เซียวชูหรันพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า "ขอบคุณมากนะคะที่รัก แต่คราวหน้าอย่าได้ใช้เงินฟุ่มเฟือยกับฉันมากขนาดล่ะ...”
เย่เฉินรู้ว่าในใจของเธอไม่ค่อยอยากยอมรับของราคาสูงแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า "ได้เลยๆ ผมรู้แล้ว คราวหลังผมจะซื้อของขวัญที่คุ้มราคาให้คุณนะ"
...
เมื่อกลับมาถึงบ้าน หม่าหลันรีบนำแอร์เมสที่เย่เฉินมอบให้เธอไปจัดวางที่ห้องรับแขก
เธอจัดววางทั้งของขวัญและกล่องไปด้วย จากนั้นก็หยิบมือถือออกมา และถ่ายรูปจากมุมต่างๆไปหลายรูป
จากนั้น เธอก็เลือกรูปภาพที่ตัวเองพอใจออกมา 9 รูป และโพสต์โมเมนต์ลงในวีแชตทันที พร้อมกับระบุข้อความไว้ว่า "ลูกเขยคนดีของฉันไปทำงานที่เย่นจิงกลับมาแล้วซื้อแอร์เมสให้ฉันกองหนึ่งเลย! ฉันดีใจมากจริงๆ!"
ในโมเมนต์ มีการกดไลค์และคอมเมนต์พุ่งปรี๊ดขึ้นมาทันที เมื่อเห็นคอมเมนต์ที่อิจฉาของผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง หม่าหลันก็กระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ!
และอดไม่ได้ที่จะภูมิใจ "มันเจ๋งมากเลย! ตอนนี้คุณแม่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ และสะพายแอร์เมส และเธอก็เป็นเหมือนดั่งหญิงชนชั้นสูงที่สมบูรณ์แบบคนหนึ่งแล้ว! รอให้ฟันหน้าสองซี่ของเธอนั้นทำเสร็จ พร้อมกับเข้าที่แล้ว คุณแม่ก็จะสามารถถือกระเป๋าแอร์เมส สวมผ้าพันคอแอร์เมส พร้อมกับใส่เข็มขัดแอร์เมสออกไปอวดได้แล้ว
ส่วนเซียวฉางควน ก็นั่งลงบนโซฟา และรีบนำชาที่เย่เฉินให้มา ชงไปกาหนึ่ง แล้วลองชิมดูว่ารสชาติต่างจากชาที่ซื้อจากสาวขายชาในวีแชตว่า แท้ที่จริงแล้วมันต่างกันยังไง
ทันทีที่เปิดซองของชาที่ถังซื่อไห่ให้มากลิ่นหอมของชาที่ซึมซาบเข้าไปในใจก็โชยเข้ามาที่จมูก!
ก็ทำให้จิตใจของเซียวฉางควนอึกเหิม!
เซียวฉางควนรีบใส่ใบชาที่เย่เฉินให้มาลงไปในกาน้ำชา และกาต้มน้ำไฟฟ้าบนโต๊ะชงชาในขณะนั้นก็เดือดแล้ว เขาจึงรีบเทน้ำเดือดลงในกาต้มน้ำชา จากนั้น กลิ่นหอมของใบชาก็ถูกขับออกมาโดยน้ำร้อน และหอมไปทั่วมั้งห้องรับแขก
เซียวฉางควนพูดด้วยความสะดุ้งตกใจว่า "นี่...รสชาติของใบชานี้ดีมากๆ เลย!"
เซียวชูหรันที่อยู่ห่างออกไปในระยะหนึ่งก็ได้กลิ่นหอมนี้แล้วเช่นกัน เธอตะโกนออกมาด้วยความตกใจว่า "เอ๊ะ กลิ่นก็ไม่เลวนะ! พ่อคะ ช่วยริมชาให้หนูถ้วยหนึ่งด้วยค่ะ!
หม่าหลันที่ไม่ชอบดื่มชามาแต่ไหนแต่ไรในขณะนี้ก็ได้กลิ่นหอมของชาแล้วเช่นกัน เธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า ใบชานี้มีกลิ่นที่มีคุณภาพสูงมาก เซียวฉางควน รินชาให้ฉันถ้วยหนึ่งด้วย!”
เซียวฉางควนจึงหยิบถ้วยชาเล็กสี่ใบออกมา แล้วรินน้ำชาไปสี่ถ้วย จากนั้นก็ถือถ้วยชาของตัวเองขึ้นมา และจิบอย่างระมัดระวัง จากนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกาย เขาจึงตะโกนด้วยความตกใจออกมาว่า "ชาดี! ชาดีนี่นา! ในชีวิตนี้ฉันไม่เคยดื่มชาดีๆ แบบนี้มาก่อน!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...