ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1579
เมืองเกียวโตที่อยู่ห่างจากโตเกียวหลายร้อยกิโลเมตร
ที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ของตระกูลอิโตะที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับศตวรรษ ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองเกียวโต
บ้านพักของตระกูลอิโตะ อยู่ถัดจากปราสาทนิโจ ซึ่งเป็นที่พำนักของโอดะ โนบุนางะ ซึ่งเป็นหนึ่งในสามนายแห่งยุคสงครามในประเทศญี่ปุ่น แม้ว่าพื้นที่จะเล็กกว่าปราสาทนิโจ เล็กน้อย แต่พื้นที่โดยรวมก็ใหญ่กว่าตระกูลเดี่ยวที่ใหญ่ที่สุด วิลล่าในเย่นจิง อื่น ๆ อีกมากมาย
รอบคฤหาสน์มีคูน้ำที่ขุดไว้ในช่วงสงคราม และยังคงมีหน้าที่รับผิดชอบหนักในการปกป้องคฤหาสน์
บนกำแพงเมืองมีการติดตั้งการเฝ้าระวัง 360 องศาโดยไม่มีจุดบอดเพื่อให้แน่ใจว่าคฤหาสน์นี้จะไม่ถูกใครละเมิด
ด้านหลังกำแพงเมืองสูงตระหง่านมีผู้คุ้มกันพร้อมปืนและกระสุนจริง
อาคารในคฤหาสน์ล้วนเป็นอาคารไม้สไตล์ญี่ปุ่นทั่วไป แต่ละหลังมีประวัติอย่างน้อยหนึ่งร้อยปี มีต้นไม้โบราณหลายสิบต้นที่มีประวัติยาวนานถึง 100 ปีในลาน ส่วนประติมากรรมหินอายุนับร้อยปีเป็นของโบราณ และเต็มไปด้วยเสน่ห์
ในเวลานี้ ที่ลานกว้าง มีหญิงสาวสวยนั่งรถเข็นอยู่คนเดียว มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มีหมอกหนา ผู้หญิงคนนี้คือ คุณหนูใหญ่ของตระกูลอิโตะ อิโตะ นานาโกะ
เธอกำลังรอหิมะแรกของปีนี้ที่เกียวโต
ในอดีต หิมะในเกียวโตจะมาถึงเร็วกว่านี้ แต่ฤดูหนาวนี้เป็นข้อยกเว้น
แม้ว่าฤดูหนาวปีนี้จะหนาว แต่หนาวเย็น และทุกๆ วันก็หนาวมาก แต่ไม่มีหิมะตก
ก่อนหน้านี้ กรมอุตุนิยมวิทยาเขตคินกิ ได้ออกประกาศเตือนหิมะตกหนัก โดยระบุว่าคืนนี้จะมีหิมะตกหนักในเกียวโต และอิโตะ นานาโกะชอบหิมะมากที่สุด ดังนั้นเธอจึงรอที่ลานแต่เช้า
พ่อบ้านพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ และพูดด้วยความเคารพ:"ผมอยู่ใกล้ๆ คุณหนูมีอะไรก็เรียกผมได้ทุกเมื่อ"
อิโตะ นานาโกะหัวเราะเบาๆ:"ได้เลยวาตานาเบะ ขอบคุณค่ะ!"
พ่อบ้านถอยห่างออกไปอย่างระมัดระวัง และอิโตะ นานาโกะยังคงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทันใดนั้นจู่ๆก็มีใบหน้าของเย่เฉินปรากฏขึ้น บนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีเมฆมาก
เธอรู้สึกเหมือนฤดูใบไม้ผลิกำลังผลิบานในใจ และคิดกับตัวเองว่า:"เย่เฉินซัง ไม่รู้ว่าที่จินหลิงหิมะตกแล้วยัง?ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณกำลังมองท้องฟ้ายามค่ำคืนบนหัวคุณหรือเปล่า? ไม่รู้ว่า คุณจะคิดถึงฉันไหม?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...