ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1516

ก็แม้แต่คุณท่านเย่ ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงจนตาค้าง

ถังซื่อไห่ในเวลานี้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “ผมไม่เคยคิดมาก่อนที่จะให้คุณชายเฉินกลับมา ผมเพียงแต่บอกกับพวกคุณตามสถานการณ์ที่เป็นจริง คุณชายเฉินในวันนี้ ไม่ด้อยไปกว่าคุณชายเย่ที่อานุภาพแข็งแกร่งอยู่ที่เย่นจิงในปีนั้น！สำหรับเรื่องการแต่งงาน คือคุณท่านที่เสนอออกมา ไม่ใช่ผมที่เสนอออกมา！”

“ยิ่งไปกว่านั้น พวกคุณไม่จำเป็นเลยที่จะต้องวิตกกังวลอยู่ที่นี่ คุณชายเฉินไม่ได้คิดจะกลับมาเลยแม้แต่น้อย ด้วยความเข้าใจของผมที่มีต่อเขา ต่อให้ผมคุกเข่าขอร้อง เขาก็ไม่มีทางกลับมา ยิ่งไม่มีทางละทิ้งภรรยาคนแรกของเขา ไปดองกับตระกูลซู！”

ทุกคนพอฟังคำนี้ ในใจกลับรู้สึกโล่งอกแทนเสียด้วยซ้ำ

ไม่มีทางกลับมา?

ไม่มีทางกลับมาก็ไม่มีอะไรที่ดีไปกว่านี้อีกแล้ว！

คุณท่านเย่ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อย

นิ่งเงียบชั่วขณะ ถึงได้เอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “ที่จริงแล้ว ฉันคิดว่า หากเฉินเอ๋อกลับมา ไม่แน่เขาอาจจะสามารถแต่งงานกับซูจือหยูได้สำเร็จจริงๆ”

“จะเป็นไปได้ยังไงล่ะครับ” เย่ฉางโคงโพล่งออกมา “ตระกูลซูเย่อหยิ่งทระนง เสี่ยวเฟิงหลานคนโตของตระกูลเย่ที่ความสามารถโดดเด่นเหนือใครขนาดนี้ยังไม่แน่ว่าจะสามารถทำได้ มันคนป่าเถื่อนคนหนึ่งที่พเนจรอยู่ข้างนอกมาหลายปี อาศัยอะไรให้ตระกูลซูขยี้ตามองใหม่ได้?！”

คุณท่านเย่มองดูเย่ฉางโคงด้วยสายตาที่เยือกเย็น หัวเราะหึหึออกมา

เย่ฉางโคงถูกสายตานี้ของคุณท่านมองจนสั่นไปทั่วทั้งตัว รู้สึกว่าคุณท่านดูเหมือนเพียงครู่เดียวก็สามารถมองทะลุความคิดและจิตใจของตนเองได้

คุณท่านเย่ในใจเข้าใจดีมาก ว่าเหตุผลที่เย่ฉางโคงตั้งใจดูแคลนเย่เฉินอยู่ที่นี่ ที่จริงแล้วก็คือกลัวว่าเย่เฉินจะกลับมาจริงๆ ยิ่งกลัวเย่เฉินจะรับปากไปดองกับตระกูลซูจริงๆมากกว่า