ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1627

ทันทีที่ทากาฮาชิมาจิพูดคำนั้นออกมา ซูจือหยูก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า:"เมื่อวานเรื่องที่คุณพ่อของเธอพูดในการประชุมทางวิดีโอคอลว่าจะร่วมมือกับตระกูลหนึ่ง แล้วกำจัดอีกตระกูลหนึ่ง ทำไมวันนี้ทากาฮาชิมาจิถึงพูดเรื่องนี้ออกมา จะร่วมมือกับพวกเขาเพื่อกำจัดตระกูลอิโตะ?! มันเป็นความบังเอิญจริงเหรอ? หรือว่าเมื่อคืนทากาฮาชิมาจิแอบฟังการประชุมทางวิดีโอคอลของพวกเขาสามคน?"

ซูจือหยูรู้สึกว่าการคาดเดาของตัวเองมีความเป็นไปได้สูง

เธอคิดอยู่ในใจ:"ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเข้าพักที่โรงแรม และมีบอดี้การ์ดเคยตรวจสอบห้องอย่างละเอียดแล้ว ภายในห้องไม่มีเครื่องดักฟังและกล้องบันทึกภาพ แต่ที่นี่คือโตเกียว เป็นถิ่นของทากาฮาชิมาจิ ถ้าเขาใช้วิธีอื่นๆมาดักฟังฉันกับชายก็คงไม่ใช่เรื่องยาก..."

ซูจือเฟยก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และสงสัยว่าพวกเขาโดนทากาฮาชิมาจิดักฟังหรือเปล่า

แต่ซูจือเฟยไม่สามารถสื่อสารกับน้องสาวได้ เพราะทากาฮาชิมาจิอยู่ตรงหน้า ดังนั้นเขาก็เลยส่งสายตาให้เธอ

ซูจือหยูพยักหน้าอย่างเงียบๆ จากนั้นเธอก็ถามทากาฮาชิมาจิด้วยสีหน้าสงบ:"คุณทากาฮาชิ ทำไมคุณต้องกำจัดตระกูลอิโตะให้สิ้นซากด้วย?"

ทากาฮาชิมาจิพูดด้วยความโกรธ:"ไอ้สารเลวอย่างอิโตะทาเคฮิโกะ ชอบมาต่อสู้และแข่งขันกับฉัน ถ้าแข่งขันกันด้านธุรกิจทั่วไปก็ไม่เป็นไร แต่เขาทำกับฉันและครอบครัวมากจนเกินไป ตอนนี้เขาดูถูกเหยียบหยามศักดิ์ศรีของฉันและคนในครอบครัวด้วย!"

ขณะพูด ทากาฮาชิมาจิก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ อิโตะทาเคฮิโกะส่งดอกไม้และกระเช้าผลไม้มาให้และยังโทรศัพท์มาเยาะเย้ยเขาด้วย

หลังจากที่เขาพูดด้วยความโกรธจนจบ เขายังด่าด้วยความโมโหว่า:"อิโตะทาเคฮิโกะ เอาเรื่องลูกชายมาหัวเราะเยาะฉัน และดูถูกเหยียบหยามฉันมากจนเกินไป! ดังนั้นเมื่อวานตอนที่อยู่โรงพยาบาล ฉันก็ได้ตัดสินใจแล้ว ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ถ้าโตเกียวมีเขาก็จะไม่มีฉัน ถ้ามีฉันก็ต้องไม่มีเขา!"

ทากาฮาชิมาจิไม่ได้เป็นคนโง่ เขารู้ว่าถ้าตัวเองเสนอให้ตระกูลของเขาร่วมมือกับตระกูลซูเพื่อกำจัดตระกูลอิโตะ คนของตระกูลซูจะต้องสงสัยว่าตัวเองโดนดักฟังอย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาก็เลยพูดถึงเรื่องที่อิโตะทาเคฮิโกะโทรมาเยาะเย้ยตัวเอง จงใจพูดเกินจริง และเขาก็แสดงความโกรธจัดออกมา การแสดงของเขาในตอนนี้ เทียบได้กับนักแสดงมืออาชีพได้เลย

สิ่งที่เขากำลังคิด ถ้าคนของตระกูลซูเชื่อในคำพูดของเขา พวกเขาก็จะไม่สงสัยว่าตัวเองโดนดักฟัง และคิดว่าเขาเป็นพันธมิตรที่น่าร่วมมือที่สุด