ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1624
ถึงแม้เขาจะฆ่าเย่เฉินให้ตายก็ไม่มีประโยชน์ เพราะสภาพอันน่าเวทนาของเขาที่โดนทำร้าย ประชาชนทุกคนในญี่ปุ่นรับรู้ และฝักลึกเข้าไปในจิตใจของพวกเขา
สีหน้าของทากาฮาชิมาจิน่ารังเกียจมากๆ เขากำลังครุ่นคิดว่าจะปลอบใจลูกชายยังไง ในเวลานี้จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันที
ทากาฮาชิมาจิหยิบโทรศัพท์ออกมา และเห็นเบอร์แปลกหน้าโทรเข้ามา เขาก็กดรับสายทันที
หลังจากนั้น เสียงของอิโตะทาเคฮิโกะก็ดังออกมาจากสายโทรศัพท์
"อุ๊ย พี่ทากาฮาชิ วันนี้ฉันได้ข่าวว่าลูกชายของคุณโดนทำร้ายที่โตเกียวใช่ไหม?"
น้ำเสียงของอิโตะทาเคฮิโกะ ฟังช่วงแรกๆเหมือนเขาเป็นห่วง แต่พอฟังดีๆแล้วมันกลับไม่ใช่ ไม่ว่าใครก็สามารถฟังน้ำเสียงของเขาออก น้ำเสียงนี้คือการเยาะเย้ย
ทากาฮาชิมาจิโกรธจนหน้าเขียวและพูด:"คุณอิโตะ ฉันจำได้ว่าเคยบันทึกเบอร์โทรศัพท์ของคุณไว้ ทำไม? คุณเปลี่ยนเบอร์แล้วเหรอ?"
"ไม่ได้เปลี่ยน"อิโตะทาเคฮิโกะพูดด้วยรอยยิ้ม:"เบอร์โทรศัพท์ของฉันยังเป็นเบอร์เดิม โทรศัพท์ที่ฉันโทรมาหาคุณตอนนี้เป็นของเลขา ฉันกลัวว่าถ้าฉันใช้โทรศัพท์ของตัวเองโทรไปหาคุณ ถ้าคุณเห็นชื่อของฉันเป็นคนโทรเข้ามา คุณอาจจะไม่ยอมรับสาย! ฮ่าๆๆ!"
สีหน้าของทากาฮาชิมาจิโกรธจนเขียวมากขึ้น
อิโตะทาเคฮิโกะพูดได้ไม่ผิด ถ้าฉันรู้ว่าเขาเป็นคนโทรมา ฆ่าให้ตายฉันก็คงไม่ยอมรับสาย
คิดไม่ถึงจริงๆ เขาจะเป็นคนที่เหี้ยจริงๆ ใช้โทรศัพท์เครื่องอื่นโทรมาหาฉัน เพื่อจะโทรมาเยอะเย้นฉันทางโทรศัพท์ด้วยตัวเอง?
เมื่ออิโตะทาเคฮิโกะเห็นว่าทากาฮาชิมาจิไม่พูด เขาก็หัวเราะและพูดทันที:"อุ๊ย คุณทากาฮาชิ ทำไมคุณถึงไม่พูดละ? คุณคิดว่าลูกชายตัวเองโดนทำร้ายที่หน้าประตูบ้าน รู้สึกอับอายขายขี้หน้าใช่ไหม?"
เนื้อหาในข้อความคือ:"พี่ทากาฮาชิ อย่าโทษว่าฉันไม่เคยเตือนคุณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณต้องเปลี่ยนนิสัยแย่ๆของตัวเองบ้าง มิฉะนั้น คุณอาจจะเจอเหตุการณ์เดียวกันกับลูกชายของคุณก็ได้! เอคิจิยังหนุ่ม อายุยังน้อย เขาแขนหักสองข้างก็ไม่เป็นอะไร แต่คุณอายุมากแล้ว ถ้าเกิดแขนทั้งสองข้างหักขึ้นมา คุณอาจจะกลายเป็นคนพิการก็ได้!"
เมื่ออ่านข้อความจบ ทากาฮาชิมาจิก็โกรธจัด
ในขณะนี้ โทรศัพท์ของเขาก็ได้รับข้อความอีกหนึ่งฉบับ
อิโตะทาเคฮิโกะเป็นคนส่งข้อความมาอีกครั้ง:"อ้อ มีสุภาษิตจีนคำหนึ่งที่เหมาะกับการเอาอธิบายความรู้สึกตอนนี้ของคุณคือ:สุนัขจนตรอก!"
ทากาฮาชิมาจิโกรธจัดและไม่มีที่ระบาย ทันใดนั้นเขาก็โยนโทรศัพท์ลงไปที่พื้นทันทีและโทรศัพท์แตกเป็นชิ้นๆ เขาด่าอย่างบ้าคลั่ง:"อิโตะทาเคฮิโกะ คุณมันสมควรตายจริงๆ! ถ้าฉันไม่ล้างแค้นเรื่องนี้ ฉันจะไม่ขอเป็นคน!"
ตอนนี้ ในจิตใจของทากาฮาชิมาจิ มีความคิดที่อยากจะฆ่าอิโตะทาเคฮิโกะเป็นครั้งแรก!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...