ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1513

กับถังซื่อไห่ เย่เฉินกลับไม่ได้ระวังมากจนเกินไป

นี่เป็นเพราะว่า เขาสามารถแยกแยะออก ว่าถังซื่อไห่ไม่มีเจตนาร้ายต่อตนเองอย่างแน่นอน

แม้กระทั่งตนเองตลอดหลายปีมานี้สามารถเติบโตอยู่ที่จินหลิงมาอย่างปลอดภัย ก็ยังดีที่ได้ถังซื่อไห่แอบคุ้มครองดูแลอยู่

ดังนั้น หากถังซื่อไห่มีความคิดไม่ดีกับตัวเองจริงๆ ไม่มีทางรอมาจนถึงตอนนี้แน่

นี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่ทำให้เย่เฉินเชื่อใจได้อย่างแน่นอนในจำนวนคนไม่มาก ดังนั้น เขาจึงเตรียมติดต่อกับถังซื่อไห่สักหน่อย นัดเจอเขาทำความเข้าใจรายละเอียดบางส่วนในปีนั้น

ถังซื่อไห่ในเวลานี้กำลังอยู่ที่เย่ซื่อกรุ๊ป

ในห้องประชุมชั้นสูงของเย่ซื่อกรุ๊ป ทายาทสายตรงทั้งหมดของตระกูลเย่ ต่างก็รวมตัวกันอยู่ที่นี่ เข้าร่วมการประชุมใหญ่ของตระกูล

เจ้าภาพการประชุม คือคุณท่านของตระกูลเย่ และก็เป็นคุณปู่ของเย่เฉิน เย่โจงฉวน

และลูกหลานตระกูลเย่เกือบยี่สิบคน ล้วนนั่งกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่ภายในห้องประชุม

ในเวลานี้ คุณท่านเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ทอดถอนใจ “อาจารย์ดูโหงวเฮ้งเมื่อวานนี้ไปอย่างรีบร้อน จากภูเขาเย่หลิงซานตรงไปที่สนามบิน แม้แต่หน้าครั้งสุดท้ายของท่านฉันก็ยังไม่ได้เห็น น่าเสียดายจริงๆ！”

ลุงใหญ่ของเย่เฉินเย่ฉางโคงเอ่ยปากถามว่า “พ่อ พ่อให้พวกเรารีบมาประชุม ก็เพราะเรื่องอาจารย์ดูโหงวเฮ้งกลับอเมริกาหรอครับ?”

เย่โจงฉวนโบกมือเล็กน้อย เอ่ยว่า “อาจารย์ดูโหงวเฮ้งเคยพูดกับฉันเอาไว้ตั้งนานแล้วว่า เหตุผลที่ท่านก่อสร้างที่ภูเขาเย่หลิงซานเสร็จยังอยู่ที่เย่นจิง อยู่ภายในประเทศ ก็เพราะรอคอยโอกาสและโชคชะตาที่เป็นของตัวเอง ตอนนี้ท่านไปแล้ว คาดว่าท่านคงจะได้รับโอกาสและโชคชะตาที่รอคอยมาหลายปีแล้ว”