ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1514

ลูกหลานตระกูลเย่ทั้งกลุ่ม มองกันไปมองกันมา ล้วนคิดว่าเรื่องที่แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ตระกูลเย่และตระกูลซูเปรียบเทียบกัน ความแตกต่างมีไม่มาก ความแข็งแกร่งโดยรวมของตระกูลซู ก็คงจะอยู่สูงกว่าตระกูลเย่ออกมาเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

แต่เพราะว่าฐานจำนวนทรัพย์สินครอบครัวของตระกูลซูและตระกูลเย่ใหญ่มาก ดังนั้นความแตกต่างยี่สิบเปอร์เซ็นต์นี้ ความแตกต่างในด้านการเงินก็มากจนทำให้คนตกใจ

หากตระกูลเย่คิดจะล้ำหน้าตระกูลซู ทรัพย์สินอย่างน้อยที่สุดต้องเพิ่มหลายแสนล้านถึงจะมีความเป็นไปได้

น้ำหนักของตระกูลซูเดิมทีก็แข็งแกร่งกว่าตระกูลเย่ ความรวดเร็วในการพัฒนาก็ต้องไวกว่าตระกูลเย่เป็นธรรมดา ดังนั้นความแตกต่างของตระกูลเย่และตระกูลซูที่จริงแล้วกำลังค่อยๆใหญ่ขึ้น

ตอนนี้คิดอยากจะเติบโตขึ้นสวนกระแส ตามทันตระกูลซู ไม่เพียงแค่ยากราวกับขึ้นไปเหยียบบนสวรรค์ เหมือนเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้มากยิ่งกว่า

เย่โจงฉวนเห็นทุกคนต่างก็ไม่พูดจา อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจอย่างโศกเศร้าขึ้นมาระลอกหนึ่ง “ยี่สิบปีก่อน ตอนที่ฉางอิงยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลเย่ภายใต้การเป็นผู้นำของเขา ดูเหมือนได้นำตระกูลซูไปแล้ว ในตอนนั้น ฉางอิงกำหนดยุทธศาสตร์ครองที่หนึ่งของประเทศ ตระกูลใหญ่ทั่วทั้งเย่นจิงต่างก็คิดว่า ตระกูลเย่จะต้องนำหน้าตระกูล กลายเป็นจุดสูงสุดของประเทศอย่างแน่นอน…”

พูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เอ่ยขึ้นพร้อมนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความสงสารเห็นใจ “แต่ว่า หลังจากที่ฉางอิงจากไป พวกแกเหล่านี้แย่ลงเรื่อยๆจริงๆ…”

ลูกชายคนโตเย่ฉางโคงได้ฟังประโยคนี้ เอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจเป็นอย่างมาก “พ่อ หากพ่อพูดแบบนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว ชอบพูดว่าพวกเรานี่สู้ฉางอิงไม่ได้ นั่นสู้ฉางอิงไม่ได้ แต่ตอนแรกก็คือพ่อที่ไล่ฉางอิงทั้งครอบครัวไป หากในตอนแรกพ่อไม่ไล่ฉางอิงไป ไม่แน่ตระกูลเย่ตอนนี้คงจะบรรลุเป้าหมายครองที่หนึ่งของประเทศแล้ว”

“แก...” เย่โจงฉวนชี้เย่ฉางโคงด้วยความโมโห อยากจะตะโกนด่าออกไป แต่จากนั้นก็อดทนกลับมาได้

เขาถอนหายใจยาวออกมา เอ่ยขึ้นกับทุกคนว่า “เรื่องในปีนั้น ผ่านไปก็ผ่านไปแล้ว ยังไงพวกเราก็มุ่งจุดสนใจไปที่ด้านหน้าเถอะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน