ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1580
กำลังคิดบ้าๆอยู่ โทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็สั่น
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และพบว่าเป็นทานากะโคอิจิโทรมา เธอรีบเก็บความคิดของเธอ รับสายแล้วยิ้มพูดว่า:"ทานากะซัง ทำไมโทรมาดึกจัง?"
ทานากะโคอิจิถอนหายใจและพูดว่า:"คุณหนู วันนี้มีบางอย่างเกิดขึ้น ท่านประธานโกรธมาก เพิ่งทุบของโบราณที่บ้านไปเยอะมาก"
นานาโกะ อิโตะเริ่มประหม่า และรีบถามว่า:"ทานากะซัง เกิดอะไรขึ้น? พ่อเจอมีปัญหาอะไรเหรอ?"
ทานากะโคอิจิพูดว่า:"วันนี้ ประธานาธิบดีพาฉันไปที่บริษัทผลิตยาโคบายา โดยตั้งใจจะลงนามในข้อตกลงร่วมกับคณะกรรมการบริหารของบริษัทผลิตยาโคบายา หลังจากลงนามในข้อตกลงแล้ว ประธานาธิบดีและเจ้าหน้าที่การเงินได้ส่งเงินจำนวน 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐเข้าบัญชี ของบริษัทผลิตยาโคบายา"
เมื่ออิโตะ นานาโกะ ได้ยินเรื่องนี้ ก็ถามด้วยความงุนงงว่า"พ่ออยากซื้อหุ้นในบริษัทผลิตยาโคบายามาตลอดไม่ใช่เหรอ? วันนี้ได้ตามที่ต้องการแล้วนี่ แล้วทำไมเขาถึงโกรธ?"
ทานากะโคอิจิพูดอย่างช่วยไม่ได้:"ก่อนที่ประธานาธิบดีให้เจ้าหน้าที่การเงินโอนเงินไป ไม่รู้ว่าอันที่จริงบริษัทผลิตยาโคบายาได้เปลี่ยนเจ้าของไปแล้ว......"
"เปลี่ยนเจ้าของเหรอ?"อิโตะ นานาโกะถามด้วยความประหลาดใจ:"เกิดอะไรขึ้น?ไหนบอกว่าโคบายา ชิจิโร่หายไปไม่ใช่เหรอ?เขากลับมาแล้วเหรอ?"
"ไม่ใช่……"ทานากะโคอิจิอธิบายว่า:"ไม่ใช่โคบายา ชิจิโร่ที่กลับมา แต่คือโคบายา ชิอิจิโร่ พี่ชายของโคบายา ชิจิโร่ ซึ่งถูกกล่าวขานว่าตายแล้ว จู่ๆก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา!"
"ห๊ะ?"อิโตะ นานาโกะพูดด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย:"เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ? "
"เฮ้อ......"ทานากะโคอิจิถอนหายใจแล้วพูดว่า:"เรื่องนี้ไม่เท่าไหร่ ประเด็นคือโคบายา ชิอิจิโร่ ซึ่งเป็นทายาทเพียงคนเดียวของบริษัทผลิตยาโคบายา ได้โอนหุ้น 90% ของบริษัทผลิตยาโคบายา ให้กับบริษัทจีนซึ่งเป็นบริษัทเภสัชกรรม บริษัทยากระเพาะเก้าเสวี่ยน"
ทานากะโคอิจิถอนหายใจ:"ท่านประธานาธิบดีไม่ยอมถูกเอารัดเอาเปรียบแน่นอน เดิมทีเขาอยากต่อสู้กับอีกฝ่ายอย่างหมดท่า แต่ฉันพูดโนมน้าวเขาไว้ คนๆนั้น…... ฉันเกรงว่าท่านประธานจะรับไม่ไหว! เออใช่ จะว่าไปคนๆนี้ คุณหนูคุณก็รู้จัก….."
"ฉันก็รู้จัก?" อิโตะ นานาโกะถามด้วยความประหลาดใจ:"ใครเหรอ?"
ทานากะโคอิจิพูดว่า:"ก็คือโค้ชของฉินเอ้าเวี่ยน ที่ทำร้ายคุณยามาโมโตะ คาซึกิ ด้วยฝ่ามือเดียว!"
"อะไรนะ? เย่เฉินซัง!?"
ทันทีที่อิโตะ นานาโกะได้ยินเช่นนี้ เธออุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นและโพล่งออกมาว่า:"เย่เฉินซัง มาญี่ปุ่นเหรอ?!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...