ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1625
หลายปีที่ผ่านมา ทากาฮาชิมาจิกับอิโตะทาเคฮิโกะต่อสู้แย่งชิงกันมาตลอด
พูดได้ว่าหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาสองคนต่างถืออีกฝ่ายเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุดของตัวเอง
แต่ทากาฮาชิมาจิกับอิโตะทาเคฮิโกะก็มีอายุประมาณห้าสิบปี พวกเขาต่างเกิดในยุคสิ้นสุดสงคราม เป็นยุคที่ประเทศญี่ปุ่นตกอับ แร้นแค้นและเป็นยุคที่ไม่มีความมั่นใจเลย และพวกเขาก็เติบโตมาอย่างสงบสุข จึงทำให้พวกเขา ไม่มีความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญและนิสัยของหมาป่าเหมือนคนรุ่นก่อน
ทำให้ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันมาตั้งหลายปี ก็แข่งขันกันในด้านธุรกิจเท่านั้น ไม่มีใครเคยคิดมาก่อนว่าจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย
มันก็เหมือนกับเถ้าแก่ของAlibabaกับเถ้าแก่ของTencent ถึงแม้พวกเขาจะแข่งขันกันอย่างดุเดือดในด้านต่างๆของธุรกิจตลอดเวลา แต่พวกเขาทุกคนก็ยังคงปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับอย่างจริงจัง
ถึงแม้ในใจจะไม่ชอบฝ่ายตรงข้ามเลย แต่พวกเขายังคงรักษามารยาทและกฎเกณฑ์ที่มีต่อกันไว้
ก็เหมือนกับวลีที่มักพูดกันบนอินเทอร์เน็ต:"โกรธมากๆและอยากจะด่าฝ่ายตรงข้าม แต่ใบหน้าตัวเองก็ยังต้องมีรอยยิ้มแบบสุภาพ"
อย่างไรก็ตาม หลังจากแอบฟังการสนทนาทางวิดีโอคอลของตระกูลซูแล้ว ทากาฮาชิมาจิรู้สึกตกใจมากๆ ในขณะเดียวกันเขาตรัสรู้ได้ทันที!
ในเวลานี้ เขาก็เข้าใจทุกอย่างทันที!
ตอนนี้เขาไม่ต้องการปฏิบัติทุกอย่างตามกฎหมายเหมือนก่อนหน้านี้ เพื่อไปแข่งขันกับอิโตะทาเคฮิโกะ
ตอนนี้เขาต้องการให้อิโตะทาเคฮิโกะหายตัวไปจากโลกใบนี้!
ถ้าจะพูดให้ชัดเจนกว่านี้ก็คือ เขาต้องการให้ตระกูลอิโตะทั้งหมดหายตัวไปจากโลกใบนี้!
ถ้าเป็นอย่างนั้น ตระกูลทากาฮาชิจะไม่มีอุปสรรคหรือสิ่งกีดขวางในประเทศญี่ปุ่น!
ดังนั้น วิธีการที่ดีที่สุดคือการร่วมมือกับตระกูลที่แข็งแกร่งกว่า และคอยกดขี่ตระกูลอิโตะ ทำให้ธุรกิจของตระกูลอิโตะเสียหายจนทำให้ตระกูลของพวกเขาตกลงมาจากตระกูลชั้นแนวหน้าของญี่ปุ่น และเมื่อพวกเขาเป็นตระกูลชั้นสองหรือชั้นสามในญี่ปุ่น และทุกคนไม่ค่อยสนใจการมีอยู่ของตระกูลอิโตะ และความแข็งแกร่งของตระกูลนี้ก็จะลดลงเรื่อยๆ
ถึงตอนนั้นถ้าจะเอาชีวิตของพวกเขา มันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ
ดังนั้น ถ้าฉันอยากจะฆ่าอิโตะทาเคฮิโกะ ฉันจำเป็นต้องร่วมมือกับตระกูลซู
สุดท้ายแล้ว การร่วมมือกับตระกูลซูในครั้งนี้ ในความคิดของเขา ต้องสำเร็จอย่างเดียว ห้ามล้มเหลว
อีกด้านหนึ่ง...
ฟูจิบายาชิมาสะกับศิษย์น้องของเขาสามคน แอบหลบซ่อนอยู่ในตำแหน่งของตัวเอง และจับตาดูเย่เฉินมาแล้วหนึ่งคืน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...