ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1643

บริเวณล๊อบบี้ของโรงแรมบุรี

มัตสึโมโตะ โยชิโตะที่อายุยังไม่ถึงสี่สิบปี ตั้งหน้าตั้งตารอคอยที่จะพบกับคนในตระกูลซูอย่างสุดหัวใจ

คราวนี้เขามาที่โรงแรมเพื่อพบกับคนในตระกูลซูเป็นการส่วนตัว โดยหวังว่าจะใช้วิธีและทัศนคติที่ถ่อมตัวเพื่อแสวงหาโอกาสในการพูดคุยแบบต่อหน้าต่อตากับตระกูลซูสักครั้ง

แม้ว่าความแข็งแกร่งของตระกูลมัตสีโมโตะ จะไม่เท่ากับตระกูลทากาฮาชิและตระกูลอิโตะ แต่มัตสึโมโตะ โยชิโตะรู้สึกว่า ความสามารถของเขาไม่ได้ด้อยกว่าใครเลย และเขายังอายุน้อย และกล้าหาญ ซึ่งเป็นคู่หูที่ดีของตระกูลซูได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ตระกูลมัตสีโมโตะมีกำลังไม่เพียงพอในช่วงหลายปีก่อนๆ และอยู่ห่างไกลจากระดับของตระกูลทากาฮาชิและตระกูลอิโตะ

แม้ว่ามัตสึโมโตะ โยชิโตะจะนำตระกูลมัตสีโมโตะพัฒนาอย่างรวดเร็ว และตามพวกเขาอย่างติดๆ แต่ก็ยังห่างไกลจากพวกเขาอยู่บ้าง

ในความเป็นจริง ตระกูลมัตสีโมโตะสามารถกล่าวได้ว่าเป็นตระกูลที่เติบโตเร็วที่สุดในโตเกียวแล้ว

สิบปีที่แล้วยังไม่มีใครรู้จักเลย แต่ในวันนี้หลังจากสิบปีต่อมา ก็รองจากตระกูลทากาฮาชิและตระกูลอิโตะสองตระกูลแล้ว ความเร็วแบบนี้ถือเป็นปาฏิหาริย์แล้ว อยู่ในสายตาของโลกภายนอก

ดังนั้น มัตสึโมโตะ โยชิโตะจึงเชื่อมั่นว่า ในฐานะที่ตัวเองเป็นหัวหน้าตระกูล เขามาขอพบที่โรงแรมเป็นการส่วนตัว และก็ถือได้ว่าเป็นการให้เกียรติตระกูลซูอย่างมากแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้เลยว่า ในสายตาของตระกูลซู ความแข็งแกร่งของตระกูลมัตสีโมโตะนั้น มีอยู่ประมาณครึ่งหนึ่งของตระกูลทากาฮาชิหรือตระกูลอิโตะเท่านั้น ดังนั้นตระกูลซูจึงไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

ในเวลานี้มัตสึโมโตะ โยชิโตะเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาเป็นผู้อัจฉริยะทางธุรกิจที่ได้รับการยอมรับในญี่ปุ่น ชายหนุ่มที่ร่ำรวยที่สามารถต่อสู้กับโลกได้อย่างแท้จริง ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่า ตระกูลซูน่าจะให้โอกาสตัวเองได้พูดคุยแบบต่อหน้ากัน และตัวเองก็จะใช้วาทศิลป์และวิสัยทัศน์ของตัวเอง โน้มน้าวจนให้พวกเขาร่วมมือกับตัวเองอย่างแน่นอน

ผู้ช่วยของมัตสึโมโตะ โยชิโตะค่อนข้างรู้สึกวิตก และพูดว่า “เจ้านาย คุณคิดว่าตระกูลซูจะยอมร่วมมือกับเราไหม?”

มัตสึโมโตะ โยชิโตะจัดชุดสูทและเนคไทของตัวเองให้เรียบร้อย และพูดอย่างมั่นใจว่า “อีกสักครู่ที่ได้เจอกัน ผมจะใช้ความสามารถและเสน่ห์ของผม ทำให้ตระกูลซูรู้ว่า มัตสึโมโตะ โยชิโตะตัวผมเอง ถึงเป็นเพื่อนร่วมงานที่เหมาะสมที่สุด! สำหรับนางาฮิโกะ อิโตะ และทากาฮาชิ มาจิพวกเขาเป็นเพียงแค่กลุ่มชายชราที่มีความคิดที่ล้าสมัย และความสามารถที่น่าเป็นกังวลเท่านั้น!”