ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1550

เย่เฉินตื่นแต่เช้าตรู่ ในวันรุ่งขึ้น

อันที่จริง ในคืนนี้เขานอนไม่ค่อยหลับเลย

ไม่รู้ว่าทำไม ตราบใดที่หลับตาลง เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงอิโตะ นานาโกะ

ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ มีผู้หญิงจำนวนมากตามรอบตัวของเย่เฉิน

ไม่ว่าจะเป็นซ่งหวั่นถิง ฉินเอ้าเสวี่ยน หรือเฉินเสี่ยวจาว หลี่เสี่ยวเฟินและกู้ชิวอี๋ แม้ว่าผู้หญิงเหล่านี้จะทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวบ้างเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครทำให้เขารู้สึกทุกข์ใจ เหมือนกับอิโตะ นานาโกะเลย

หลังจากที่กู้ชิวอี๋รอตัวเองมาเป็นเวลานานหลายปี และตามหาตัวเองเป็นเวลานานหลายปี เย่เฉินรู้สึกผิดอยู่ในใจของเขาจริงๆ แต่ว่า ยังไงกู้ชิวอี๋ก็เกิดอยู่ในตระกูลใหญ่ และได้รับความรักจากพ่อแม่ของเธออย่างมาก

เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ เธอก็กลายเป็นดาราดังระดับนานาชาติ และเป็นที่รักใคร่ของผู้คนมากมายนับไม่ถ้วน

ถึงแม้จะไม่มีตัวเองอยู่ ชีวิตของเธอก็ยังคงงดงามมาก สมบูรณ์แบบมาก และมีความสุขมาก

แต่อิโตะ นานาโกะนั้นไม่เหมือนกัน

แม้ว่าเธอก็จะเกิดอยู่ในตระกูลที่ร่ำรวยเช่นกัน และก็เป็นที่รักของคนในครอบครัว แต่เธอก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส จากการต่อสู้กับฉินเอ้าเสวี่ยนในครั้งนั้น

ความทุกข์ทรมานจากอาการบาดเจ็บรุนแรง การถูกทำร้ายทางร่างกายและจิตใจเป็นสองเท่า จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งจะประสบมาตลอดชีวิต

อีกอย่าง เย่เฉินก็สามารถจินตนาการได้ว่า แม้ว่าตอนนี้เธอจะพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่เธอก็ต้องถูกทรมานด้วยอาการบาดเจ็บอยู่ตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้มันจะต้องเจ็บปวดมากนัก

และเธอ เดิมทีสามารถไม่เข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้ได้

แต่อย่างไรก็ตาม เธอทำทุกอย่าง เพื่อที่จะให้ตัวเองชื่นชม

แม้กระทั่ง ในการต่อสู้กับฉินเอ้าเสวี่ยนในครั้งล่าสุด เธอก็ยังรอโอกาสที่จะชนะด้วยการท่าเดียว เพื่อที่จะให้ตัวเองสนใจเธอ แม้ว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บก็ยอม