถูกคนดูถูกต่างๆนาๆ แม้แต่เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ถิ่นกำเนิดยากจนแบบเดียวกัน ต่างก็ยังสามารถกำเริบเสิบสานรังแกเขาได้
แต่เขา กลับไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับใครมาก่อน ยิ่งไม่โต้เถียง ทะเลาะวิวาทกับใคร ดูเหมือนทุกเรื่องล้วนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขา
ด้วยนิสัยเช่นนี้ของเย่เฉิน ไม่มีทางนำเรื่องที่เขารู้จักกับกู้ชิวอี๋พูดออกมาได้จริงๆ
อีกทั้ง ต่อให้เขาพูดออกมา ก็ไม่มีใครเชื่ออย่างแน่นอน
คิดถึงตรงนี้ เธอกลับมีความรู้สึกนับถือเย่เฉินขึ้นมาเล็กน้อยแทนเสียด้วยซ้ำ
รู้จักตระกูลกู้ จับคู่เป็นพี่ชายน้องสาวกับคุณหนูตระกูลกู้ กลับไม่เคยนำเรื่องนี้บอกกับใคร ยอมถูกคนอื่นดูถูก ก็ไม่เคยคิดใช้ประโยชน์กับความสัมพันธ์นี้ จุดนี้หาได้ยากมากจริงๆ
แต่ว่า เธอยังคงแอบมีความกังวลอยู่เล็กน้อย
เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้ เธอเห็นเย่เฉินและกู้ชิวอี๋ทีท่าสนิทสนมกัน ดังนั้น มักจะรู้สึกว่าระหว่างสอนคนนี้ ดูเหมือนไม่ค่อยปกติสักเท่าไร
ดังนั้นเธอก็เลยเอ่ยถามเย่เฉินอย่างลองหยั่งเชิงว่า “เย่เฉิน ชูหรันรู้ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณกู้หรือเปล่า?”
ต่งรั่งหลินพยักหน้าเบาๆ ได้ยินเย่เฉินชอบเอาคำเรียกยาจกมาเย้ยหยันตัวเอง ในใจของเธอก็รู้สึกสงสารขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก็เลยเอ่ยว่า “เย่เฉิน คุณก็อย่าดูถูกตัวเองจนเกินไปแบบนี้ตลอดเวลาได้แล้ว ที่จริงแล้วคุณคนนี้สุดยอดมากนะ ฉันคิดว่าน้อยมากที่จะมีคนเทียบกับคุณได้！”
คำที่ต่งรั่งหลินพูดเหล่านี้ ล้วนออกมาจากใจ
เธอคิดว่าเย่เฉินไม่ธรรมดาเป็นอย่างมากจริงๆ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง แค่พละกำลังเพียงอย่างเดียวก็ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเปรียบเทียบได้อย่างแน่นอน ในตอนแรกที่นักเลงสองหัวไม้เจิ้นหนานอยู่ต่อหน้าเขา แทบจะไม่มีความสามารถในการโจมตีกลับใดๆเลยแม้แต่น้อย
ดูจากกำลังการต่อสู้ที่น่ากลัวแบบนี้ของเย่เฉิน คนที่สบประมาทเขาในอดีตที่ผ่านมา ที่จริงแล้วไม่ใช่คู่ต่อกรของเขาเลย เพียงแต่เย่เฉินไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับคนเหล่านั้นก็เท่านั้น
กู้ชิวอี๋ที่อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด เธอรู้ว่าคำพูดหนึ่งประโยคที่ไม่ได้เจตนาเมื่อครู่นี้ของตนเอง เกือบก่อเรื่องให้กับเย่เฉิน โชคดีสมองของเย่เฉินตอบสนองไว ไม่เช่นนั้นอธิบายเรื่องนี้ยากมากจริงๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...