อิโตะ นานาโกะรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉินที่อยู่เหนือเกินกว่าความรู้ความเข้าใจของตนเองไปไกล
อาจารย์ยามาโมโตะ คาซึกิเคยกล่าวไว้หลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บ ว่าฝ่ามือนั้นของเย่เฉินที่ทำร้ายเขา ไม่ใช่แค่มีกำลังดุร้าย แต่ยังมีพลังในอันแข็งแกร่งที่กล่าวถึงในศิลปะการต่อสู้แบบจีน สิ่งที่ทำลายกล้ามเนื้อและเส้นเลือดของเขาลงก็คือพลังในนี้นั่นเอง
ยามาโมโตะ คาซึกิยังเคยประมือกับปรมาจารย์นินจาบางคนอีกด้วย แม้ว่าความสามารถในการต่อสู้ที่แท้จริงของเขาจะแย่กว่าปรมาจารย์นินจาไม่น้อย แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถรับมือกับกระบวนท่าของปรมาจารย์นินจาได้หลายท่า ไม่เหมือนตอนที่อยู่ต่อหน้าเย่เฉิน เขาไร้ซึ่งพลังที่จะหลบเลี่ยง
นี่เห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของเย่เฉินนั้นอยู่เหนือกว่าปรมาจารย์นินจาญี่ปุ่นมาก
อิโตะ นานาโกะตระหนักได้ถึงจุดนี้ ดังนั้นจึงรู้อย่างชัดเจนว่า ไม่ว่าจะเป็นพ่อของเธอก็ดี หรือตระกูลอิโตะก็ดี ทั้งหมดล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เฉิน
อย่างไรก็ตาม นางาฮิโกะ อิโตะกลับยังไม่ทราบถึงจุดนี้
เขาแค่รู้สึกว่า เย่เฉินนั้นแข็งแกร่งกว่ายามาโมโตะ คาซึกิอยู่บ้าง และแกร่งกว่าบอดี้การ์ดที่ใกล้ชิดทั้งสองคนของเขาก็เท่านั้น แต่หากเปรียบเทียบกับปรมาจารย์นินจาจริงๆ เย่เฉินจะต้องด้อยกว่าหลายส่วนแน่
ทานากะโคอิจิหลังจากได้ยินคำพูดของ อิโตะ นานาโกะแล้วทั้งร่างก็นิ่งงันไปด้วยความตะลึงทันที เขารีบเอ่ย “คุณหนู ผมเข้าใจความหมายของคุณแล้ว คุณโปรดวางใจ ถ้าหากท่านประธานเกิดความขัดแย้งกับคุณเย่ขึ้นมา ผมจะพยายามเกลี้ยกล่อมเขา!"
อิโตะ นานาโกะส่งเสียงอืมตอบรับ จากนั้นจึงถอนหายใจเบาๆและพูดว่า "ตามนี้เถอะทานากะซัง หากมีเรื่องอะไรแค่บอกฉันทันทีก็พอ"
ทานากะโคอิจิรีบพูด "ได้ครับคุณหนู อย่างนั้นกระผมไม่รบกวนการพักผ่อนของคุณแล้ว!"
หลังจากวางสาย อิโตะ นานาโกะถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือทั้งสองข้าง จากนั้นจึงแหงนมองท้องฟ้า ในใจเศร้าโศก
ในช่วงนี้ เธอคิดถึงเย่เฉินอยู่ทุกวันและทุกคืน รอคอยที่จะได้พบเขาอีกครั้ง ในขณะเดียวกันในใจของเธอก็รู้สึกว่า โอกาสที่ตนจะได้พบเขาอีกครั้งนั้นน้อยมาก
แต่เธอกลับไม่คาดคิดว่า เย่เฉินจะมาที่ญี่ปุ่น!
ก่อนหน้านี้ เย่เฉินกับเธอห่างกันโดยมีมหาสมุทรขวางกั้น เธออยู่ที่ปลายทะเลนี้ ส่วนเย่เฉินอยู่ที่ปลายทะเลฝั่งนั้น
ตอนนี้ เย่เฉินและเธออยู่บนแผ่นดินเดียวกัน ห่างกันเพียงแค่ 400 กิโลเมตรเท่านั้น หากขับรถแค่สี่หรือห้าชั่วโมงก็สามารถไปถึง หากนั่งชินคันเซ็นแค่สองชั่วโมงก็ไปถึงแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...