ชุดนอนของเธอเป็นสายเดี่ยวคอวีต่ำ ตัวเองใส่อยู่ในห้องนอนสบายเป็นอย่างมาก แต่เนื่องจากค่อนข้างเปิดเผยไป ดังนั้นถึงได้ต้องคลุมเอาไว้
หลังจากที่รับประชุมสายทางวิดีโอแล้ว ซูโสว่เต้าถามในวิดีโอว่า: “จือเฟยจือหยู พวกลูกสองคนถึงโรงแรมแล้วใช่มั้ย?”
“ใช่”ซูจือหยูและซูจือเฟยพยักหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย
ซูโสว่เต้าก็ถามอีกว่า: “พวกลูกได้พบปะคุยกับคนของตระกูลทากาฮาชิบ้างแล้วหรือยัง?”
“ยังเลย”ซูจือหยูพูดว่า: “ตอนแรกพวกเราตั้งใจว่า คืนนี้อยู่ที่ห้องประชุมในโรงแรม ดูความตั้งใจของการร่วมลงทุนก่อน แต่คาดไม่ถึงว่า ตระกูลทากาฮาชิเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นเล็กน้อย ทากาฮาชิ เอคิจิได้รับบาดเจ็บ พ่อของเขาทากาฮาชิ มาจิน่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยกันกับเขา ”
ซูโสว่เต้าขมวดคิ้ว และเอ่ยปากถามว่า: “เกิดอะไรขึ้น? จะส่งผลต่อการร่วมลงทุนระหว่างเรากับพวกเขาหรือเปล่า?”
ซูจือหยูบอกว่า: “ทากาฮาชิ เอคิจิถูกคนเดินผ่านมาทำร้าย แต่ว่าเหตุการณ์นี้เป็นเรื่องบังเอิญยามคับขัน น่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อการร่วมลงทุน”
“งั้นก็ดี”ซูโสว่เต้าถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดว่า: “พวกลูกต้องทำความเข้าใจเบื้องลึกของทั้งสองบริษัทนี้ จากนั้นก็เลือกบริษัทที่ดีที่สุด”
ขณะที่พูด ซูโสว่เต้าก็พูดต่อไปด้วยสีหน้าที่โหดร้ายเล็กน้อยว่า: “พวกลูกต้องหาบริษัทที่อำนาจแข็งแกร่งที่สุดและเก่งกาจที่สุดร่วมลงทุนด้วย ไม่ว่าจะเป็นตระกูลทากาฮาชิหรือว่าตระกูลอิโตะ ตราบใดที่พวกเราเลือกหนึ่งในนั้น งั้นพวกเราก็จะร่วมมือกับพวกเขา ทำลายอีกตระกูลหนึ่ง!”
ซูจือหยูถามด้วยความประหลาดใจ: “พ่อ พวกเราเลือกตระกูลใดตระกูลหนึ่งร่วมลงทุน ก็มุ่งเน้นไปที่การร่วมทุนลงไม่ได้เหรอ? ไม่จำเป็นต้องช่วยพวกเขาไปต่อต้านกับอีกตระกูลหนึ่งนะ?”
ซูโสว่เต้าพูดว่า: “วันนี้พ่อไปพบคุณปู่ของพวกลูก คุณท่านบอกว่า ดูเหมือนว่าคนของตระกูลเย่จะต้องการธุรกิจการขนส่งทางทะเลชิ้นนี้ ดังนั้น ถ้าหากพวกเราเลือกตระกูลทากาฮาชิ งั้นพวกเขาก็ต้องเลือกตระกูลอิโตะ กลับกันก็เหมือนกัน”
ซูโสว่เต้านิ่งไปเล็กน้อย และพูดต่อว่า: “ความหมายของคุณปู่ของลูกคือ ถ้าหากพวกเราเลือกตระกูลทากาฮาชิ งั้นพวกเราก็ต้องร่วมมือกับตระกูลทากาฮาชิทำลายตระกูลอิโตะ ถ้าหากพวกเราเลือกตระกูลอิโตะ พวกเราก็ต้องร่วมมือกับตระกูลอิโตะ ทำลายตระกูลทากาฮาชิ สรุปแล้ว ไม่สามารถเหลือโอกาสให้ตระกูลเย่ได้!”
ซูจือเฟยยิ้มแล้วพูดว่า: “พ่อ คุณปู่อายุมากแล้ว เป็นเรื่องปกติที่จะระมัดระวังบ้าง แต่พวกเราไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้มาก ความคิดของผมเหมือนกับจือหยู ตระกูลเย่คงจะไล่ตามมาไม่ทัน ที่สำคัญช่วงว่างระหว่างพวกเขากับพวกเราคงจะยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่มากขึ้นอย่างแน่นอน”
ซูโสว่เต้าก็ถอนหายใจอีก และพูดอย่างจริงจังว่า: “เมื่อสี่สิบปีที่แล้วปู่ คุณปู่ของลูกก็ปฏิบัติต่อตระกูลเย่แบบเดียวกัน มักจะรู้สึกว่าตระกูลเย่ไม่มีผู้สืบทอด ใช้เวลาไม่นานก็จะซบเซา แต่ฝันก็ยังไม่คาดไม่ถึงว่า ตระกูลเย่กลับมีเย่ฉางอิงที่ปัญญาจนใกล้เคียงปีศาจ ชั่วประเดี๋ยวก็ทำให้ตระกูลเย่เจริญขึ้นมา…”
ขณะที่พูด สีหน้าท่าทางของซูโสว่เต้าจริงจังอย่างยิ่ง กำชับสองพี่น้องว่า: “พวกลูกต้องจำไว้ว่า ตระกูลใหญ่อย่างพวกเรา มักจะเหมือนกันกับประเทศ ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของการพัฒนาประเทศ หลายครั้งก็ต้องเดิมพันด้วยโชคของประเทศ ก็เหมือนกับเยอรมันโจมตีสหภาพโซเวียต ขณะที่เดิมพันด้วยโชคของประเทศ ถ้าหากเดิมพันชนะ ยุโรปตะวันออกทั้งหมดเป็นของฮิตเลอร์ น้ำมันขนาดใหญ่กับก๊าซธรรมชาติและแร่เหล็กของสหภาพโซเวียต เพียงพอที่จะสนับสนุนการปกครองของเยอรมนีในยุโรป; แต่ถ้าหากแพ้แล้ว ก็จะตกอยู่ในหลุมของการสู้รบสองแนว และจบลงด้วยความล้มเหลวในที่สุด”
“ตอนนี้พวกเรามุ่งเน้นความสำคัญไปที่การขนส่งทางทะเล คนของตระกูลเย่อยากตามมา ก็อยากจะเดิมพันครั้งหนึ่ง!”
“ถ้าหากพวกเขาเดิมพันแล้ว ถึงขนาดว่ายังไม่ถูกแยกออกห่างจากโอกาส ถ้าหากพวกเขาไม่เดิมพัน ถูกพวกเราทิ้งให้อยู่ข้างหลังอย่างแน่นอน!”
“ดังนั้น แม้ว่าตระกูลเย่ไม่มีใครมีศักยภาพในการหลอกให้กลัวได้ พวกเขาก็ต้องฆ่าเข้ามาสู้กับพวกเราอย่างแน่นอน! และพวกเรา ไม่สนว่าตระกูลเย่จะตามทันหรือไม่ก็ตาม ก็ต้องตัดหนทางของพวกเขาก่อน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...