ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1581

ทานากะโคอิจิไม่คาดคิดว่า หลังจากที่คุณหนูได้ยินข่าวว่าเย่เฉินมาญี่ปุ่นแล้ว น้ำเสียงของเธอถึงกับดูตื่นเต้นขึ้นมาทันที

เขาอดคิดในใจไม่ได้ว่า “หรือว่าที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ ยังไม่ชัดเจนอีกหรือไงกัน? เย่เฉินนั่น เบี้ยวหนี้พ่อของคุณอยู่ 4.5 พันล้านดอลลาร์เชียวนะ! ทำไมพอคุณได้ยินข่าวว่าเขามาญี่ปุ่น ถึงได้มีทีท่าราวกับดีใจมากขนาดนั้นกัน?”

อย่างไรก็ตาม ทานากะโคอิจิย่อมไม่กล้าถามคำถามนี้ออกไป

ในเวลานี้เอง อิโตะ นานาโกะเห็นว่าเขาไม่ตอบสนอง เธอจึงรีบถามเขาอีกครั้ง “ทานากะซัง รีบตอบฉันเร็ว! เย่เฉินซังมาญี่ปุ่นแล้วจริงหรือ?”

ทานากะโคอิจิได้แต่เอ่ยตอบตามตรง “ใช่ครับคุณหนู เขามาที่ญี่ปุ่นแล้ว อยู่ในโตเกียว วันนี้ผมเห็นเขา"

อิโตะ นานาโกะเอ่ยถามต่อ "เขามาที่ญี่ปุ่นก็เพื่อรับซื้อบริษัทผลิตยาโคบายาหรือ?"

"น่าจะใช่ครับ" ทานากะโคอิจิตอบตามความจริง "รายละเอียดลึกกว่านี้ผมเองก็ยังไม่รู้แน่ชัด แต่ว่าเขาสมควรน่าจะมาเพื่อรับซื้อบริษัทผลิตยาโคบายา"

อิโตะ นานาโกะรู้สึกเสียดายอยู่บ้างในใจ เธอแอบคิดลับๆ “ถ้าเย่เฉินซังมาญี่ปุ่นเพียงเพื่อรับซื้อบริษัทผลิตยาโคบายาล่ะก็ อย่างนั้นเขาก็น่าจะอยู่ที่โตเกียวแค่ไม่กี่วันเท่านั้น รอให้เสร็จงานเมื่อไหร่ เกรงว่าเขาจะต้องกลับไปจีนทันที? เขาไม่มีทางมาเกียวโตแน่นอน อย่างนั้นฉันก็คงไม่มีโอกาสได้เจอเขา...”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจของอิโตะ นานาโกะก็เกิดความคิดอันแรงกล้าขึ้นมา เธออยากไปโตเกียว เธอต้องการจะเจอเย่เฉิน!

ดังนั้น เธอจึงรีบถามทานากะโคอิจิอย่างรวดเร็ว "ทานากะซัง คุณรู้หรือไม่ว่าเย่เฉินซังจะอยู่ที่โตเกียวอีกกี่วัน?"

ทานากะซังตบกลับอย่างอึกอัก “คุณหนู เรื่องนี้ผมเองก็ไม่ทราบแน่ชัด...”

อิโตะ นานาโกะรีบเอ่ย "ฉันจะให้วาตานาเบะซังไปเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะนั่งรถกลับโตเกียวตั้งแต่เช้า"