ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1546

หงห้าพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า “ไม่มีปัญหาอาจารย์เย่! หงห้าจะคอยฟังคำสั่งของคุณ!”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และก็กล่าวกับเฉินจื๋อข่ายว่า “เหล่าเฉิน หงห้าไปพร้อมกับพวกเรา และยังมีพอลของสำนักงานกฎหมายสมิธ โคบายา ชิอิจิโร่ของตระกูลโคบายา คุณให้ลูกเรือที่อยู่ทางนั้นเตรียมให้พร้อมด้วย”

“ครับคุณชาย! ผมจะจัดการให้ทันทีเลย!”

ในเวลานี้ สองพี่น้องโคบายา ชิอิจิโร่และโคบายา ชิจิโร่สองคน ก็ได้บันทึกวิดีโอแบบรับผิดแทนกันของพวกเขาไว้เรียบร้อยแล้ว

ต่อจากนั้น ทั้งสองถูกคนของหงห้านำตัวกลับมา

เย่เฉินมองไปที่ทั้งสองคน และพูดเบาๆ ว่า “โคบายา ชิอิจิโร่ วันนี้คุณพักผ่อนให้ดี พรุ่งนี้หงห้าจะพาคุณไปสนามบินพร้อมกัน แต่ผมจะขอเตือนคุณล่วงหน้าไว้ก่อนว่า ระหว่างทางระวังตัวไว้ด้วย อย่าคิดว่ากลับไปถึงที่ญี่ปุ่นแล้วก็เหมือนกับกลับไปถึงถิ่นของคุณ ถ้าคุณกล้าขัดขืนใดๆ ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้อย่างแน่นอน”

โคบายา ชิอิจิโร่พยักหน้าเหมือนโขลกกระเทียม “คุณเย่คุณไม่ต้องกังวล แม้ว่าผมจะต้องตาย ผมก็จะไม่ขัดขืนคุณอย่างแน่นอน........”

เย่เฉินส่งเสียงฮัม จากนั้นก็มองไปที่โคบายา ชิจิโร่ แล้วพูดเบาๆ ว่า “โคบายา ชิจิโร่ คุณก็อยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟังเถอะ คนของหงห้าจะให้คุณอยู่ดีกินดี นอกจากเวลาทำงานแล้ว เวลาที่เหลือคุณก็อธิษฐานให้ดีๆ และภาวนาให้มีอะไรเกิดขึ้นกับพี่ชายคนนี้ของคุณ แบบนี้คุณก็จะได้มีโอกาสกลับไปญี่ปุ่น”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ โคบายา ชิอิจิโร่ก็โบกมืออย่างเร่งรีบด้วยความตกใจ “คุณเย่ คุณไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น ผมจะไม่ทำเรื่องอะไรอย่างแน่นอน ชิจิโร่ไอ้สารเลวคนนี้ จะไม่มีโอกาสที่จะได้ออกจากคอกเลี้ยงสุนัขแห่งนี้ทั้งชีวิตนี้หรอก!”

โคบายา ชิจิโร่กัดฟันด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่กลายเป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งของเย่เฉิน และตัวเองก็เป็นได้แค่เพียงยางอะไหล่เท่านั้น