นี่สำหรับลูกพี่ลูกน้องผู้ชายคนอื่นๆแล้ว ต่างก็เป็นสภาพการณ์หนึ่งที่ไม่สามารถยอมรับได้!
ชั่วพริบตา ในใจของทุกคนก็เริ่มพยายามครุ่นคิดแผนการรับมือขึ้นมาอย่างสุดความสามารถ
คุณท่านเย่ทางนี้เพียงครู่เดียวอารมณ์แจ่มใสขึ้นมาในทันที เขากำหนดได้อย่างชัดเจนแล้วว่า โอกาสในการพุ่งทะยานของตระกูลเย่ที่อาจารย์ดูโหงวเฮ้งล่ายชิงหวาพูดเอาไว้นั้น ก็อยู่ที่ตัวของเย่เฉิน
นี่เพียงครู่เดียวก็ปลดล็อคความสงสัยที่กลัดกลุ้มอยู่ในใจของเขามาสี่ปี ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาก
ด้วยเหตุนี้ เขาหัวเราะฮ่าๆ ลุกขึ้นมา เอ่ยด้วยเสียงที่ดังกังวาน “เอาล่ะ วันนี้ก็พอเท่านี้ แยกย้ายเถอะ!”
สีหน้าของทุกคนต่างก็มีความผิดปกติเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำคัดค้านใดๆออกมา เพียงแต่ในใจของทุกคนต่างฝ่ายต่างก็มีแผนการเป็นของตัวเอง คนจำนวนมากในหมู่พวกเขา ตายก็ไม่ยอมเห็นเย่เฉินย้อนกลับมายังตระกูลเย่อีกครั้งอย่างยิ่งใหญ่
หลังจากแยกย้าย ถังซื่อไห่กลับมาถึงห้องทำงานของตนเอง เพิ่งจะนั่งลงบนที่นั่ง ก็ได้รับสายโทรศัพท์ที่เย่เฉินโทรเข้ามา
เขารู้สึกดีใจขึ้นมา รีบรับโทรศัพท์ในทันที เอ่ยถามขึ้นอย่างเคารพนบนอบว่า “คุณชาย คุณคิดถึงที่จะโทรศัพท์มาหาผู้น้อยได้ยังไงกันครับ?”
เย่เฉินเอ่ยถาม “พ่อบ้านถัง ตอนนี้คุณสะดวกพูดหรือเปล่าครับ?”
“สะดวกครับ” ถังซื่อไห่รีบเอ่ย “ผมอยู่ที่ห้องทำงานของตัวเอง ที่นี่ปลอดภัยมาก มาตรการรักษาความลับก็ดีมาก คุณมีคำพูดอะไรพูดได้เต็มที่เลยครับ”
เย่เฉินตอบรับหนึ่งคำ เอ่ยอย่างราบเรียบว่า “ตัวผมอยู่ที่เย่นจิง อยากพบคุณสักหน่อย คุณมีเวลาหรือเปล่า?”
ถังซื่อไห่เอ่ยถามขึ้นอย่างตกใจ “คุณชาย คุณมาที่เย่นจิงแล้ว? เรื่องเมื่อไรกันครับ?”
เย่เฉินเอ่ย “มาสองวันแล้ว มาทำธุระบางอย่าง คิดว่าพรุ่งนี้จะกลับ ก่อนไปอยากพบคุณสักหน่อย”
เขาต้อนรับที่หน้าประตูด้วยตนเอง เห็นเย่เฉินมาด้วยกันกับผู้หญิงที่สวมผ้าปิดปากคนหนึ่ง ก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
ถังซื่อไห่พยายามมุ่งมั่นอยู่ที่เย่นจิงมาหลายปี มีความสามารถในการมองทะลุปรุโปร่งที่เกินปกติต่อเรื่องมากมาย เขาแทบจะแวบเดียวก็มองออก ว่าหญิงสาวสวมผ้าปิดปากที่มาพร้อมกับเย่เฉินนั้น ก็คือคุณหนูตระกูลกู้ กู้ชิวอี๋
วินาทีนี้ ถังซื่อไห่ดีใจอย่างหาใดเปรียบ เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “คุณชาย คุณกู้ ทำไมสองท่านถึงอยู่ด้วยกันได้ครับ?”
กู้ชิวอี๋หัวเราะแหะๆ เอ่ยว่า “ลุงถัง ฉันแต่งตัวขนาดนี้แล้ว ก็ปิดบังลุงเอาไว้ไม่อยู่หรอคะ!”
ถังซื่อไห่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณกู้ออร่าไม่ธรรมดา ไม่ใช่แค่ผ้าปิดปากผืนเดียวจะสามารถบดบังได้ครับ”
พูดจบ ถังซื่อไห่ก็รีบเอ่ยขึ้นอีกว่า “คุณชาย คุณกู้ ที่นี่พูดคุยไม่สะดวก สองท่านกรุณาตามผมไปที่ลานหลังเถอะครับ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...