ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1616

ทั้งสี่คนนี้ ปกคลุมไปด้วยอุปกรณ์สีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า หมวกสีดำเสื้อคลุมสีดำและรองเท้าสีดำ แม้แต่บนมือยังใส่ถุงมือสีดำ

ที่สำคัญ อุปกรณ์สีดำแบบนี้ แตกต่างกับผ้าสีดำธรรมดาเป็นอย่างมาก ผ้าสีดำทั่วไปมีเพียงสีดำ แต่สีดำบนตัวของพวกเขาแบบนี้ สีดำสนิทมาก เหมือนหลุมดำ

อันที่จริงแล้ว เหตุผลที่อุปกรณ์สีดำชนิดนี้มีผลแบบนี้ สาเหตุหลักเพราะชั้นของวัสดุสีดำพิเศษที่มีดัชนีการหักเหของแสงน้อยมากชั้นหนึ่งติดอยู่ที่ด้านนอก

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ของวัสดุสีดำพิเศษนี้คือท่อคาร์บอนนาโน สำหรับการหักแสงของมัน มีเพียงศูนย์จุดศูนย์สามห้าเปอร์เซ็นต์ ซึ่งนั่นก็เท่ากับเศษสามจุดห้าส่วนหนึ่งหมื่น เป็นวัสดุสีดำที่ดำที่สุด ที่มนุษย์สร้างขึ้นมาจนถึงตอนนี้

เสื้อผ้าเคลือบด้วยวัสดุแบบนี้ ในสภาพแวดล้อมที่มีแสงน้อย มองด้วยตาเปล่าแทบจะมองไม่ค่อยเห็น ดังนั้นสำหรับนินจาที่ชำนาญซ่อนตำแหน่ง วัสดุเทคโนโลยีชั้นสูงนี้ก็คือบุญวาสนาของพวกเขาชัดๆ ใส่เสื้อผ้าแบบนี้ สามารถทำให้ความสามารถการซ่อนตัวของพวกเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่าทวีคูณ

ในเวลานี้ ชายหนึ่งในนั้นก็เอ่ยปากพูดว่า: “ศิษย์พี่ เมื่อกี้นี้ไอ้หมอนั่นชะงักครู่หนึ่งก่อนที่จะขึ้นรถ ผมมองผ่านกล้องส่องทางไกล ดูเหมือนว่าหางตาของเขาจะมองมาทางพวกเรา พวกเราคงจะไม่ใช่ว่าถูกค้นพบแล้วนะ?”

ชายชุดดำที่เขาเรียกว่าศิษย์พี่พูดอย่างเย็นชาว่า: “แกพูดบ้าอะไร! ระยะห่างเป็นเส้นตรงระหว่างพวกเรากับเขามากว่าแปดร้อยเมตร ถึงขนาดเกินขอบเขตประสิทธิภาพการซุ่มยิงของปืนไรเฟิลส่วนใหญ่ ที่สำคัญตำแหน่งของพวกเรา อยู่ที่ระดับความสูงประมาณสามสิบเมตร เขาจะค้นพบพวกเราได้อย่างไร?”

“นั่นนะสิ!”ชายที่อยู่ด้านซ้ายสุดก็แสยะยิ้มแล้วพูดว่า: “ไอ้หมอนี่ไม่มีอะไรมากกว่าการต่อสู้เพียงเล็กน้อย คาดว่าเป็นยอดฝีมือกังฟูภายในของประเทศจีน แต่พลังภายในของยอดฝีมือกังฟูภายในก็ไม่ใช่อิทธิอะไร อย่างมากที่สุดก็แค่ประสิทธิภาพการต่อสู้แข็งแกร่งไปบ้าง เป็นไปไม่ได้ที่ห่างไกลขนาดนี้ก็สามารถค้นพบพวกเราได้”

ชายก่อนหน้านี้เอ่ยปากถาม: “ศิษย์พี่ ผู้นำตระกูลไม่ให้พวกเราลงมือกับเขาในตอนนี้ งั้นตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี?”

ศิษย์พี่คนนั้นเอ่ยปากพูดว่า: “ฉันกับเจ้ารองจะใช่เครื่องร่มร่อนตามขบวนรถไป พวกนายทั้งสองขับรถไป และฟังคำสั่งของฉันทางวิทยุ”

อีกสามคนรับปากเป็นเสียงเดียวกัน