ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1519

โรงน้ำชาก่วงหยวนแบ่งเป็นลานหน้า ลานกลาง และลานหลัง ล้วนเป็นสิ่งก่อสร้างทำด้วยไม้เลียนแบบโบราณที่คลาสสิค ด้านในยังมีเวทีแสดง มักจะมีคนแสดงตลกตามแบบโบราณและเล่นงิ้วอยู่บ่อยๆ

ลานหน้ากับลานกลาง ล้วนเปิดให้กับบุคคลภายนอก สมาชิกโรงน้ำชาสามารถใช้จ่ายที่นี่ได้ แต่ลานหลังนั้นไม่เปิดให้กับบุคคลภายนอก ที่นี่คืออาณาเขตส่วนตัวของถังซื่อไห่ การเก็บรักษาความลับสูงมาก

ถังซื่อไห่เชิญเย่เฉินกับกู้ชิวอี๋เข้ามาด้วยกันที่ห้องนั่งเล่นส่วนตัวลานหลังด้วยความเคารพนบนอบ

หลังจากเข้าไป ถังซื่อไห่รีบสั่งให้พนักงานบริการทั้งหมดออกไปในทันที เชิญเย่เฉินและกู้ชิวอี๋นั่งลงบนโซฟาด้วยตัวเอง ในขณะเดียวกันก็ใช้ชุดน้ำชาเคลือบเจี้ยนจ่านที่ล้ำค่าชุดนั้นของเขา ชงน้ำชากาหนึ่งให้กับทั้งสองคนด้วยตัวเอง

นำถ้วยชาที่หอมตลบอบอวลส่งไปที่ด้านหน้าของทั้งสองคน จากนั้นถังซื่อไห่ถึงได้เอ่ยด้วยความตื่นเต้นอย่างปิดไม่มิดว่า “คุณชาย ผมคิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณจะมาที่เย่นจิงแล้ว อีกทั้งยังมาด้วยกันกับคุณกู้…”

ถังซื่อไห่ที่จริงที่คาดหวังมานานแล้วว่าเย่เฉินจะสามารถยอมกลับมา อีกทั้งเขาก็คาดหวังมานานแล้วเช่นเดียวกันว่าเย่เฉินจะสามารถมาอยู่ด้วยกันกับกู้ชิวอี๋ได้

เขาอยู่ที่เย่นจิงมากหลายปี สำหรับสถานการณ์ของตระกูลเย่รวมไปถึงตระกูลใหญ่ต่างๆในเย่นจิง เรียกได้ว่าเข้าใจเป็นอย่างดี

ด้วยความรู้ที่เขามีต่อสถานการณ์ตระกูลใหญ่ของทั้งเย่นจิง เขาคิดว่าสำหรับเย่เฉินแล้ว ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือหย่าขาดกับภรรยาในตอนนี้ของเขา จากนั้นออกจากจินหลิงเมืองเล็กๆนั่นมาที่เย่นจิง รับสถานะคุณชายรองแห่งตระกูลเย่ของเขากลับไป จากนั้นแต่งกู้ชิวอี๋เข้ามาอย่างยิ่งใหญ่

ในสายตาของถังซื่อไห่ บนโลกใบนี้ไม่มีใครเหมาะสมกับเย่เฉินมากไปกว่ากู้ชิวอี๋อีกแล้ว พวกเขาสองคน เรียกได้ว่าก็คือคู่ที่ฟ้าสร้างมา

นี่ไม่เพียงแค่เพราะว่าเย่เฉินกับกู้ชิวอี๋เดิมทีก็มีการหมั้นหมายต่อกัน ยิ่งเป็นเพราะว่ากู้เหยียนจงคนๆนี้คุณธรรมสูงส่งเทียมฟ้า พวกเขาทั้งครอบครัวสามคนต่างก็ให้ความสำคัญกับความรู้สึกที่มีต่อกัน