ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1544

แม้ว่าหลังจากกลับไปถึงที่ญี่ปุ่นกับเย่เฉินแล้ว ตัวเองจะต้องแบ่งหุ้นเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ให้แก่เขาอย่างแน่นอน แต่มันก็จะดีกว่าการอยู่ทำงานอยู่ที่คอกเลี้ยงสุนัข

หลังจากที่เย่เฉินมาถึงคอกเลี้ยงสุนัขแล้ว เขาก็สั่งหงห้าว่า “พาตัวโคบายา ชิอิจิโร่และโคบายา ชิจิโร่มาทั้งคู่”

“ครับท่านอาจารย์เย่!”

หงห้าออกคำสั่งลงไปทันที และในไม่ช้า ลูกน้องของเขาหลายคนก็เข้ามาพร้อมกับพี่น้องโคบายา ชิอิจิโร่และโคบายา ชิจิโร่ที่สวมใส่ชุดทำงานอยู่

ทันทีที่ทั้งสองพบหน้ากันอยู่ที่ประตู โคบายา ชิอิจิโร่ก็ใช้ประโยชน์จากความไม่ทันได้ระวังตัว รีบวิ่งเข้าไปเตะโคบายา ชิจิโร่ เตะโคบายา ชิจิโร่ออกไป และพูดอย่างสาปแช่งว่า “ไอ้สารเลว มึงยังจะกล้ามาแสดงตัวอยู่ต่อหน้ากูเหรอ!”

โคบายา ชิจิโร่ถูกเตะจนล้มลงกับพื้น รีบลุกขึ้นและกำลังจะรีบวิ่งเข้ามาต่อสู้กับเขา ตะโกนด่าอยู่ในปากว่า “ไอ้สารเลว กูจะฆ่าแกให้ได้!”

โคบายา ชิอิจิโร่ก็ไม่ยอมแพ้ “มาเลย มาดูกันว่าใครจะฆ่าใครกันแน่! กูจะทุบหัวแกให้ระเบิดกระจายด้วยหมัดเดียว!”

ลูกน้องของหงห้ารีบแยกทั้งสองออกจากกัน และควบคุมพวกเขาไว้อย่างแน่นหนา หนึ่งในนั้นตะโกนด่าว่า “ไอ้เหี้ยพวกมึงกำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ? อยู่เฉยๆ กันหน่อย! ไม่เช่นนั้น เดี๋ยวพวกมึงจะได้เห็นดีกัน”

ทั้งสองคนไม่กล้าที่จะหาเรื่องอีกต่อไปในทันที และก็ถูกพาตัวเข้าไปในห้องทีละคน

เย่เฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ไท่ซือ มองดูพี่น้องสองคนนี้ด้วยความสนใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ทั้งสอง หลายวันที่ผ่านมานี้เป็นยังไงบ้างสบายดีไหม?”

เมื่อทั้งสองเห็นเย่เฉิน พวกเขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าเขาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างตื่นเต้นมากว่า “คุณเย่ในที่สุดคุณก็มาแล้ว! หลายวันที่ผ่านมานี้ผมรอแต่ให้คุณกลับมา ผมจะได้ตามคุณไปที่ญี่ปุ่นสักที และโอนหุ้นเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทผลิตยาโคบายาให้คุณทั้งหมด!”

โคบายา ชิจิโร่พูดอย่างเร่งรีบว่า “คุณเย่ อย่าไปเชื่อไอ้สารเลวนี้ เขาเป็นคนดื้อรั้นตั้งแต่เกิดมา และก็ไม่ใช่คนดีอะไรเลย! คุณเลือกผมเถอะ! ถ้าคุณพาผมกลับไปญี่ปุ่น ผมก็จะแบ่งหุ้นของบริษัทผลิตยาโคบายาให้คุณเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ไปเลย!”