ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1548

เซียวชูหรันอดไม่ได้ที่จะพึมพำไปคำหนึ่ง “หือ? นานขนาดนั้นเลยเหรอ!”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “นี่ไปต่างประเทศไม่ใช่เหรอ? ผมก็ไม่คุ้นเคยกับที่ ไม่สะดวกเหมือนทำงานอยู่ในประเทศจีนอย่างแน่นอน เผื่อว่าจะต้องช่วยคนอื่นปรับเปลี่ยนฮวงจุ้ยจริงๆ วัตถุดิบเหล่านั้นคาดว่าคงไม่มีเลย ในประเทศจีนมันง่ายขนาดนั้น ดังนั้นดังนั้นระยะเวลาอาจจะนานขึ้นสักหน่อย”

เซียวชูหรันรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย

ในช่วงหลายวันที่เย่เฉินไปที่เย่นจิง เธอคิดถึงเขาจนหลับไปในทุกๆ คืน และเธอก็ตั้งตารอคอยจนเขากลับมาแล้ว แต่ไม่คิดว่าเขาจะจากไปอีกแล้ว และจะไปหลายวันอีกด้วย

หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะถามในเวลานี้ว่า “ลูกเขยแสนดี คุณไปดูฮวงจุ้ยให้คนอื่นที่ญี่ปุ่นในครั้งนี้ พวกเขาให้ค่าตอบแทนคุณเท่าไหร่เหรอ?”

เย่เฉินตอบอย่างผ่านๆ ว่า “สองสามล้านมั้ง”

“โอ๊ย! เยอะขนาดนี้เลยเหรอ!” หม่าหลันปรบมืออย่างมีความสุข จากนั้นก็ยกนิ้วโป้งให้ และชมเชยว่า “ลูกเขยของฉันสุดยอดมาก! เพียงแค่ไปดูฮวงจุ้ยเล็กน้อยก็สามารถสร้างเงินได้สองสามล้านแล้ว!”

พูดจบ ก็รีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ลูกเขยแสนดี ฉันได้ยินมาว่าเครื่องสำอางญี่ปุ่น เครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์ดูแลผิว ฯลฯ มีคุณภาพและประสิทธิภาพดีมาก ถึงเวลานั้นอย่าลืมซื้อของขวัญตอนกลับมาให้แม่บ้างนะ!”

เซียวฉางควนทนดูไม่ได้อีกต่อไปแล้ว และพูดออกมาว่า “หม่าหลัน คุณไม่มีที่สิ้นสุดแล้วใช่ไหม? เย่เฉินซื้อ Hermes ให้คุณมามากมายแล้ว และคุณยังจะขอของขวัญจากคนอื่นเขาอีกงั้นหรือ? คุณไม่รู้สึกว่าโลภมากเกินไปเหรอ!”

“เกี่ยวอะไรกับคุณ!” หม่าหลันเหลือบมองเซียวฉางควน และพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ฉันขอกับลูกเขยแสนดีของฉัน ไม่ได้ขอกับคุณสักหน่อย คุณจะมาพูดมากอยู่ที่นี่ทำไมเหรอ? มีคนไม่ได้ดึงกางเกงขึ้นให้เรียบร้อย และปล่อยให้คุณโผล่หัวออกมาหรือ?”

เซียวฉางควนได้ยินคำพูดนี้ แก้มแดงระเรื่อ และตัวสั่นด้วยความโกรธ!

“ไม่ได้ดึงกางเกงขึ้นให้เรียบร้อยและตัวเองก็โผล่หัวออกมางั้นเหรอ? นี่มันเปรียบเทียบตัวเองกับสิ่งนั้นไม่ใช่เหรอ? ”

“ผู้หญิงคนนี้ปากหมาเกินไปหรือเปล่า! อยากจะตบหน้าเธอให้แรงจริงๆ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน