ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1555
ห้องประชุมของบริษัทผลิตยาโคบายา
สมาชิกหลักประกันกลุ่มใหญ่ของตระกูลโคบายาและผู้บริหารองค์กร ต่างตกอยู่ในความทุกข์ยากในเวลานี้
ในช่วงเวลานี้ทางบริษัทได้เกิดเรื่องขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ทุกคนต่างก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย
ก่อนอื่นประธานเก่าตายอย่างอนาถด้วยการถูกวางยาพิษ ต่อมาคุณชายก็ถูกสงสัยว่าฆ่าบิดาผู้ให้กำเนิดด้วยการวางยาพิษ เขาถูกคุณชายรองตามล่าไปทั่วทั้งโลก และว่ากันว่าได้เสียชีวิตแล้ว คุณชายรองก็หายตัวไปแล้ว ราวกับว่าทั้งสามพ่อลูกของตระกูลโคบายาได้ถูกพระเจ้าลงโทษ
แต่อย่างไรก็ตาม ความกังวลใจก็ส่วนความกังวล และทุกคนก็ยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวังสำหรับอนาคต
เนื่องจากพวกเขาไม่เคยมีส่วนร่วมอย่างลึกซึ้งในการดำเนินงานของบริษัทผลิตยาโคบายามาก่อน ยิ่งไม่สามารถเข้าแทรกแซงและเพลิดเพลินไปกับการกระจายผลกำไรของบริษัทผลิตยาโคบายา สิ่งที่พวกเขาได้คือรับผลกำไรเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว
ในตอนนี้โคบายา มาซาโยชิได้เป็นประธานรักษาการแล้ว เขาได้สัญญากับทุกคนว่า เขาจะปล่อยกำไรของบริษัทผลิตยาโคบายาอย่างน้อยสี่สิบเปอร์เซ็นต์ หากทำได้จริงๆ ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้อง ก็จะสามารถเพิ่มรายได้ต่อปีได้มากกว่าสิบเท่าเลยทีเดียว
ในเวลานี้โคบายา มาซาโยชิเดินเข้าไปในห้องประชุมด้วยแรงกระตุ้นอย่างเต็มที่
ทุกคนหันสายตามองมาทางเขา และในสายตาของทุกคนที่มองโคบายา มาซาโยชิเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งสำหรับทุกคน
หลังจากเข้าประตูมาโคบายา มาซาโยชิก็เดินตรงไปที่เก้าอี้ของประธานในห้องประชุม และคนอื่นๆ ก็ยืนขึ้นด้วยความเคารพ
หลังจากนั่งลง เขาก็พูดอย่างจริงจังว่า “เราทุกคนก็รู้ สามารถพูดได้ว่าปัญหาของบริษัทผลิตยาโคบายาและความทุกข์ภายนอก ก่อนหน้านี้ผมก็พอได้ยินมาบ้างแล้วว่า มีบริษัทหนึ่งที่ชื่อว่าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ได้นำเสนอยากระเพาะจิ่วเสวียนออกมาหนึ่งตัว ยาตัวนี้ว่ากันว่ามีประสิทธิภาพมากกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินของเรามาก แต่เนื่องจากกำลังการผลิตของบริษัทค่อนข้างจำกัด จึงยังไม่ได้ส่งออกมายังตลาดญี่ปุ่นของเราในตอนนี้”
คนหนึ่งรีบพูดขึ้นมาว่า “ท่านประธาน ฉันกำลังจะรายงานเรื่องนี้ให้ท่านทราบพอดีเลย ลูกเขยของฉันไปจีนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว และได้ยินเกี่ยวกับยาตัวนี้ เขาเลยซื้อกลับมาหนึ่งกล่องในราคาที่สูงกว่า เมื่อวานนี้ฉันก็ได้ลองดูสักหน่อยแล้ว ต้องบอกว่า ยาตัวนี้แรงกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินของเรา ไม่น้อยนัก!”
โคบายา มาซาโยชิกล่าวว่า “ถ้าเป็นเช่นนี้จริงๆ งั้นบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนอาจจะกลายเป็นคู่แข่งรายใหญ่ในอนาคตของเราได้!”
หลังจากหยุดชั่วคราวโคบายา มาซาโยชิก็พูดต่อว่า “อีกอย่าง ยาของเราไม่ได้ผลอย่างที่เป็นอยู่ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผลผลิตของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และยอดขายของเราก็จะลดลงเรื่อยๆ หากยากระเพาะเสี่ยวหลินที่ขายในตลาดโลกถูกยากระเพาะจิ่วเสวียนกลืนกิน งั้นรายได้ของพวกเราก็จะสูญเสียไปเกือบเกินครึ่ง!”
การแสดงออกของทุกคนต่างตกตะลึงไปเลย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...