ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 159
บทที่159 ทำเสียเรื่องหมด(1)
เห็นจางเอ้อเหมาพูดเช่นนั้น เย่เฉินก็พยักหน้าอย่างพอใจ
จางเอ้อเหมาคนนี้ฉลาดมาก สมองดี เส้นสายก็เยอะ วันข้างหน้าตนเองทำงานอะไร ก็จะช่วยได้เยอะ
จากนั้นเขาก็บอกกับจางเอ้อเหมาว่า “วันหลังก็ตั้งใจทำงาน ผมจะตอบแทนคุณอย่างงาม”
จางเอ้อเหมาก็รีบกำมือคำนับ “อาจารย์เย่วางใจเถอะครับ เอ้อเหมาจะฟังคำสั่งของคุณเอง！”
เย่เฉินเห็นเขาประจบสอพลอเช่นนี้ ก็ส่ายหน้าพูดว่า “คุณนี่มันหน้าด้านจริงๆ คงจะอยากโดนตีนเสียแล้วมั้ง”
จางเอ้อเหมาหัวเราะ พูดว่า “อาจารย์เย่ครับ ใบหน้าผมอาจจะดูไม่น่ามอง แต่เงินมันน่ามองนะครับ”
พูดไป เขาก็เอากล่องสีดำออกมาจากเก้าอี้ที่นั่ง แล้วยื่นให้กับเย่เฉิน พูดว่า “อาจารย์เย่ นี่คือเงินสดสามแสน คุณดูเอาเลย”
เย่เฉินก็โบกมือปฏิเสธ พูดว่า “ไม่ดูแล้ว ผมกลับก่อน”
จางเอ้อเหมาถาม “คุณจะไม่เดินเล่นที่ตลาดของโบราณหน่อยหรือครับ?”
“ไม่ละ” เย่เฉินกล่าว “ของหมื่นชิ้น มีเก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าชิ้นที่เป็นของปลอม มีอะไรให้น่าเดินดูอีกละ?”
จางเอ้อเหมาพยักหน้าพูดว่า “เช่นนั้นก็กลับดีๆ นะครับ ผมเองก็จะเก็บร้านแล้ว”
เย่เฉินก็ถามอย่างสงสัยว่า “คุณจะเก็บร้านไปไหน?”
จางเอ้อเหมาตอบ “ผมจะไปเอาของที่ตลาดสินค้าโภคภัณฑ์ ตอนนี้หยกปลอมไม่มีใครซื้อแล้ว ไปชอบซื้อเหรียญทองเหลืองกัน ที่ตลาดสินค้าโภคภัณฑ์มันขายของสมัยฮ่องเต้คังซี ขายส่งเหรียญละ0.1หยวน เอากลับมาทำให้เก่า แล้วขายอันละพันสองพัน”
เซียวชูหรันได้ยินดังนั้น ก็พูดอย่างตกใจว่า “ของชิ้นละ0.1 แต่ขายได้พันสองพันงั้นหรือ? มันจะเอาโหดไปหน่อยมั้ง?”
จางเอ้อเหมาส่ายหน้า “คุณยังไม่ทราบสินะครับ ที่ตลาดของโบราณขายกันแบบนี้ทั้งนั้น ถ้าผมขายหยวนเดียว พวกพ่อค้าที่ตลาดของโบราณ ก็คงกระทืบผมตาย”
เย่เฉินพูดอย่างผ่านๆ ว่า “คุณทำการค้าขายที่ไม่หลอกลวงใครได้ไหมละ?”
จางเอ้อเหมาพูดหน้าแหย “อาจารย์เย่ ที่ตลาดของโบราณนี้ ถ้าไม่หลอกคน ก็จะไม่มีกินนะครับ！”
ด้านล่างก็มีคนมากมายมาคอมเมนต์ เนื้อความก็เป็นการบอกว่า เอ็งนี่มันไม่ธรรมดาเลยนะ แม้แต่อาจารย์เย่ก็ยังไปทำความรู้จักได้ วันหน้ารวยแล้วก็อย่าลืมพาพี่น้องไปด้วยแล้วกัน
จางเอ้อเหมาก็หัวใจพองโตในทันใด
เย่เฉินขับรถไม่เร็ว ตอนที่ขับผ่านถนนที่เงียบสงัดนั้น สายตาก็มองเห็นรถที่จอดอยู่ข้างทางคันหนึ่ง
รถคันนั้นเป็นรถเบ๊นสีดำรุ่นเก่า จอดเอียงๆ อยู่ข้างทาง ในรถมีผู้หญิงรีบเดินลงมาจากรถ
เห็นล้อหน้าของรถแบนเรียบ น่าจะรั่วก็เลยจอดรถ
เดิมที่เย่เฉินก็ไม่อยากเข้าไปยุ่ง อยากจะขับผ่านไป ไม่นึกว่าในตอนนั้นเอง เซียวชูหรันก็หันไปเห็นรถเบนซ์ทางด้านนอก แล้วก็ผู้หญิงที่เดินลงจากรถคันนั้น แล้วก็อึ้งไป แล้วก็รีบเรียกขึ้นว่า “เย่เฉิน นั่นรั่งหลินไม่ใช่หรือ หยุดรถก่อนค่ะ”
เย่เฉินก็เลยหยุดรถ
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...