ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1577
หลังจากที่ฉินกางวางสาย ฉินเอ้าเสวี่ยนที่อยู่ข้างๆ รีบถามด้วยความสงสัย:"พ่อคะ อาจารย์เย่คุยอะไรกับพ่อเหรอ?"
ฉินกางที่ยังคงติดอยู่กับความตื่นเต้นและไม่สามารถถอนตัวออกมาได้ ใช้เวลาประมาณสองสามวินาทีในการดึงสติ และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:"เอ้าเสวี่ยน! ตระกูลฉินของเราจะได้พบกับโอกาสอันยิ่งใหญ่แล้ว!"
ฉินเอ้าเสวี่ยนถามด้วยความประหลาดใจ:"พ่อ โอกาสที่ดีอะไรเหรอ?"
ฉินกางตื่นเต้นมาก จนคำพูดของเขาสั่นเล็กน้อยและพูดว่า:"คืออา......อาจารย์เย่......อาจารย์เย่ได้ครอบครองบริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น และบอกตระกูลฉินของเราจัดหาวัตถุดิบให้เขา ความต้องการต่อปีประมาณหนึ่งล้านตัน!"
"โอ้พระเจ้า!"ฉินเอ้าเสวี่ยนอุทานอย่างตะลึงงัน:"หนึ่งล้านตัน? ! ตอนนี้ตระกูลฉินของเรามีอุปทานประมาณ 200,000 ตันต่อปีไม่ใช่เหรอ?"
"ใช่….."ฉินกางพูดอย่างตื่นเต้น:"อาจารย์เย่ ขอให้เราจัดหาหนึ่งล้านตันต่อปี และรายได้ของตระกูลฉินของเราจะเพิ่มขึ้นสองเท่าในทันที! นี่เป็นโอกาสที่ดีไม่ใช่หรือ?"
ฉินเอ้าเสวี่ยนพยักหน้ารัวๆ และพูดด้วยความซาบซึ้ง:"อาจารย์เย่ดูแลครอบครัวของเราอย่างดี เขาคิดถึงเราทุกอย่าง เขาช่วยเรามาก ไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจของเขาอย่างไร"
ฉินกางพูดเห็นด้วยสุดๆ:"อาจารย์เย่ก็คือพ่อแม่คนที่สองของตระกูลฉินของเรา ไม่ว่าตระกูลฉินจะเติบโตขึ้นในอนาคตหรือไม่ มันขึ้นอยู่กับอาจารย์เย่แล้ว!"
พูดจบ เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ฉินเอ้าเสวี่ยน และถอนหายใจ:"เอ้าเสวี่ยน อาจารย์เย่มีน้ำใจต่อครอบครัวของเราอย่างมาก เขาจะดูแลเธอแบบนี้เสมอ เธอต้องรีบแล้วนะ!"
พ่อของฉินเอ้าเสวี่ยนหมายถึงอะไรกันแน่ รู้ว่าเขาให้ตนรีบๆ จริงๆแล้วต้องการให้ตนพัฒนาความสัมพันธ์กับอาจารย์แย่
ทันใดนั้นเธอก็พูดด้วยความละอายเล็กน้อย:"พ่อ หลายสิ่งหลายอย่างไม่ใช่ว่าฉันอยากก็จะทำได้ เพราะยังไง อาจารย์เย่ก็มีภรรยาแล้ว แม้ว่าฉันจะชอบเขา แต่ฉันนั้นใจมีเหลือแต่แรงไม่พอ......"
ฉินกางพยักหน้าแล้วพูดอย่างจริงจัง:"เอ้าเสวี่ยน งั้นเอาแบบนี้ เรื่องจัดหาวัสดุทางการแพทย์ให้กับอาจารย์เย่ ต่อไปจะให้เธอติดต่อกับอาจารย์เย่ ยังไงปีนี้เธอก็สำเร็จการศึกษาในฤดูร้อน และจะเข้าสู่ช่วงฝึกงานเร็ว ๆ นี้ ไปบริการโรงงานผลิตยาของอาจารย์เย่ด้วยใจจริงเลย แบบนี้เธอจะมีโอกาสที่จะอยู่กับอาจารย์เย่มากขึ้น"
สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเธอตื่นเต้นอย่างมากในทันใด
…...
กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ณ เวลานี้
หลังจากการเชือดไก่ให้ลิงดูของเย่เฉิน ผู้บริหารที่เหลือของบริษัทผลิตยาโคบายา ทั้งหมดก็เชื่องเหมือนแกะ
โคบายา ชิอิจิโร่ก็ร่วมมือกับพอล ในแผนกการค้าในท้องถิ่นเมืองโตเกียว เพื่อดำเนินการโอนและเปลี่ยนแปลงหุ้นบริษัทผลิตยาโคบายา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...