ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1587
เมื่อคุณท่านใหญ่ประกาศว่าให้ซูจือเฟยและซูจือหยูสองพี่น้องไปญี่ปุ่น สีหน้าของซูโสว่เต้าที่เป็นบิดาของคนทั้งสองก็มีท่าทีพอใจขึ้นมาหลายส่วน
ในความเห็นของเขา คุณท่านใหญ่มอบหมายงานสำคัญแบบนี้ให้กับลูกๆ ของเขา ก็ถือเป็นหลักฐานว่าเขาที่เป็นลูกชายคนโตนั้นได้รับความเชื่อถือมากที่สุดจากคุณท่านใหญ่
ลูกหลานคนอื่นๆล้วนกำลังอิจฉาริษยา
คุณท่านใหญ่บอกว่าต้องการให้ซูจือเฟยฝึกฝน จุดนี้ทุกคนไม่มีใครมีปัญหา ท้ายที่สุดแล้วซูจือเฟยก็เป็นหลายชายคนโต จากเป็นสมัยโบราณ เขาก็คือองค์รัชทายาทตามมาตรฐาน ไม่ว่าองค์ชายคนอื่นๆ จะแข็งแกร่งเพียงใด เมื่อเห็นลูกชายหลานชายคนโตก็ยังต้องก้มศีรษะให้
อย่างไรก็ตาม การให้ซูจือเฟยไปฝึกฝนประสบการณ์และพาซูจือหยูติดตามไปด้วย แบบนี้ออกจะลำเอียงมากไปหน่อยจริงๆ!
ภายใต้สถานการณ์ปกติ เมื่อเจอเรื่องแบบนี้ ควรปล่อยให้หลานคนโตเป็นผู้นำ จากนั้นจึงเลือกคนหนุ่มสาวที่ฉลาด มีความสามารถ และมีคุณค่าจากครอบครัวของลูกชายคนรอง คนที่สาม คนที่สี่ และแม้แต่จากครอบครัวของคนที่ห้ามาสักหนึ่งหรือสองคนเพื่อติดตามหลานชายคนโตไปดูโลก
แต่ว่า คิดไม่ถึงเลยว่า ในสายตาของคุณท่านใหญ่หานนอกเหนือจากหลานชายคนโตของเขาแล้ว ก็เหลือแค่หลานสาวคนโตคนโปรดของเขาเท่านั้น!
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ นี่เท่ากับการแสดงจุดยืนที่ชัดเจนของคุณท่านใหญ่ว่าในสายตาของเขา นอกเหนือจากหลานชายคนโตแล้ว หลานคนอื่นๆทั้งหมดล้วนเทียบไม่ได้กับซูจือหยู!
ซึ่งจะทำให้ครอบครัวอื่นๆ รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
ทุกคนในเย่นจิงล้วนรู้ดีว่าตระกูลซูมีลูกหลานสืบทอดมากมาย
แค่คุณท่านใหญ่ก็มีพี่ชายน้องชายไปแล้ว 22 คน น้องสาวอีกมากกว่าหนึ่งโหล เมื่อมาถึงสายเลือดของเขา ก็ยังมีหลานชายอีก 13 คนและหลานสาวอีกสองคน
แต่ใครจะคาดคิดว่า ในสายตาของเขา คนที่เขารักใคร่เอ็นดูมากที่สุดจะเป็นซูจือหยูหลานสาวคนโต
ซูจือเอิน ที่หมายถึง รู้บุญคุณการตอบแทน
ชื่อของคนรุ่นหลานทุกคน สามารถกล่าวได้ว่าเต็มไปด้วยการตักเตือนและสั่งสอนจากคุณท่านใหญ่ต่อพวกเขา
มีเพียงซูจือหยูเท่านั้น
คุณท่านใหญ่ตั้งชื่อนี้ให้เธอ ซึ่งหมายถึง รู้ความสุขของมัจฉา
ใน 《จวงจื่อ·ชิวสุ่ย》ได้มีบันทึกบทสนทนาระหว่าง หุ้ยจื่อและจวงจื่อซึ่งหุ้ยจื่อนั้นได้กล่าวไว้ว่า มนุษย์หาใช่มัจฉา ไยจึงรู้ความสุขของมัจฉา
คุณท่านใหญ่ตั้งชื่อเธอว่าซูจือหยู ก็เพื่อหวังว่าเธอจะสามารถเบิกบาน มีความสุข เรียบง่าย และมีโชค สามารถรู้จัก "ความสุขของมัจฉา" ได้ย่อมสามารถรู้จัก "ความสุขของมนุษย์" ได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...