ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1539

การอุทานของเซียวฉางควน ทำให้เย่เฉินส่ายหัวอย่างจนปัญญา

พ่อตาคนนี้ช่างไม่ไม่เคยเห็นโลกกว้างมาก่อนเลยจริงๆ

การเล่นของคนหัวโบราณคงเล่นได้แค่ของปลอมเท่านั้น และการดื่มชาก็เช่นเดียวกัน

นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สถานะในตระกูลเซี่ยวของเขาตกต่ำอย่างมากเพราะเมื่อก่อนเขาก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของนายหญิงใหญ่เลย ต่อมาเขาก็ยังคงถูกหม่าหลันบีบคั้นมาอีกหลายปี การใช้ชีวิตของเขาจึงไม่เคยได้ดังใจ และด้านการเงินของเขาก็ไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่ด้วย

แต่ก็ดีที่อุปนิสัยของเซียวฉางควนนั้นก็ถือว่าไม่เลว ถ้าเปลี่ยนไปเป็นคนอื่น เกรงว่าคงจะปลงไม่ตกจนเป็นโรคซึมเศร้าไปนานแล้ว

และในอีกด้านหนึ่ง ในขณะที่ครอบครัวของเย่เฉินกำลังรอชิมชาชั้นเลิศอย่างมีความสุขอยู่นั้น เฉียนหงเย่นอยู่ที่ข้างบ้านในวิลล่าหมายเลข A04 ก็กำลังเตรียมอาหารกลางวันให้กับครอบครัวอยู่ด้วยเช่นกัน

เพราะก่อนหน้านี้เธอเคยท้องลูกของผู้คุมงานเหมืองถ่านหินดำมาก่อนทั่งยังได้แพร่เชื้อไปให้เซียวฉางเฉียนอีก ดังนั้นเฉียนหงเย่นที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จึงถูกบีบคั้นมาโดยตลอด

แต่เนื่องจากอู๋ตงไห่คอยหนุนหลังเธอ ตระกูลเซียวจึงไม่กล้าทำอะไรเธอ

ในตอนแรกนั้น เฉียนหงเย่นยังใช้ทุกวิถีทางประจบนายหญิงใหญ่เซียวและเซียวฉางเฉียน โดยหวังว่าจะสามารถแลกกลับกับการให้อภัยของพวกเขาได้ กระทั่งยังจัดเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อให้เซียวฉางเฉียน และซื้อปูอลาสก้าราคาแพงเพื่อบำรุงร่างกายของเขา แม้ว่าจะเป็นการทำดีประสงค์ร้าย แต่ก็ถือว่ามีความตั้งใจที่จะเลียแข้งเลียขาจริงๆ

แต่ว่า เฉียนหงเย่นก็เห็นว่าตัวเองมักจะสรรเสริญเยินยอด้วยความประจบ แต่คนอื่นกลับไม่เคยสนใจใยดีอะไรเลย ดังนั้นในตอนนี้เธอจึงไม่อยากทำให้สถานการณ์มันแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว

และในช่วงนี้ หลังจากที่บริษัทเซียวซื่อได้รับการลงทุนจากอู๋ตงไห่แล้ว ธุรกิจก็เริ่มต้นขึ้นใหม่ ซึ่งด้วยความช่วยเหลือของอู๋ตงไห่ ในที่สุดทุกอย่างก็กลับสู่สภาวะปกติดังนั้นตระกูลเซียวทั้งหมดจึงกลับไปทำงานในบริษัทเซียวซื่อ

นายหญิงใหญ่เซียวยังคงเป็นท่านย่าที่มีอำนาจส่วนเซียวฉางเฉียนรับตำแหน่งเป็นผู้จัดการ และเซียวไห่หลงเป็นผู้จัดการธุรกิจและเซียวเวยเวยเป็นผู้จัดการการตลาด