ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1536

เย่เฉินพยักหน้า "สองสามหมื่นครับ"

"ไอ้หยา! ลูกเขยของแม่นี่ใจกว้างมากจริงๆ! ยังซื้อผ้าพันคอราคาแพงขนาดนี้ให้แม่อีกด้วย! ซึ่งเงินสองสามหมื่นน่ะ สามารถซื้อเสื้อขนมิงค์สักตัวใส่ได้เลยนะ!"

จากนั้น หม่าหลันก็เปิดกล่องของขวัญอีกกล่อง แล้วตะโกนอย่างตกใจออกมาว่า "ไอ้หยา! นี่เป็นเข็มขัดแอร์เมสรุ่นสุดคลาสสิกสำหรับผู้หญิงนี่นา! ลูกเขยคนดีเอ๊ย แม่ชอบเข็มขัดเส้นนี้มาหลายปีแล้ว และทำใจซื้อไม่ได้มาโดยตลอด คิดไม่ถึงว่าลูกจะช่วยทำให้ฝันของแม่เป็นจริง

เซียวฉางควนที่อยู่ข้างๆ ดูอิจฉาเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะถามว่า "ลูกเขยคนดี ลูกไม่มีของขวัญอะไรมาให้พ่อบ้างเลยเหรอ?”

เย่เฉินยิ้มพร้อมกับพูดว่า “มีครับ ผมเตรียมหลายอย่างให้คุณพ่อเลยครับ”

ขณะที่พูดอย่างนั้น เย่เฉินก็ยื่นกล่องของขวัญแอร์เมสสองกล่องให้เขา

เซียวฉางควนก็ตบขาตัวเองไปทีหนึ่งอย่างดีใจ และพูดอย่างมีความสุขว่า "ไอ้หยา มีของพ่อจริงๆ ด้วย ช่างเป็นลูกเขยคนดีของพ่อจริงๆ!"

ทันทีที่เสียงเงียบลง เขาก็รีบพุ่งเข้าไป และรับกล่องของขวัญจากมือของเย่เฉิน

แล้วแกะกล่องแรกออก ก็พบว่าเป็นเข็มขัดผู้ชายเส้นหนึ่ง และหัวเข็มขัดเป็นตัวอักษร H สีทอง ที่ส่องแสงอันพร่างพราวภายใต้แสงอาทิตย์

เซียวฉางควนตบมืออย่างดีใจ "ไอ้หยา นี่เป็นเข็มขัดแอร์เมสแบบเดียวกับของประธานสวี่เจียยิ่นเลย! ในปีนั้นเข็มขัดของเขาเป็นที่นิยมไปทั่วทั้งประเทศเลยนะ!"

เย่เฉินพยักหน้า และยิ้มพร้อมกับพูดว่า "ปัจจุบันนี้เข็มขัดเส้นนี้ก็กลายเป็นสัญลักษณ์สำหรับผู้ชายที่ประสบความสำเร็จแล้วครับ”

เซียวฉางควนถอนหายใจ “ไอ้หยา ไอ้เซียวเอ๊ยแกก็เป็นคนที่ประสบความสำเร็จแล้วเช่นกันนะ เราอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่ของ Tomson Riviera ขับรถ BMW ซีรีส์ 5 และใส่เข็มขัดแอร์เมส จากนั้นก็ใส่สร้อยคอทองเส้นใหญ่ นาฬิกาทอง ซึ่งนั่นก็คือคนชนชั้นสูงผู้ร่ำรวยและมีเกียรตินั่นเอง!”