ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1619
ในเวลานี้
โรงแรมบุรีในโตเกียว
นี่เป็นหนึ่งในโรงแรมที่หรูหราที่สุดในโตเกียว
ซูจือหยูและซูจือเฟย ในเวลานี้ก็พักอยู่ในโรงแรมแห่งนี้
ทั้งสองคนพักอาศัยอยู่ในห้องที่ดีที่สุดในโรงแรมแห่งนี้ ห้องพักอยู่ติดกัน ทุกห้องของที่นี่ก็มีหน้าต่างบานใหญ่สูงจากพื้นจรดเพดานสามด้าน สามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของโตเกียวได้อย่างชัดเจน เรียกได้ว่าสวยมากจนเป็นที่ยอมรับ
ในเวลานี้ซูจือหยูเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ ผมบ๊อบสั้นเปียก ดังนั้นจึงหวีผมทั้งหมดของเธอไว้ที่ด้านหลังศีรษะ ยากที่จะจินตนาการได้ก็คือ หญิงสาวคนหนึ่ง ไว้ทรงผมหวีเสยแบบนี้ ก็สวยจนไร้ที่เปรียบ ถึงขนาดยังมาพร้อมกับความหล่อเป็นพิเศษเล็กน้อย
หลังจากที่ซูจือหยูอาบเสร็จ เช็ดร่างกายของตัวเองให้แห้ง ใส่ชุดนอนผ้าไหมที่นำมาจากในประเทศและถือแก้วไวน์มาหนึ่งแก้ว เดินไปที่ตรงหน้าบานหน้าต่างบานใหญ่สูงจากพื้นจรดเพดาน
เธอค่อยๆเอนกายลงบนเก้าอี้เอนกายตรงหน้าบานหน้าต่างบานใหญ่สูงจากพื้นจรดเพดาน และมองดูทิวทัศน์กลางคืนนอกหน้าต่าง ตกอยู่ในห้วงความคิด
ในหัวของเธอ อดไม่ได้ที่จะปรากฏรูปลักษณ์ของเย่เฉินอีก
เมื่อนึกถึงท่าทางที่เย่อหยิ่งและจองหองของผู้ชายคนนั้น ในใจของซูจือหยูก็ยังโกรธแค้น
แต่ทว่า เมื่อนึกถึงทุกอย่างที่ผู้ชายนั้นทำ ก็เพื่อปกป้องเด็กผู้หญิงจีนที่บริสุทธิ์คนหนึ่ง ในใจของซูจือหยู ก็รู้สึกชื่นชมต่อเขาเล็กน้อยโดยที่ไม่รู้ตัว
ในต่างประเทศ คนส่วนใหญ่เป็นก็จะอ่อนน้อมถ่อมตนและอดทนซ่อนเร้น ต่างก็หวังว่าจะหลีกเลี่ยงปัญหาให้มากที่สุด
ต้องรู้ว่า ประเทศญี่ปุ่นยังเป็นสังคมสูงอายุอยู่มาก ตัดคนชรากับตัดเด็กเล็กไปและตัดเกษตรกรที่ไม่ค่อยออนไลน์ในชนบทของญี่ปุ่นไปอีก จำนวนวิดีโอนี้น่ากลัวมากอยู่แล้ว
ที่สำคัญนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ใครจะรู้ว่าจำนวนการดูของพรุ่งนี้จะมากเท่าไหร่?
ซูจือเฟยก็ส่งข้อความวีแชทมา และบอกเธอว่า: “จือหยู พ่อจะประชุมสาย ตอนนี้เธอสะดวกมั้ย?”
ซูจือหยูตอบอือคำหนึ่ง และพูดว่า: “รอฉันหนึ่งนาที”
หลังจากที่พูดจบ เธอก็ลุกขึ้น หาผ้าคลุมไหล่ผ้าไหมมาผืนหนึ่ง แล้วพาดไหล่ขาวนุ่มละมุมสวยเซ็กซี่ของตัวเอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...