ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1646
ซูจือเฟยกลับมีการพิจารณาของตัวเอง
ในมุมมองของตระกูลซู ทากาฮาชิ มาจิมีข้อดีสองประการ เมื่อเทียบกับนางาฮิโกะ อิโตะ อันดับแรก เขาอยากจะกำจัดตระกูลอิโตะ ประการที่สอง เขายินดีที่จะลดส่วนแบ่งลงเป็นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์
ดังนั้น เมื่อมองไปที่นางาฮิโกะ อิโตะในตอนนี้ เขารู้สึกว่า นางาฮิโกะ อิโตะจะต้องเท่ากับทากาฮาชิ มาจิอย่างน้อยหนึ่งในสองจุดนี้ และจุดอื่นก็ดีกว่าเงื่อนไขของทากาฮาชิ มาจิอีกด้วย
ข้อแรก คือการกำจัดตระกูลอิโตะ ซึ่งนี่ก็เป็นคำขอสุดโต่งอยู่แล้ว
ไม่ว่าจะเป็นการขอให้ตระกูลทากาฮาชิกำจัดตระกูลอิโตะ หรือขอให้ตระกูลอิโตะกำจัดตระกูลทากาฮาชิ ตราบใดที่ถูกกำจัด มันก็ถือว่าเป็นที่สุดแล้ว
ดังนั้น แม้แต่นางาฮิโกะ อิโตะก็เต็มใจที่จะร่วมมือกันเพื่อกำจัดตระกูลทากาฮาชิ ก็มีเพียงจุดนี้เท่านั้น ที่เขามีค่าเท่ากับทากาฮาชิ มาจิ
หากเป็นเช่นนั้น เว้นแต่เขาจะได้รับข้อตกลงที่ดีกว่าของทากาฮาชิ มาจิ ในรายการที่สอง มิเช่นนั้นตระกูลซูก็ไม่จำเป็นต้องพิจารณาเลย
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเสนอส่วนแบ่งยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หากนางาฮิโกะ อิโตะเห็นด้วย ก็โน้มน้าวให้เขาตกลงที่จะร่วมมือเพื่อกำจัดตระกูลทากาฮาชิ หากเป็นเช่นนั้น ก็จะหากำไรเพิ่มให้กับตระกูลซูได้อีกห้าเปอร์เซ็นต์
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่นางาฮิโกะ อิโตะได้ยินคำว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์ เขาก็ไม่สามารถยืดตัวเองได้ในทันที
เขาโกรธมากและแอบบ่นว่า “ผมต้องการสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์ คุณให้ผมยี่สิบปอร์เซ็นต์ และยังบอกว่าถ้าสูงกว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์จะไม่พิจารณา และจะไม่มีที่ว่างสำหรับการเจรจาต่อรองเลยแม้แต่น้อย นี่มันมากเกินไปไหม? ”
“ในเรื่องนี้ ผมต้องใช้ประโยชน์จากท่าเรือในประเทศของผมเอง และปล่อยให้คุณผู้มาลงทุนจากต่างประเทศเข้ามาทำเงิน แต่คุณให้ผมเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น รังแกคนเกินไปหน่อยมั้ย!”
ศักดิ์ศรีของนางาฮิโกะ อิโตะได้รับผลกระทบอย่างหนักทันที
เขาไม่ได้คาดคิดว่า ซูจือหยุที่ไม่ค่อยพูดมากมาตลอด เอ่ยปากพูดแล้วจะพูดตรงไปตรงมาเช่นนี้!
แม้กระทั่งสามารถกล่าวได้ว่า ไม่ไว้หน้านางาฮิโกะ อิโตะเลยด้วยซ้ำ!
นางาฮิโกะ อิโตะที่รู้สึกสะเทือนใจมาก อารมณ์ที่ไม่พึงพอใจก็ปะทุขึ้นมาทันที เขากัดฟัน และพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องพูดคุยกันต่อไปแล้ว ตระกูลอิโตะจะทำธุรกิจนี้ด้วยตัวเอง! ถึงเวลานั้นคุณจะเห็นกับตาคุณเอง ว่าผมจะทำธุรกิจนี้ขึ้นมาได้อย่างไร!”
ซูจือหยูยิ้มเล็กน้อย “คุณอิโตะ งั้นฉันก็ขอให้คุณโชคดีนะคะ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...