ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1586

เป็นเพราะอายุยังน้อย อีกทั้งยังเป็นที่โปรดปรานในบ้าน ดังนั้นซูจือหยวนจึงมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าในการแสดง

อย่างไรก็ตาม แต่ไหนแต่ไรเขาล้วนเคยแค่แสดงออกต่อหน้าพ่อแม่ของตนเท่านั้น ไม่มีโอกาสได้แสดงความคิดของตนต่อหน้าปู่ของเขา ในที่สุดวันนี้โอกาสก็มาถึง เขาคิดอยากจะอาศัยความคิดของคุณท่านใหญ่มาถกเถียงกับเขา เพื่อจะได้แสดงความสามารถและสติปัญญาที่ไม่ธรรมดาของตน แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า แค่เพียงประโยคเดียว กลับทำให้คุณท่านใหญ่ซูโกรธขึ้นมา

ขณะที่เขาคิดจะเอ่ยปากอธิบาย แต่กลับไม่คาดคิดว่า พ่อของเขา ซูโสว่ซิ่นจะลุกยืนขึ้นและโค้งคำนับซ้ายขวา จากนั้นจึงตบปากของเขาอย่างแรงหลายครั้งจนมุมปากเต็มไปด้วยเลือด และตะคอกขึ้นมาอย่างโกรธเคือง "แกร่ำเรียนจนลงท้องสุนัขไปหมดแล้วหรือไง? ถึงได้กล้าตั้งคำถามถึงการตัดสินใจของคุณปู่ของแกที่นี่?!"

“ผม...” ซูจือหยวนปิดหน้า รู้สึกน้อยใจจนแทบอยากจะตายไปตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด

เขาโตมาขนาดนี้ไม่เคยโดนทุบตีมาก่อน เขาไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมหลังจากประโยคนั้นทำให้ปู่โกรธ พ่อที่แต่ไหนแต่ไรรักใคร่ตามใจเขามาโดยตลอดกลับตบตีเขาอย่างเอาเป็นเอาตายที่นี่

อีกทั้ง ยังเป็นต่อหน้าทุกคนในตระกูล

ซูโสว่ซิ่นในตอนนี้กลับเกลียดลูกชายของเขาที่ไม่เอาไหนจนแทบบ้า!

เขารู้ดีถึงอำนาจของคุณท่านใหญ่ แม้แต่พี่ชายคนโตของเขาซูโสว่เต้า ก็ยังไม่กล้าโต้แย้งคุณท่านใหญ่แม้แต่ครึ่งคำ แล้วนับประสาอะไรกับลูกชายตัวน้อยที่ไร้ประโยชน์ของเขา?

อยากโดดเด่นก็ต้องไม่ใช่โดดเด่นแบบนี้!

เป็นไปได้มากที่คำพูดของเขาจะทำให้ถูกคุณท่านใหญ่เพิกเฉยใส่ในอนาคต หลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัย เขาอาจจะไม่มีโอกาสได้กลับไปทำงานที่ตระกูลซูด้วยซ้ำ!

เหตุผลที่คุณท่านใหญ่ซู ซูเฉิงเฟิงมีอำนาจครอบงำได้ขนาดนี้ เหตุผลเกี่ยวข้องอย่างมากกับประสบการณ์การเติบโตของเขา

เมื่อเขายังเด็ก เขามีพี่น้องหลายคน

สมัยนั้นยังเป็นยุคสมัยของราชวงศ์ชิง พ่อของเขาไม่เพียงมีแค่มีภรรยาหลวงเท่านั้น แต่ยังมีอนุภรรยากว่าหกคน และภรรยาอีกเจ็ดคนด้วย เขาให้กำเนิดบุตรมากกว่า 30 คน และในนั้นเป็นลูกชายมากถึง 23 คน!

และซูเฉิงเฟิง ก็เป็นเพียงหนึ่งในลูกชาย 23 คนนั้น

เฉกเช่นเดียวกับบุตรชายของจักรพรรดิในสมัยโบราณ ซูเฉิงเฟิงเองก็ต่อสู้ทั้งอย่างเปิดเผยและลับๆ กับพี่น้องทั้ง 22 คนมาตั้งแต่วัยเด็ก เขาต่อสู้มา 50 ปี ในที่สุดถึงได้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลซู

ลูกชายคนโตซูโสว่เต้าโพล่งออกมา "คุณพ่อ ไม่ทราบว่าครั้งนี้คุณคิดจะให้ใครไปร่วมมือกับสองตระกูลญี่ปุ่นนี้ครับ?”

นายท่านใหญ่ซูเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “จือเฟย นายเป็นหลานชายคนโต ได้เวลาออกหน้าคนเดียวแล้ว เรื่องครั้งนี้ ให้นายเป็นผู้นำในการจัดการ!”

ซูจือเฟยเป็นหลานชายคนโตของคุณท่านใหญ่ซู และลูกชายคนโตของซูโสว่เต้า ปีนี้อายุ28ปี เป็นหลานชายที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลซู

ทันทีที่ได้ยินว่าตนได้รับเลือก ซูจือเฟยก็ลุกขึ้นยืนทันทีและพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณปู่โปรดวางใจ จือเฟยจะทุ่มเทอย่างสุดแรง!”

คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้าเบา ๆ จากนั้นสายตาของเขาก็ตกไปที่หญิงสาวหน้าตางดงามและเยือกเย็นที่กำลังยืนอยู่ข้างๆซูจือเฟย

ในเวลานี้เองที่ดวงตาของคุณท่านใหญ่ไม่แข็งกระด้างอีกต่อไป แต่กลับแทนที่ด้วยความเอ็นดูขึ้นมาหลายส่วน เขาเอ่ยยิ้มๆ “จือหยู เธอใกล้จะเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเยลแล้ว และก็สมควรแก่เวลาออกไปฝึกฝนแล้ว ครั้งนี้เธอตามพี่ชายเธอไปด้วยเถอะ เรียนรู้เปิดหูเปิดตาให้มากๆ สะสมประสบการณ์!”

หญิงสาวที่ทั้งงดงามและเยือกเย็นคนนั้นลุกยืนขึ้นและโค้งคำนับเล็กน้อย สีหน้าของเธอดูไม่ร้อนไม่หนาว นัยน์ตาเรียบเฉย น้ำเสียงเอ่ยขึ้นอย่างไม่ดังไม่เบา "คุณปู่ จือหยูทราบแล้ว"