ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1613
ในคืนนั้น
สมาคมไฮกิงในโตเกียวทั้งหมดรวมตัวกันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
เมื่อก่อน พวกเขาก็รวมตัวกันเฝ้าอยู่ที่ถิ่นแห่งหนึ่งก็ต่างคนต่างต่อสู้กันถึงกับต่างคนต่างแข่งขันกันกับศัตรู ตอนนี้ทั้งหมดกลายเป็นสหายร่วมรบกัน
ทุกคนร่วมมือกันบนถนน ค้นหาอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพียงเพื่อนค้นหาที่อยู่ของชายลึกลับคนนั้นที่หักแขนของทากาฮาชิ เอคิจิ
แต่ทว่า เจตนารมณ์ที่พวกเขาได้รับกลับไม่ใช่ฟันผู้ชายคนนั้นให้ตาย แต่หลังจากที่หาที่อยู่ของเขาพบ รายงานให้ตระกูลทากาฮาชิในทันที
ตราบใดที่หาเบาะแสที่แน่นอนพบ ก็ให้หนึ่งล้านดอลลาร์สหรัฐ
พวกสมาคมไฮกิงปกติมักไม่ค่อยมีโอกาสหาเงินได้มากนัก พวกเขาไม่เก็บค่าคุ้มครองในถนนดาวฟ้า ก็ทำธุรกิจผิดกฎหมาย อันที่จริงรายได้น้อยมาก
อยู่ในประเทศญี่ปุ่น แบบไหนถึงจะถูกมองว่าเป็นสมาคมไฮกิงที่ประสบความสำเร็จ?
อันที่จริงแล้ว ง่ายดายมาก มีมอเตอร์ไซค์ขนาดใหญ่ที่ทันสมัยโดดเด่นคันหนึ่งก็เพียงพอแล้ว
เพราะอยู่ในสายตาของสมาคมไฮกิง มอเตอร์ไซค์ที่ดี ก็คือประสบความสำเร็จมาตรฐานของสมาคมไฮกิง
ก็เหมือนกับนายพลกล้าหาญของสมัยก่อนก็มีม้าหนึ่งตัวที่ดี
แต่ทว่า รายได้ของสมาคมไฮกิงส่วนใหญ่ก็ยากที่จะเลี้ยงชีพได้ ไม่สามารถที่จะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของมอเตอร์ไซค์ขนาดใหญ่ได้ ดังนั้นไปทะเลาะวิวาทกับคนอื่นบนถนนก็ต้องอาศัยเดินเอา หรือว่ารถบัสและรถไฟใต้ดิน
ทำไมไม่ขึ้นแท็กซี่ นั่นก็เป็นเพราะว่าค่าแท็กซี่ในประเทศญี่ปุ่นแพงจนน่าตกใจ สมาคมไฮกิงออกไปต่อสู้ ยังไม่ถึงสถานที่ ค่ารถก็อาจจะหมดไปหนึ่งพันกว่าหยวนแล้ว ห่างไกลจากความสามารถในการใช้จ่ายของพวกเขา
แต่ย้อนกลับมาว่ากันอีกที แม้ว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาจะเทียบกับยอดฝีมือกังฟูภายในไม่ได้ แต่พวกเขาประสิทธิภาพการต่อสู้ที่รวมหลายสิ่งของพวกเขา กลับไม่ควรมองข้าม
เนื่องจาก พวกเขาชำนาญในการใช้ไม้ตายมาก อย่างเช่นในการใช้กริชอาบยาพิษกับปาเป้าและลูกศรเป่าได้ดีมาก ชื่นชอบจู่โจมและให้ท่าไม้ตายที่คาดไม่ถึงกับคู่ต่อสู้
ดังนั้น หากยอดฝีมือทั่วไประมัดระวังแย่ลงเล็กน้อย เป็นไปได้จริงๆที่จะไปตามทางของพวกเขา ไม่แน่อาจจะตายอย่างมึนงง
ภารกิจของยอดฝีมือวิชานินจาหลายคนนี้ คือตามหาตัวเย่เฉินให้เจอ และเฝ้าดูอย่างลับๆ หลังจากที่คนของตระกูลซูออกจากประเทศญี่ปุ่น หรือว่าก่อนที่เย่เฉินจะออกจากประเทศญี่ปุ่น ลงมือฆ่าเขาทิ้ง
แต่ว่าพวกยอดฝีมือวิชานินจาอยากจะหาตัวเย่เฉินให้เจอไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น เย่เฉินไม่ได้ทิ้งเบาะแสอะไรไว้ในที่เกิดเหตุ พวกเขาทำได้เพียงตรวจสอบที่อยู่ของเย่เฉิน ผ่านกล้องวงจรปิดในโตเกียวก่อน
...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...