ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1543

เซียวฉางเฉียนยังคงรู้สึกเกลียดชังหม่าหลันอย่างมาก

เพราะว่า หม่าหลันไม่เคยเก็บหมวกสีเขียวมากกว่ายี่สิบใบที่เธอแขวนไว้ที่ระเบียงของตัวเองเลย

ไม่เพียงแต่ไม่เก็บมันไปเท่านั้น เธอยังซื้อชุดใหม่มาเพิ่มจากช่องทางออนไลน์อย่างต่อเนื่องอีกด้วย และตอนนี้รวมๆ แล้วมีทั้งหมดก็มีมากกว่าสามสิบใบแล้ว

เซียวฉางเฉียนเข้าออก Tomson Riviera ทุกวัน และจะต้องเดินผ่านบ้านของเย่เฉิน ดังนั้นเขาจึงจะได้เห็นหมวกสีเขียวมากกว่าสามสิบใบกระพือปีกอยู่ในสายลม และทุกครั้งเขาก็ต้องรู้สึกโกรธมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อนึกถึงการเยาะเย้ยตัวเองของหม่าหลัน เขาก็รู้สึกเกลียดหม่าหลันมากขึ้นไปอีกขั้น

ก่อนหน้านี้อยากจะหาโอกาสจัดการกับหม่าหลันมาโดยตลอด และก็สร้างปัญหาให้กับครอบครัวของเย่เฉินบ้าง เพื่อที่จะทำให้อู๋ตงไห่รู้สึกพึงพอใจมากที่สุด อย่างไรก็ตามที่ขาของหม่าหลันก็เข้าเฝือกอยู่ และก็อยู่แต่ในบ้านเป็นเวลาส่วนใหญ่ไม่ออกไปไหน อยากจะลงมือก็ไม่มีโอกาสเลย

ในตอนนี้ เฝือกของหม่าหลันถูกถอดออกแล้ว คิดว่าด้วยนิสัยของเธอ เธอจะต้องออกมาตะลอนในไม่ช้าอย่างแน่นอน ตราบใดที่เธอออกจากบ้านบ่อยๆ ตัวเองก็จะมีโอกาสมากมายได้จัดการกับเธอเอง

เมื่อได้ยินว่าจะกลั่นแกล้งหม่าหลัน นายหญิงใหญ่เซียวก็เริ่มรู้สึกให้ความสนใจขึ้นมาด้วย เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “หม่าหลันไอ้บ้านี้ วันๆ ก็เอาแต่ตะลอนไปทั่ว ตอนที่อยู่ในศูนย์กักกันเมื่อครั้งก่อน ก็ควรจะตีขาของเธอหักทั้งสองข้างถึงจะบรรเทาความเกลียดชังได้!”

เซียวเวยเวยที่อยู่ข้างๆ ก็รีบพูดว่า “คุณย่า ถ้าอย่างนั้นในครั้งนี้เราก็หาโอกาสทำให้ขาของเธอหักทั้งสองข้างไปเลย!”

“ใช่ครับคุณย่า!” เซียวไห่หลงก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที และพูดออกมาว่า “ตีขาทั้งสองข้างของเธอให้หัก ผมไม่พอใจเธออยู่ในสายตามานานแล้ว!”

นายหญิงใหญ่เซียวมองไปที่เซียวฉางเฉียน และกล่าวว่า “ฉางเฉียน หม่าหลันดูถูกเหยียบหยามคุณมาโดยตลอด และสร้างความอับอายให้กับตระกูลเซียวของเราทั้งหมด ถึงเวลาที่คุณควรวางแผนให้ดีแล้วจริงๆ และสั่งสอนแม่นางปากตลาดคนนั้นสักหน่อย”

เซียวฉางเฉียนพยักหน้าอย่างซ้ำๆ “คุณแม่! ไม่ต้องห่วง! ผมจะไม่ปล่อยผู้หญิงเลวคนนี้ไปอย่างแน่นอน!”