ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1576
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ และพูดกับโคบายา ชิอิจิโร่ว่า:"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายต้องร่วมมือกับเว่ยเลี่ยงเพื่อปรับแผนการผลิตทั้งหมดของบริษัทผลิตยาโคบายา.หยุดการผลิตยาก่อนหน้านี้ของบริษัทผลิตยาโคบายาชิทั้งหมดก่อน และเปลี่ยนไปใช้การผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนทั้งหมด เข้าใจไหม ?"
โคบายา ชิอิจิโร่รีบแสดงคำพูดที่จริงใจของเขา:"คุณเย่ ไม่ต้องกังวล ฉันจะพยายามร่วมมือกับคุณเว่ยอย่างเต็มที่!"
ทันใดนั้น เว่ยเลี่ยงกับเย่เฉินว่า:"ประธานเย่ กำลังการผลิตของบริษัทผลิตยาโคบายายังคงแข็งแกร่งมาก หากการผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนเริ่มต้นอย่างเต็มรูปแบบ ความต้องการวัตถุดิบสำหรับยากระเพาะเก้าเสวียนจะมีจำนวนมาก เราต้องเตรียมสิ่งนี้ไว้ล่วงหน้า มิฉะนั้น เมื่อวัตถุดิบในการผลิตไม่เพียงพอ กำลังการผลิตจะถูกจำกัดอย่างมาก"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"ฉันจะแก้ปัญหาเรื่องวัตถุดิบ"
เมื่อพูดเช่นนี้ เย่เฉินก็นึกถึงฉินกาง ผู้นำตระกูลฉินซึ่งอยู่ห่างไกลจากเมืองจินหลิง
ตระกูลฉินเริ่มต้นจากธุรกิจยารักษาโรค
นอกจากนี้ ฉินกางยังได้รับความไว้วางใจอย่างมากจากเย่เฮิน ดังนั้นเย่เฉินเตรียมที่จะมอบธุรกิจวัตถุดิบและยาทั้งหมดให้เขา
จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหาฉินกาง
ตอนที่ต่อสายอยู่ ฉินกางกำลังกินข้าวอยู่
เมื่อเห็นว่าเป็นสายของเย่เฉิน จึงพูดด้วยความเคารพว่า:"อาจารย์เย่ ทำไมถึงว่างโทรมาหาผมล่ะ?"
เย่เฉินยิ้มถามว่า:"ประธานฉิน ฉันมีเรื่องจะถามคุณ"
ฉินกางด้วยความเคารพ:"อาจารย์เย่ถามมาได้เลยครับ"
ทันทีที่ฉินกางได้ยินเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากจนลุกขึ้นจากเก้าอี้ โต๊ะและตะเกียบถูกโยนลงกับพื้นก็ไม่สนใจ เขาพูดอย่างตื่นเต้นว่า:"อา…...อาจารย์เย่.…..คุณ…...คุณพูดจริงเหรอ?!"
เย่เฉินยิ้มอย่างเฉยเมย:"ฉันเย่เฉินเคยโกหกคุณสักที่ไหน?"
ฉินกางรู้สึกปลาบปลื้มในทันที ตื่นเต้นมากจนพูดอะไรไม่ออก!
เขาตื่นเต้นและคิดในใจว่า:"ถ้าอาจารย์เย่สามารถใช้วัตถุดิบทางการแพทย์ได้หนึ่งล้านตันจากตระกูลฉินทุกปี มันจะเทียบเท่ากับการเพิ่มปริมาณธุรกิจของตระกูลฉินโดยตรงเป็นสองเท่าโดยตรงถึงห้าเท่า! ด้วยวิธีนี้ ความแข็งแกร่งของตระกูลฉินจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วไม่ใช่เหรอ?! และความฝันของฉันในการฟื้นฟูตระกูลฉิน ก็สามารถเป็นจริงได้อย่างง่ายดาย!"
ในขณะนี้ เขาแทบจะถือว่าเย่เฉินเป็นพ่อแม่ที่ทำให้ตระกูลฉินเกิดใหม่ และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:"อาจารย์เย่! ในเมื่อคุณเห็นค่าฉันมาก ยอมดึงผมขึ้นมา งั้นผมจะไม่มีวันเป็นภาระให้คุณ! คุณวางใจเถอะ ไม่ว่าคุณจะต้องการวัตถุดิบทางการแพทย์มากแค่ไหน แม้ว่าผมจะสู้สุดชีวิต ก็จะหามาให้แน่นอน! และผมจะให้คุณภาพที่ดีและราคาต่ำสุดแก่คุณอย่างแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...