ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1648

ซูจือเฟยพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เขาหมายความว่าเขาเต็มใจที่จะพิจารณาข้อเสนอและเงื่อนไขของพวกเรา แต่เขาก็ยังคงหวังว่าจะได้พูดคุยแบบต่อหน้ากัน คุณคิดอย่างไร?”

ซูจือหยูพูดว่า “ฉันคิดว่าไม่มีปัญหา โทรกลับไปหาเขา แล้วขอให้เขามาพูดคุยกับเราที่โรงแรมแต่เช้าตรู่ในวันพรุ่งนี้ ถ้าพูดคุยได้ดี พวกเราก็จะร่วมมือกับเขา ทางด้านของทากาฮาชิ มาจิก็ไม่ต้องไปคุยแล้ว แต่ถ้าการเจรจาไม่ดี พวกเราก็ไปเซ็นสัญญากับทากาฮาชิ มาจิโดยตรง!”

“โอเค!” ซูจือเฟยพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ผมจะโทรกลับหาเขาเดี๋ยวนี้!”

ซูจือเฟยเพิ่งพูดจบ ทันใดนั้นนินจาสี่คนที่ใส่เสื้อคลุมชุดดำก็พุ่งลงมาทันทีจากเพดานทางเดินของโรงแรม

ซูจือหยูและซูจือเฟยไม่มีเวลาตอบสนอง พวกเขาก็ถูกฝ่ายตรงข้ามควบคุมไว้แล้ว

ซูจือหยูคำรามด้วยความกลัวว่า “พวกคุณเป็นใครกัน!”

นินจาสวมหน้ากากคนหนึ่งพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณหนูซู ผมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณอิโตะ มาหาคุณมีเรื่องเล็กน้อยกับคุณ คงต้องรบกวนคุณสักหน่อยแล้วครับ!”

“อะไรนะ!” ซูจือหยูและซูจือเฟยต่างตกตะลึงไปเลย!

ซูจือหยูตกใจอย่างมาก และคิดกับตัวเองว่า “นางาฮิโกะ อิโตะเพิ่งโทรมาเมื่อกี้นี้ และบอกว่าเขาจะเจรจากับพี่ชายอีกครั้ง ทำไมนินจาถึงเข้ามาได้ในพริบตา!”

“เป็นไปได้ไหมว่า การเจรจาใหม่ของเขาเป็นเท็จ และการลักพาตัวพวกเราถึงเป็นความจริง?”

ซูจือหยูรีบพูดโพล่งออกมาว่า “พวกท่าน มีความเข้าใจผิดในเรื่องนี้หรือไม่? เรากำลังจะเจรจาประชุมกับคุณอิโตะ นี่พวกคุณกำลังจะทำอะไรเหรอ?”

ชายคนนั้นยิ้มอย่างน่ากลัว “คุณหนูซู อะไรควรถามก็ถาม อะไรที่ไม่ควรถามก็อย่าถาม แค่ไปกับเราอย่างเชื่อฟังก็พอแล้ว พวกเราจะไม่ฆ่าคุณ แต่ถ้าพวกคุณอยากจะขัดขืน หรือใช้กลอุบายบางอย่าง งั้นก็ต้องขอโทษแล้วล่ะ ผมจะปล่อยให้คุณสองคนตายอยู่ในญี่ปุ่น!”

ซูจือหยูตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ และพูดโพล่งออกมาว่า “ทุกท่าน ถ้าเป็นเรื่องของเงิน พวกคุณสามารถพูดออกมาได้ จำนวนมากเท่าไหร่ก็ไม่มีปัญหา ไม่ว่าพวกคุณจะได้รับคำสั่งจากใคร ฉันก็สามารถจ่ายให้พวกคุณเป็นสองเท่า แม้กระทั่งสามสี่เท่าของราคาก็ได้!”

ชายคนนั้นยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ขออภัย เรานินจาใส่ใจกับความน่าเชื่อถือเสมอมา ดังนั้นเราจึงจะต้องรบกวนคุณหนูซูและคุณซูสักหน่อยแล้วล่ะ”