ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1628

ลูกน้องที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นของเฉินจื๋อข่าย ได้จองโรงแรมที่ดีที่สุดในนาโงยะให้พวกเขาไว้แล้ว

เย่เฉินก็ยังรู้สึกได้ว่านินจาสี่คนนั้นยังคงสะกดรอยตามตัวเองอยู่ตลอด และพวกเขาก็ตามมาถึงโรงแรมแห่งนี้

หลังจากที่เย่เฉินและคนอื่นๆเช็กอินเข้าพักที่โรงแรมแล้ว หัวหน้านินจาสี่คนนี้ที่ชื่อฟูจิบายาชิมาสะ ได้พานินจาที่เหลืออีกสามคนมาที่แผนกต้อนรับของโรงแรม

พวกเขาจองห้องพักสี่ห้องบนชั้นเดียวกันกับเย่เฉิน

พวกเขาฉลาดมากๆในการจองห้องพักสี่ห้องที่แตกต่างกัน และสี่ห้องนี้มีสองห้องอยู่ติดกับลิฟต์สองตัว และอีกสองห้องอยู่ติดกับบันไดหนีไฟที่อยู่ปลายทางทั้งสองด้าน

ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่เกิดแผ่นดินไหวบ่อย ทำให้การออกแบบอาคารต่างๆของพวกเขา ต้องพิจารณาบันไดหนีไฟเป็นพิเศษ

มันหายากมากๆ ที่ในหนึ่งอาคารจะมีบันไดหนีไฟถึงสองที่

เหตุผลที่พวกเขาต้องจองห้องในลักษณะแบบนี้ เพราะพวกเข้าต้องการควบคุมและรับรู้การเคลื่อนไหวทุกย่างก้าวของเย่เฉิน เพื่อให้พวกเขาสามารถจับตาดูเย่เฉินได้อย่างง่ายดาย

ทำไมพวกเขาถึงไม่จองห้องพักที่อยู่ใกล้ๆกับเย่เฉิน เพราะห้องส่วนใหญ่ที่อยู่ในบริเวณใกล้ๆกับห้องของเย่เฉิน ถูกลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายจองไปหมดแล้ว

เย่เฉินพักผ่อนอยู่ในห้องได้ไม่นาน ก็รู้สึกได้ว่านินจาสี่คนนี้กำลังเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และรู้สึกได้ว่าพวกเขาได้เข้าพักในห้องที่อยู่ชั้นเดียวกับตัวเอง ทำให้เย่เฉินมีแผนการในใจทันที

คืนนี้ เขาอยากจะลองต่อสู้กับนินจาญี่ปุ่นพวกนี้ ดูว่าพวกเขามีความสามารถมากน้อยแค่ไหน

ช่วงอาหารค่ำ ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายได้พาทุกคนไปทานข้าวปลาไหลที่โด่งดังที่สุดในท้องถิ่น ในร้านอาหารที่มีชื่อเสียงที่สุดในนาโงยะ

หลังจากทานอาหารเสร็จ หงห้าแนะนำให้ทุกคนไปเที่ยวที่ซากาเอะของนาโงยะด้วยกัน เย่เฉินจงใจพูดว่า:"พวกคุณไปเถอะ ฉันอยากออกไปเดินเล่นคนเดียว"