ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1585
ตระกูลซู แยกตัวออกมาจากฮุยโจว แต่กลับเป็นตระกูลใหญ่ในเย่นจิงมานานเป็นเวลาร้อยปี
ในช่วงราชวงศ์ชิง เมื่อกบฏไท่ผิงเทียนกั๋วแผ่ขยายไปทั่วประเทศ ตระกูลซูได้ติดตามพ่อค้าหมวกแดงหูเสว่ย้าน เสี่ยงชีวิตเพื่อขนส่งอาวุธและธัญพืชให้กับกองทัพของราชวงศ์ชิง และได้รับการชื่นชมจากรัฐบาลชิง
หลังจากนั้น ตระกูลซูที่มั่งคั่งแล้วก็ได้พาธุรกิจของตระกูลที่เข้มแข็ง ย้ายจากบ้านเกิดในฮุยโจวมาที่เย่นจิง ตั้งแต่นั้นมา ตระกูลก็อยู่ในสายธุรกิจการค้ามาหลายชั่วอายุคน ความแข็งแกร่งพุ่งขึ้นไปอยู่แถวหน้าของประเทศมาโดยตลอด
เมื่อไม่กี่ทศวรรษก่อน ตระกูลซูแข่งขันกับตระกูลเย่ แต่เดิมภายใต้การลอบโจมตีจากบิดาของเย่เฉิน เย่ฉางอิง พวกเขาเริ่มอ่อนแรงขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เมื่อเย่ฉางอิงเสียชีวิตไปตั้งแต่อายุยังน้อย ตระกูลซูก็รีบเหยียบตระกูลเย่ลงทันทีและก้าวขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งของประเทศ
คุณท่านใหญ่ตระกูลซู มีชื่อว่าซูเฉิงเฟิง ชื่อนี้มาจากบทความที่มีชื่อเสียงของซูซื่อเรื่อง ถีซีหลินปี้
ดังคำกล่าวที่ว่า
กวาดตามองเห็นเทือกเขาหลูซาน ด้านข้างเห็นขุนเขาสูงต่ำใกล้ไกลล้วนแตกต่าง
ไม่รู้จักหน้าตาที่แท้จริงของหลูซาน เพียงเพราะตัวเองก็อยู่ในขุนเขา (หลูซาน) นี้
ซูเฉิงเฟิง ชื่อนี้ถูกตั้งขึ้นมาตามนี้
ปีนี้ซูเฉิงเฟิงอายุ 76 ปี แม้ว่าเขาจะยังไม่นับว่าแก่มากนัก แต่ก็ไม่ได้อยู่ในวัยเจริญพันธุ์อีกต่อไป
ตามหลักแล้ว ทั้งชีวิตของเขา ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมากแล้ว แต่ว่าเขาก็ยังคงไม่พอใจ
เขาหวังว่าก่อนที่ตนจะเกษียณ ตนจะสามารถวางรากฐานที่ไม่มีใครเทียบได้ให้กับตระกูลซู อย่างน้อยที่สุด เขาต้องการที่จะทำให้ "1 มากกว่า 2 + 3" อันเป็นความปรารถนาอันยาวนานของตนเป็นจริง
นับตั้งแต่สมัยโบราณ ไม่มีใครในวงการธุรกิจสามารถมีอำนาจครอบงำได้อย่างแท้จริง
ความหมายที่แท้จริงของสิ่งที่เรียกว่า "1 มากกว่า 2 + 3" ก็คือ ความแข็งแกร่งของตระกูลอันดับที่หนึ่งนั้นรวมแล้วจะต้องมากกว่าผลรวมความแข็งแกร่งของตระกูลอันดับสองและตระกูลอันดับสาม
หากให้ลงรายละเอียด ก็เทียบเท่าได้ว่าความแข็งแกร่งของตระกูลซูจะต้องมีมากกว่าตระกูลเย่และตระกูลกู้รวมกัน
ผู้ที่ถูกเรียกว่าเจ้าห้า ก็คือลูกชายคนที่ห้าของคุณท่านใหญ่ซู ซูโสว่ซิ่น
ตระกูลซูรุ่นนี้ มีลูกชายห้าคนและลูกสาวสองคน
บุตรทั้งเจ็ดคน ตรงกลางของชื่อล้วนมีคำว่า โสว่ อยู่ ในขณะที่เจ็ดคำสุดท้ายนั้นเรียงจากมากไปหาน้อย ได้แก่เต้า เต๋อ เหริน อี้ หลี่ จื้อ ซิ่น อันแปลว่าคุณธรรม ศีลธรรม ความรักต่อมนุษย์ ความเที่ยงธรรม พิธีกรรม ความรู้และความเชื่อใจ
และคำทั้งเจ็ดนี้เป็นคุณธรรมเจ็ดระดับที่เล่าจื๊อได้กล่าวไว้ใน "คัมภีร์ลัทธิเต๋า"
ซูโสว่ซิ่นเป็นลูกชายคนที่ห้าของคุณท่านใหญ่ซู และเป็นลูกคนสุดท้องในเจ็ดคน
ชายหนุ่มที่เพิ่งเอ่ยพูดขึ้นเมื่อครู่ก็คือลูกชายคนเล็กของซูโสว่ซิ่น ซูจือหยวน
ซูจือหยวนปีนี้มีอายุเพียง 18 ปี แต่ถือเป็นอัจฉริยะด้านวิชาการ ปีที่แล้วเขาสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดด้วยความสามารถของตัวเอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...