หนึ่งชั่วโมงต่อมา เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวสองลำก็ได้ออกเดินทางทีละลำที่ท่าอากาศยานนานาชาติเย่นจิง และผู้ยอดฝีมือระดับสูงเกือบร้อยคนของตระกูลซู ก็ถูกส่งไปยังโตเกียวทั้งหมด!
ในเวลานี้ที่โตเกียว ภายใต้ผิวเผินที่สงบก็ได้พลุ่งพล่านแล้ว!
เมื่อตำรวจโตเกียวรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ตกใจจนกระวนกระวายไปหมด วุ่นวายไปทั้งหมดเลยทีเดียว!
พวกเขารู้ว่า การฆ่าคนไปหลายสิบคน และการลักพาตัวคนสองคนนั้น ไม่เพียงแต่เลวร้ายในลักษณะเท่านั้น แต่ยังมีแนวโน้มที่จะเกิดเหตุการณ์ระดับนานาชาติขึ้นอีกด้วย!
ดังนั้น ตำรวจในโตเกียวจึงปิดกั้นโรงแรมบุรีทันที และเจ้าหน้าที่จากแผนกสอบสวนกำลังสืบหาเบาะแสอันมีค่าทั้งหมดทั่วทั้งโรงแรมทีละนิ้ว
อันดับแรกพวกเขาได้พบเจอกับมือถือที่ซูจือเฟยทำหล่นไว้ในห้องพักของซูจือหยู และพบบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์ของเขากับนางาฮิโกะ อิโตะ จากนั้นก็พบดาวกระจายที่มีเครื่องหมายของตระกูลฟูจิบายาชิอีกครั้งอยู่ในห้องของผู้ติดตามของตระกูลซู
ทันทีที่พบเบาะแสทั้งสอง ก็ยิ่งทำให้ตำรวจโตเกียวหัวโตเข้าไปใหญ่!
ผู้กำกับใหญ่ของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวที่มากำกับอยู่ที่เกิดเหตุด้วยตัวเอง หน้าซีดด้วยความตกใจ หลังได้รับการตอบกลับเหล่านี้
เขามองไปที่ช่างเทคนิคด้านล่าง และถามอย่างเสียงดังว่า “พวกคุณแน่ใจหรือว่าทั้งตระกูลอิโตะและตระกูลทากาฮาชิเป็นที่น่าสงสัยทั้งคุ่!”
หัวหน้าตำรวจที่รับผิดชอบการสอบสวนในสถานที่พูดโพล่งออกมาว่า “ผู้กำกับใหญ่ มีข่าวลือมาว่า ทั้งอิโตะและทากาฮาชิสองตระกูลกำลังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะบรรลุความร่วมมือกับตระกูลซู แต่ตระกูลอิโตะดูเหมือนจะเสียเปรียบอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงมีสิ่งจุงใจที่จะลงมือกับคนของตระกูลซู และที่เกิดเหตุยังพบดาวกระจายของตระกูลฟูจิบายาชิ ตระกูลฟูจิบายาชิก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลทากาฮาชิ ดังนั้นในเรื่องนี้อาจจะเป็นตระกูลทากาฮาชิที่ใส่ร้ายตระกูลอิโตะ แต่อย่างไรก็ตามทั้งสองฝ่ายต่างก็น่าสงสัยทั้งคู่........”
ผู้กำกับใหญ่แทบอยากจะร้องไห้ออกมา พร้อมพูดโพล่งออกมาว่า “แค่ข่าวการเสียชีวิตของคนนับสิบกว่าคนถูกเผยออกไป ก็น่าจะสร้างกระแสฮือฮาไปทั่วโลกแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการใช้ซารินในการฆ่าคน นี่สามารถถือได้ว่าเป็นการโจมตีของผู้ก่อการร้ายแล้ว! ปรากฏว่าคนที่ถูกลักพาตัวไปยังเป็นหลานชายคนโตและหลานสาวคนโตของตระกูลอันดับต้นๆ ของประเทศจีนอีกด้วย คุณบอกผมเดี๋ยวนี้เลยว่า เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังฆาตกรอาจเป็นหนึ่งในสองตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น คดีนี้จะจัดการอย่างไรดี? ”
อีกฝ่ายก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ผู้กำกับใหญ่ ผมก็ไม่อยากจะทำให้คดียุ่งยากเกินไปเลย แต่สายหลักฐานของคดีปัจจุบันมันเป็นแบบนี้ และสิ่งที่เราควรให้ความสำคัญสูงสุดในตอนนี้ก็คือ ตามหาตัวสองพี่น้องของตระกูลซูออกมา หากว่าพวกเขาตายไป กรมตำรวจนครบาลโตเกียวของเรา ก็จะต้องตกเป็นตัวตลกของโลกอย่างแน่นอน!”
ผู้กำกับใหญ่พูดอย่างโกรธเคืองว่า “สั่งให้ตำรวจในโตเกียวออกตัวทั้งหมด! ถึงจะต้องขุดดินสามฟุตในโตเกียว ก็ต้องตามหาคนจนเจอให้ได้!”
การออกตัวขนาดใหญ่ของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวเช่นนี้ ทำให้ทั้งเมืองโตเกียววุ่นวายไปหมดในคราวเดียว
การตายที่ไม่ชัดเจนของฟูจิบายาชิ โอตะ ทำให้ทากาฮาชิ มาจิรู้สึกเหมือนกำลังถูกคนอื่นจับตามองเขาอยู่ ตอนนี้พี่น้องของตระกูลซูถูกลักพาตัวอีกครั้ง เขาก็ต้องคิดไปที่นางาฮิโกะ อิโตะโดยธรรมชาติ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที!
นางาฮิโกะ อิโตะสามารถฆ่าคนของตระกูลซูได้มากกว่าสิบคน และลักพาตัวพี่น้องตระกูลซูไป บางทีเขาอาจจะลงมือทำกับตัวเองก็ได้!
มีคนจำนวนมากในตระกูลซูถูกสังหาร ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นได้ว่ากองกำลังที่นางาฮิโกะ อิโตะรวบรวมมานั้นแข็งแกร่งมาก และตัวเองก็ต้องเสริมความแข็งแกร่งในการปกป้องความปลอดภัย!
ดังนั้น เขาจึงโทรหาฟูจิบายาชิ มาสะซึ่งกำลังเฝ้าติดตามเย่เฉินอยู่ในทันที และกล่าวอย่างประหม่าทันทีที่เขาอ้าปากพูดว่า “ฟูจิบายาชิ มาสะ พวกเจ้าทั้งสามคนรีบกลับมาที่โตเกียว และกลับมาเดี๋ยวนี้เลย!”
ฟูจิบายาชิ มาสะถามด้วยความประหลาดใจว่า “กลับไปโตเกียวเดี๋ยวนี้เหรอ? คุณทากาฮาชิ หรือว่าเราไม่ต้องไปติดตามคนจีนคนนั้นแล้วเหรอ?”
ทากาฮาชิ มาจิพูดโพล่งออกมาว่า “ไม่มีเวลาไปสนใจกับเขามากแล้ว นางาฮิโกะ อิโตะไอ้สารเลวคนนั้นคาดว่าจะเป็นคนที่ลักพาตัวคนของตระกูลซูไป เกรงว่าในครั้งนี้เขาอาจจะสู้ตายกับผมแล้ว! พวกคุณรีบกลับมาปกป้องความปลอดภัยให้ผมทันที!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...