ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1533

เมื่อออกจากสนามบินแล้ว เย่เฉินก็ขับรถ BMW ของเซียวชูหรันโดยส่งต่งรั่งหลินกลับไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงก่อน

ระหว่างทาง เซียวชูหรันยังชวนให้ต่งรั่งหลินไปที่บ้านตัวเอง แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงต่งรั่งหลินก็ไม่เห็นด้วยเลย

แม้จะพูดว่าถ้าไปที่ Tomson Riviera จะสามารถได้ใกล้ชิดกับเย่เฉินมากขึ้น แต่ต่งรั่งหลินก็กลัวหม่าหลันและเซียวฉางควน เพราะถ้าพวกเขาทั้งสองคนนี้ทะเลาะวิวาทกันขึ้นมาแล้วมันจะทำลายทัศนคติมากเกินไป ซึ่งตัวเธอเองในฐานะคนนอก การยืนดูจากข้างๆ แบบนั้นมันคงจะน่าอายเกินไป

ยิ่งไปกว่านั้น เธอมักจะรู้สึกอยู่ตลอดว่าตระกูลเซียวยังมีระเบิดเวลาอีกด้วย

และระเบิดเวลานั้นก็คือหานเหม่ยฉิงรักแรกของเซียวฉางควน

ขนาดหม่าหลันยังไม่รู้เรื่องของหานเหม่ยฉิงเขายังสามารถทะเลาะกับเซียวฉางควนจนโกลาหมอลหม่านขนาดนี้ยิ่งถ้าเขารู้เรื่องนี้ เกรงว่าเขาจะปะทะกันด้วยกำลังอาวุธโดยตรงที่บ้านเลยก็ว่าได้

ดังนั้น เธอจึงคิดว่าตัวเองไม่ควรไปหาความอึดอัดใจที่ Tomson Rivieraและเลือกอยู่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงคงจะดีกว่า

แม้ว่าการพักในโรงแรมตัวคนเดียวจะเงียบเหงาไปหน่อยแต่ก็ยังดีที่มีความเป็นอิสระที่แน่นอน และไม่ถูกจำกัด แม้ว่าจะทำให้ห้องรกแค่ไหน แค่ทิ้งไว้ที่นั่นตอนออกไปข้างนอกตอนเช้าก็พอแล้ว พอกลับมาห้องก็จะถูกเก็บกวาดจนสะอาดเรียบร้อยไปเองโดยธรรมชาติ

ดังนั้น ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงเธอจึงไม่ยอมไปที่ Tomson Riviera เลย

หลังจากส่งต่งรั่งหลินไปแล้วเย่เฉินและเซียวชูหรันก็กลับบ้านด้วยกันเซียวชูหรันถามด้วยความเป็นห่วงว่า "เย่เฉิน คุณช่วยดูฮวงจุ้ยให้บ้านคุณกู้เสร็จแล้วหรือยังไง?"

"ดูเสร็จแล้ว" เย่เฉินยิ้มพร้อมกับพูดว่า "พวกเขาทั้งครอบครัวพอใจมากเลยล่ะยังให้คำชมเชยระดับห้าดาวด้วยนะ”

เซียวชูหรันสบายใจขึ้นมาทันทีเธอพูดว่า “แค่พวกเขาพอใจก็ดีแล้ว และเราก็สบายใจกับการได้มาของเงินก้อนนี้ด้วย”

เธอพูดพร้อมกับถามเย่เฉินอีกครั้งว่า “คุณซื้อสินค้าแอร์เมสมาเยอะขนาดนั้น คงไม่ใช่เงินน้อยๆ แน่เลยนะ?"