บทที่165หลงรักเย่เฉิน(1)
เวลานี้ ต่งรั่งหลินเหมือนกับโดนฟ้าผ่าลงมากลางหัว
เธอมองดูเย่นเฉินที่เต็มไปด้วยไอสังหาร ในใจกลัวสุดขีด ขณะเดียวกันส่งให้เธอตกอยู่ในภวังค์แห่งความขัดแย้ง
ซึ่งเย่เฉินไหนเลยจะล่วงรู้ ต่งรั่งหลินได้ล่วงรู้ว่าตนเป็นใคร
เขาจัดการนักเลงสองหัวไม้ได้อย่างราบคาบ มุมปากยิ้มด้วยสีหน้าเย็นชา
นักเลงสองหัวไม้อะไรกัน ชื่อเสียงจอมปลอมเหมือนพวกนิยายกำลังภายใน แต่ความจริงแล้ว เป็นเพียงแค่สุนัขนอนตายข้างถนนเท่านั้น
แต่ว่า ในสายตาของจางเอ้อเหมาแล้ว สีหน้าเขาหวาดกลัวอย่างมาก
นักเลงสองหัวไม้อยู่ในวงการมาหลายปี สองมือสังหารคนมานับไม่ถ้วน ไม่เคยพ่ายแพ้เลยสักครั้ง
ทั่วทั้งหนานเจียงต่างก็โจษจันในความร้ายกาจของเขา
แต่ว่า ความสามารถอันร้ายกาจของเขาทั้งสอง กลับตายภายในสองกระบวนของเย่เฉินเท่านั้น ยากที่จะให้เขาเชื่อ
พูดไปแล้ว ความสามารถของอาจารย์เย่ สามารถครองตำแหน่งอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนานได้ทีเดียว?!
ในเวลานั้น เย่เฉินมองไปที่ร่างไร้ชีวิตของคนทั้งสอง จากนั้นก็หันหลังกลับไป มองเห็นสีหน้าต่งรั่งหลินตกตะลึง จึงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า: “รั่งหลิน ครั้งนี้พี่ร่วมสำนักคุณจ้างวานคนมาฆ่าคุณไม่สำเร็จ คิดว่าจะต้องทำอีกครั้ง ผมแนะนำว่าระยะนี้คุณก็ระวังตัวหน่อย ควรจ้างคนคุ้มกันไว้เป็นการดี เตรียมการรับมือไว้ล่วงหน้า”
สายตาสับสนที่อัดแน่นภายในใจของต่งรั่งหลินมองดูเย้ฉิน ครู่หนึ่งก็สูดหายใจเข้าเพื่อควบคุมอารมณ์ กัดริมฝีปากเบา ๆ พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า: “แต่ว่าในเวลาที่เร่งด่วนเช่นนี้ จะหาคนคุ้มกันที่เหมาะสมได้อย่างไร......”
ภายในใจต่งรั่งหลินขณะนี้สับสนอลหม่านขัดแย้งกันอย่างหนัก
ตรงกันข้าม เพราะว่าวันนี้เย่เฉินได้ช่วยชีวิตตน ดังนั้นในใจของเธอนั้น เย่เฉินคือซุปเปอร์ฮีโร่ที่ช่วยชีวิตเขาถึงสองครั้งสองครา ถ้าหากไม่มีเย่เฉินแล้ว ตนเองคงยากที่จะมีชีวิตรอดจากเคราะห์ครั้งนี้!
ไม่รู้เพราะเหตุใด ใจของเธอที่มีต่อเย่เฉิน จึงมีเหตุผลนานัปการประดังออกมาสำหรับบุคคลปริศนาคนนี้
ถึงแม้เธอรู้อยู่แก่ใจ การหลงรักสามีของเพื่อนสนิทนั้นผิดศีลธรรมมาก
แต่ว่า เธอก็ยังรู้เหมือนกันอีกว่า ทั้งสองคนก็ไม่ใช่สามีภรรยาที่ได้มาอย่างถูกครรลองครองธรรม ทั้งสองแต่งงานกัน ก็จากการบังคับของปู่เซียวชูหรัน ยืนกรานที่จะให้ทั้งสองแต่งงานกันให้ได้ และทั้งสองคนก็ไม่ได้ความรู้สึกต่อกันเลย
มิหนำซ้ำ หลายวันก่อน ที่สนทนากับเซียวชูหรัน ยังได้ยินเธอพูดอีกว่า เธอกับเย่เฉินไม่ได้เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ จนถึงวันนี้ยังนอนแยกกันอยู่เลย เซียวชูหรันนอนบนเตียง เย่เฉินนอนบนพื้น
......

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...